Wat een weelde.

HET EINDPUNT KAN NOOIT ZO INTERESSANT ZIJN ALS DE WEG ER NAAR TOE.


Wat een weelde.

Hwange NP, zaterdag 11 oktober 2014, 38 graden

Beste allemaal,

Wij zijn altijd op tijd wakker want de ochtenden zijn onvergetelijk mooi. Wij hebben een privé safari. Met een chauffeur en dezelfde gids van gisteren, Martin.
De grote koelbox met heel veel koud water en de lunch wordt in de hoogzit jeep gehesen en klokslag zes uur laten we ons bij de poort registreren. De bewaker heeft altijd een geweer bij zich. Gisteren bij de Bushwalk had onze gids ook al een geweer bij zich voor het geval je buffalo's en olifanten tegenkomt. Wij moesten ook altijd achter de gids lopen en op het pad blijven in verband met de slangen.
Het zouden weer acht onvergetelijke uren worden. Struisvogels met kuikentjes, buffalo's, olifanten, gieren en mariboes en jakhalsen die een door leeuwen gedode olifant aan het trekken zijn. De zwaarste vliegende vogel. Helaas vandaag geen leeuwen, wilde honden. Hier noemen ze die trouwens, painted dogs. Beschilderde honden. We eten onze lunch bij een waterpoel waar altijd wel wat te zien is.
Water is trouwens een groot probleem in dit park. Er is geen natuurlijk aanvoer dus maakt men heel vaak natuurlijke poelen door water op te pompen. En in de avond en ochtend trekken de dieren naar deze waterpoelen. We zien giraffen wijdbeens drinken en bijna altijd met andere dieren zoals zebra's of impala's in de buurt want in deze stand zijn ze erg kwetsbaar voor een aanval van leeuwen. De andere dieren waarschuwen ze dan.

Om twee uur keren we weer terug. Wat zullen we de komende weken nog meer te zien krijgen. Dat kan bijna niet meer zijn.

Ik hoop dat de foto's jullie later veel zullen vertellen van deze fantastische reis.

Voor nu een hete groet van een prachtig Zimbabwe.

Piet.