"For the world only one, for us the only ONE of th
Door: Piet Lagarde
Blijf op de hoogte en volg piet
26 November 2018 | Australië, Fitzroy Crossing
“For the world only one, for us the only One of the world”.
Beste allemaal,
Van Kununurra naar Fitzroy Crossing, vrijdag 23 november 2018, 634 kilometer en gepasseerd door drie auto’s.
Blauwe lucht en 40 graden en behoorlijk vochtig.
Ik stop nu met het tellen van de auto’s want we hebben de outback bijna verlaten. Maar het geeft wel aan dat we maar een paar mensen in de outback gezien hebben. En dat je hier geen pech moet krijgen.
Maar de outback is ontzettend mooi maar ook ontzettend wreed en hard.
Veel tragedies hebben we gezien en over gelezen. De tientallen autowrakken die we naast de weg gezien hebben. Een ongeluk door te hard rijden, door overstekend wild, door in slaap te vallen? Het zijn stille getuigen van drama’s die ook dienen als waarschuwing voor de anderen, hoe triest ook. Ook de vele kruisjes langs de weg, vaak versierd met plastic bloemen herinneren aan diepe tragedies.
Maar ook de vele die hun leven lieten in de outback omdat ze verdwaalden.
Zo zagen we langs de weg een verhaal op een gedenksteen van “Our lost Boy”. Een achtjarige jongen wilde zijn losgeslagen paard vangen en ging het achterna in de Bush. Maar hij kwam niet terug. Honderden mensen gingen naar hem op zoek. Dagenlang doorzocht men de regio. Helaas werd hij acht dagen later dood gevonden. 23 kilometer van plaats waar hij in de outback verdween. En dat is pas een paar jaar geleden gebeurd.
Langer geleden kwam een man terug uit de woestijn met het verhaal dat hij een grote goudader gevonden had. Hij ging weer terug met gereedschap maar kon de goudader niet meer vinden. Hij stierf in de woestijn.
Een ander moment waar ik nog steeds aan terugdenk is een herinneringsbankje bij een steile klif. Op het bankje dat geplaatst was door de ouders van hun dochter Zoë. Zij was 23 jaar oud en was hier naar beneden gevallen. Pas drie jaar geleden. Op het bankje een witte roos.
Maar ook met de woorden: “For the world only one. For us the only One of the world”.
Voor nu een warme groet en leef en geniet van de momenten.
“Je kunt geen dagen aan je leven toevoegen, maar wel leven aan de dagen”.
“You can not add days to your life, however you can add life to your days”.
Piet.
Beste allemaal,
Van Kununurra naar Fitzroy Crossing, vrijdag 23 november 2018, 634 kilometer en gepasseerd door drie auto’s.
Blauwe lucht en 40 graden en behoorlijk vochtig.
Ik stop nu met het tellen van de auto’s want we hebben de outback bijna verlaten. Maar het geeft wel aan dat we maar een paar mensen in de outback gezien hebben. En dat je hier geen pech moet krijgen.
Maar de outback is ontzettend mooi maar ook ontzettend wreed en hard.
Veel tragedies hebben we gezien en over gelezen. De tientallen autowrakken die we naast de weg gezien hebben. Een ongeluk door te hard rijden, door overstekend wild, door in slaap te vallen? Het zijn stille getuigen van drama’s die ook dienen als waarschuwing voor de anderen, hoe triest ook. Ook de vele kruisjes langs de weg, vaak versierd met plastic bloemen herinneren aan diepe tragedies.
Maar ook de vele die hun leven lieten in de outback omdat ze verdwaalden.
Zo zagen we langs de weg een verhaal op een gedenksteen van “Our lost Boy”. Een achtjarige jongen wilde zijn losgeslagen paard vangen en ging het achterna in de Bush. Maar hij kwam niet terug. Honderden mensen gingen naar hem op zoek. Dagenlang doorzocht men de regio. Helaas werd hij acht dagen later dood gevonden. 23 kilometer van plaats waar hij in de outback verdween. En dat is pas een paar jaar geleden gebeurd.
Langer geleden kwam een man terug uit de woestijn met het verhaal dat hij een grote goudader gevonden had. Hij ging weer terug met gereedschap maar kon de goudader niet meer vinden. Hij stierf in de woestijn.
Een ander moment waar ik nog steeds aan terugdenk is een herinneringsbankje bij een steile klif. Op het bankje dat geplaatst was door de ouders van hun dochter Zoë. Zij was 23 jaar oud en was hier naar beneden gevallen. Pas drie jaar geleden. Op het bankje een witte roos.
Maar ook met de woorden: “For the world only one. For us the only One of the world”.
Voor nu een warme groet en leef en geniet van de momenten.
“Je kunt geen dagen aan je leven toevoegen, maar wel leven aan de dagen”.
“You can not add days to your life, however you can add life to your days”.
Piet.
-
26 November 2018 - 14:07
Hanny:
Indrukwekkend om te horen. -
26 November 2018 - 19:30
Riek:
Ja, hier hoorde ik al verhalen over die tocht. In NZ denken ze dat je er niet niet tanken, maar volgens jouw berichten, toch wel he. Weer bijna in de bewoonde wereld.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
