Het vervolg ???????????

Havana, dinsdag 22 februari 2013,


Beste allemaal,

Mijn laatste verhaal over onze prachtige maar vooral ook interessante Cubareis. Maar blijf regelmatig mijn weblog volgen want over een tijdje ga ik verder met onze Perureis die zo abrupt onderbroken werd. Nu ga ik eerst een fotoboek maken van deze Cubareis.

Vaak vraagt men wat onze volgende plannen zijn. Ik denk dat we de reis in Zuid-Amerika een vervolg gaan geven. Nog een stukje Peru, Bolivia, Chili en Argentinië. Maar ook Afrika staat hoog op ons verlanglijstje. Maar ik wil niet te ver vooruitkijken want ik weet uit ervaring dat morgen weer een hele andere dag met een andere toekomst kan zijn. Als we gaan reizen dan wordt het ritme van reizen voor een groot gedeelte bepaald door Susan omdat zij maar 3 maanden in de Schengenlanden (Europa) mag blijven en dan weer voor minstens negentig dagen de Schengenlanden moet verlaten. Dus als we samen blijven reizen dan zijn het minstens reizen van een maand of drie.

Ik hoop dat jullie genoten hebben van de verslagen en foto's. Voor mij zijn de verslagen natuurlijk een mooi hulpmiddel om mijn Cubaboek te maken maar vooral om al die indrukken die deze reizen op je maken in mijn hoofd te ordenen en te onthouden. EN door alles nog eens aan het papier toe te vertrouwen en de foto's te bekijken, geniet ik nog eens van onze prachtige ervaringen.

In ieder geval bedankt allemaal en leef en geniet van de kleine momenten die elke dag wel voor je in petto heeft. En zit het een keertje tegen dan denk ik nog steeds aan de woorden die mij een oude man in Nieuw Zeeland langs de weg vertelde: "Wat is een lach waard als er geen tranen zijn geweest".


Vandaag hebben we nog een hele dag om Havana te bekijken. We willen zeker nog naar een van de twee belangrijkste musea van Cuba. De vorige keer hebben we Museo nacional de belles Artes bezocht met de beste kunstverzameling van Cuba vanaf de 17e eeuw tot nu. Vandaag gaan we naar Arte Universal, het omvat internationale schilderijen, beelden en allerlei archeologische vondsten. Zeer de moeite waard. Verder een paar soeveniertjes kopen en nog een keer naar de zee wandelen en gewoon genieten van de kleine dagelijkse dingen.
Vanavond na een laatste diner bij "onze" zeer gastvrije Pepe brengt een familielid van hem ons naar het vliegveld. Wij vertrekken pas om 11 uur voor een lange tocht terug naar Brussel. Helaas heeft Iberiaairlines zijn vlucht een paar weken geleden veranderd. Zij landen niet meer op Schiphol. Maar Wil en Rita hebben aangeboden om ons daar op te komen halen.

Interessant noemde ik de Cuba reis. Ja, wij zijn blij dat we nog een keer in een echt socialistisch/communistisch land zijn geweest. Want dat dit systeem zijn langste tijd gehad dat staat voor ons wel vast. Een paar veranderingen zijn al in gang gezet. Men mag vanaf 2011 het huis verkopen, het braakliggend land gaat verdeeld worden, men mag weer naar het buitenland reizen en men ( Fidel en zijn broer Raoul )heeft een paar jaar geleden 500.000 ambtenaren die nu zelf een baan moeten zoeken. Vooral de jeugd wil meer. Benieuwd ben ik ook als Fidel komt te overlijden. Heeft zijn broer net zoveel charisma en invloed als Fidel.
Er zal meer concurrentie, meer competitie moeten komen. de mensen worden niet genoeg uitgedaagd. Je kon dit verschil duidelijk zien tussen de Casa-eigenaren en de ambtenaar van een reisbureau van de staat. De eersten waren vriendelijk, actief en wilden er echt iets van maken om de gasten te verwennen. Zij kregen hierdoor duidelijk meer inkomsten. Maar wij zijn vaak een reisbureau binnengestapt waar men lui achterover in een stoel zat, de deur op een kiertje zodat je denkt dat zij gesloten zijn. De antwoorden zijn kort en je kunt duidelijk merken dat ze gewoon hun tijd uitzitten. Ook zie je dat er totaal geen kapitaal is om het nodige onderhoud aan wegen en gebouwen te plegen. En als Chavez van Venuzuela de oliekraan dichtdraait dan staan al de wagens aan de kant met alle gevolgen van dien.
Hopelijk zullen de veranderingen in vrijheid en geleidelijk gaan verlopen. Nu zijn de mensen nog bang om iets verkeerds te zeggen.

Wij hebben onvergetelijke ontmoetingen met de mensen gehad. Het is, ondanks de armoede en de beperkte vrijheid in denken, een uniek kleurrijk land en dan bedoelen we vooral de kleurrijke mensen. Niet alleen door de kleding maar ook door de diversiteit van bewoners. Een mix van de Spaanse veroveraars, de Afrikaanse slaven, de Franse en Noord Amerikaanse planters en de Chinese contractwerkers zorgen voor deze unieke kleur. De mensen houden van muziek, dans en rum en dat geeft toch meteen een gevoel van levensvreugde en hartelijkheid. En dan natuurlijk het klimaat. En dan is er nog de zon en zie je meteen wat warmte en licht met de mens doet.
Wij kunnen niets over de stranden vertellen omdat we daar niet geweest zijn maar als men daar wel van houdt dan moeten deze geweldig zijn en ook sportduikers kunnen hier hun hartje ophalen.

Beste allemaal, bedankt voor het volgen van onze Cubareis.
Bedankt voor alle fijne reacties en het meeleven met Madelon en familie.

Piet


Je ziet een aantal foto's die vanaf het balkon van ons Casa in Havana genomen zijn. Veel foto's van het straatbeeld van alle dag.
1687: is het museum Arte Universal
1694: een prachtige oude apotheek met honderden prachtig beschilderde potten met kruiden voor medicijnen
1703: één van de vele kunstwerken.
1713: muziek en dans zijn overal.
1714: maar ook zijn er een aantal bedelaars.
1715: honderden kanonnen en kanonskogels worden gebruikt als wegversperringen
1749 1748 zijnvanaf de toren van de kathedraal gemaakt
1756: vanuit de rechtse toren om precies te zijn.
1757: een supergezellige Plaza
4925: mijn buurman stond er al wat langer.