Honden, koffie, eten en onderwijs !!!!!!

Honden, koffie, eten en onderwijs.iiii

Santiago, woensdag 2 oktober 2013

Beste allemaal,

Wat hebben deze vier met elkaar te maken, zullen jullie denken. Niets maar van alle vier zal ik je hieronder wat vertellen.

Vanmorgen liepen we om negen uur naar de Plaza Armas. Het belangrijkste plein, meestal midden in de stad. Hier zie je de kathedraal, het stadhuis en natuurlijk een aantal belangrijk standbeelden. Want in Zuid Amerika worden helden en belangrijke figuren vaak geëerd met een standbeeld.
Wij zouden vandaag meedoen met de free walking tour. Wij hebben dat al vaker gedaan. Er staat een gids op het plein en die vertrekt om tien uur voor een rondleiding foor de stad. In dit geval een rondleiding van vier uur. Het is een organisatie die geen geld vraagt maar bestaat uit de tips die de toeristen geven. Wij zijn deze morgen met een internationaal gezelschap van 12 personen.
De gidsen zijn goed en meestal zeer enthousiast want hoe deskundiger en enthousiaster des te groter is de tip op het eind.

Natuurlijk krijgen we het nodige over de bewogen politieke geschiedenis van Chili te horen. In honderd jaar zijn en meer dan 23 militaire coups geweest. De laatste was van Pinochet die zorgde dat Allende zelfmoord pleegde in zijn paleis. Onder het schrikbewind van Pinochet werden vele duizenden mensen gedood en verdwenen er nog vele duizenden meer. Helaas is Pinochet nooit veroordeeld geweest voor zijn gruweldaden.

Maar we kregen ook gewoon vele wetenswaardigheden te horen.

In alle plaatsen waar we komen zijn ontzettend veel zwerfhonden. Opvallend is dat deze honden nooit blaffen. Ze liggen op de meest ongelukkige plaatsen in de stad te slapen in de zon. Midden op het trottoir of op een trap of gewoon op de weg. Niemand die er zich aan stoort en beter nog, niemand die hen wakker maakt en wegjaagt. Zij doen zich vaak te goed aan de vuilnis die langs de straat gezet wordt en elke plastic zak wordt 's nachts wel opengescheurd.
Maar deze honden worden ook vaak goed verzorgd. Vaak zie je eten en water buiten op straat staan. Veel mensen adopteren als het ware een of meerdere zwerfhonden. En dat gaat zover dat je in de winter vele honden met een jasje en dasje om op straat rond ziet lopen. Ook wordt er geld ingezameld voor medicijnen om zieke honden te behandelen. De Chilenen zijn blijkbaar gek op honden en dat is wel te zien want hier midden in de stad zijn de honden eerder te vet dan te dun.

Een ander opvallend gebeuren zijn de koffieshops. Chili was geen koffieland en de koffie die men had was niet te drinken. Een aantal jaren gelden was er een slimme zakenman die het op een andere manier aanpakte. Hij liet de koffie serveren door dames met hele korte rokjes. De mannen hadden meer aandacht voor de dames dan voor de smaak van de koffie. Binnen een paar maanden was het een van de best bezochte zaken. Daar kwamen natuurlijk variaties op. En iemand anders introduceerde geblindeerde koffieshops met een "happy minute". Als de zaak vol met koffieklanten was dan kon de manager op een willekeurig moment de deur EEN minuut op slot doen en dan gingen de dames een minuut uit de kleren.
Deze koffieshops mogen enkel frisdrank, thee of koffie schenken en alleen maar tijdens kantooruren open zijn en niet in het weekend en zij mogen alleen maar gevestigd worden in het uitgaansgebied. Wij zagen er tijdens onze wandeling zo'n tiental met zwart geblindeerde ramen en als je de deur opendeed dan leek de koffieshop meer op een nachtclub dan op een plaats waar men gewoon een kopje koffie komt drinken.

Nu nog iets over het eten. Chilenen houden van zoet. Is het niet zoet dan eet men het niet. Maar ook het eten mengelmoesje van alles. Zo aten we vandaag een grote bord met frites, met daarop een laag uien en daarop een laag fijngesneden en gebakken rundvlees en braadworst en daar bovenop drie spiegeleieren. Ketchup, mayonaise en mosterd kun je naar believen toevoegen. Ook houdt men hier van bier. Maar kijk uit,als je hier bier besteld dan krijg je een pul van een of twee liter.
Maar de Chileense keuken heeft dan ook vele invloeden ondergaan. De Duitsers brachten het bier en via het bier de bratwursten, de Fransen de wijn, de Italianen brachten via de kleding weer andere eetgewoonten mee. De Chilenen mixen alles wat door elkaar en dan krijg je zo'n schotel zoals wij hierboven beschreven hebben.

Als je een paar dagen door Santiago loopt dan krijg je zeker protestoptochten te zien. Vandaag protesteerden de medewerkers van supermarkten. Veel herrie en spandoeken. Zij willen meer loon. De studenten protesteren vaak voor een betere toegankelijkheid van het onderwijs. Zelfs publieke/openbare universiteitsstudenten moeten 500 tot 600 dollar per maand betalen. Er zijn vele privescholen maar hier moet men nog veel meer betalen. De publieke scholen verzorgen namelijk slecht onderwijs.

De politieke toestand van Chili is momenteel stabiel. Er is een grote middenklasse en er is een zeer lage werkloosheid. Het gemiddelde salaris is ongeveer 1300 tot 1400 US dollar. Het minimum rond de 500 US dollar per maand. Het probleem voor de toekomst is het enorme gat tussen de superrijken en de superarmen.
Ook maken een tiental vermogende families achter de schermen nog steeds de dienst uit.

Ik eindig deze wetenswaardigheden met een warme groet en leef en geniet van de momenten.

Piet.