Geef me een paar dagen om.... - Reisverslag uit Preah Seihanouk, Cambodja van piet lagarde - WaarBenJij.nu Geef me een paar dagen om.... - Reisverslag uit Preah Seihanouk, Cambodja van piet lagarde - WaarBenJij.nu

Geef me een paar dagen om....

Door: Piet Lagarde

Blijf op de hoogte en volg piet

10 Januari 2010 | Cambodja, Preah Seihanouk

zondag, 10 januari 2010

Sihanoukvill

Beste allemaal, dear everyone,

Give me e few days....

Give me a few days because I want cambodja not compare with China or with Vietnam. I want learn cambodja like I feel it. They have a terrible history not so long ago. i can feel that, special by the older people. Every family had something to do or lost through the war.

This day I biked 105 km through a nice landscape with many houses not together but with many space between eachother. Every family has many children. Mostly I saw 5 or 6 children. Alwys yelling "hello, hello and bye bye and always waving.

So I hope about a fewe weeks to tell you more about their lives and what I feel.

For now warm greetings,

Piet

Beste allemaal,

Geef me een paar dagen om ..... Wat bedoelt hij nou weer zul je denken.
Ik bedoel daar mee te zeggen, geef mij even om Cambodja te leren kennen. Want anders ga ik vergelijken met Vietnam of China maar dat wil ik niet.
Ik wil Cambodja leren kennen zoals ik het voel en zoals ik de mensen aanvoel. Anders doe ik een land en zeker Cambodja tekort denk ik.
Want die ongelooflijk vreselijke periode is nog zo vers.Elk gezin moet ermee te maken hebben gehad. Dus geef mij nog wat tijd voordat ik er dieper op in ga maar misschien gaat dat vanzelf.

Vandaag een lange tocht gehad. 105 km. Een prachtige weg. Bijna vlak alleen op het eind wat lange beklimmingen. Het was erg warm dus heel veel drinken.
De dorpjes en huisjes langs de weg liggen vaak wat verder uit elkaar. Je hebt dus vele huizen die wat verder van de weg staan en die zijn vaak gebouwd op palen. Onder het huis handen de hangmatten en wordt overdag geleefd. Boven is alleen maar om te slapen want het moet er natuurlijk heel heet zijn zeker die huizen die van golfplaten gemaakt zijn.
En bij elk huis hebben ze wel 5 of 6 kleine kinderen die spaarzaam gekleed zijn maar die mij altijd al van verre zien aankomen. En dan begint het roepen, Hello, Hello, Bye, Bye, Heel enthousiast. De ouders kijken dan meestal ook en zwaaien daardoor ook soms wat schuchter maar als ik dan heel spontaan zwaai en roep volgt er vaak ook een lach.

Vandaag een paar prachtige momenten gehad. Ik wilde wat fruit kopen op een kleine markt maar een meisje in een restaurant ernaast zwaaide zo enthousiast en wenkte dat ik moest komen.
Daar een cola gedronken en wij raakten aan de praat. Ik dacht ze veertien was maar ze schoot in de lach want ze was 18 jaar. Ze wilde graag Engels praten en dus dat hebben wij een hele tijd gedaan. Haar vader en moeder en zus er bij betrokken en zij heeft mij dank je wel en goede dag in het Cambodjaans geleerd. Oy Kun and Sayon Sou Sdey.Zij moest natuurlijk lachen om mijn uitspraak dus heb ik haar dank je wel en goede morgen laten uitspreken. Dat was ook weer lachen en ondertussen kwamen er allemaal mensen van de markt erbij staan.
Na ruim een half uur heb ik zwaaiend tot we elkaar niet meer zagen afscheid genomen van Kim Ay en haar ouders.

Een tweede kleine gebeurtenis was aan een kraampje langs de weg met een vrouw en een paar jonge meisjes in een hangmat. Een paar mandarijntjes gekocht, cola en meteen opgegeten en gedronken. Ze staarden mij constant aan en lachten met elkaar.Toen ik moest betalen wist ik niet hoeveel dus liet ik hun het geld uit mijn portemonnai halen. Dat vonden ze wel heel ongewoon en dat moest dus aan iedereen verteld worden.

Beste mensen het lijken kleine dingen maar zo probeer ik het vertrouwen van de mensen een beetje te winnen en probeer ik vooral de oudere mensen wat aan het lachen te krijgen.

Nu zit ik vlak aan het strand in Guesthouse Orchidee met een Nederlandse eigenaar. Jan de Jonghe (geloof ik)
Vanavond zie ik hem Yvonne en Wim en ik zal zeker de groeten van jullie overbrengen.

Ja Sjoerd ik blijf goed op de doorgaande wegen want overal liggen nog landmijnen en dagelijks zijn er nog mensen die door die stomme vreselijke dingen ledematen verliezen. Dus als ik moet plassen dan gebeurt dat dicht bij de weg en loop ik niet het open veld in.

Luud ik moet je teleurstellen wat de munten betreft. In China, Vietnam en Cambodja heb ik nog geen munt gezien. Allemaal papieren geld. In Vietnam moeten er ook munten zijn maar ik heb ze niet gezien.
Dus heb ik vandaag maar een foto gemaakt voor jou van wat blauw getinte schepen. Want die vond jij zo mooi.

Beste allemaal een lieve groet en leef en geniet van ...... (vul zelf maar in)

Piet

Ik geef steeds meer commentaar bij de foto's. Ik denk dat je mij nog beter kunt volgen en je een beetje kunt inleven.
Laat maar weten of je het anders wilt.

4604: Heb ik al een paar keer gezien. Vanuit hun huis hun dagelijks visje proberen te vangen met een heel klein hengeltje.
4802; Deze vrouw was heel verlegen maar nadat ik haar aan het lachen had gekregen mocht ik ook een foto maken. Met die mooie lelies.
4589/4585:Voor Luud helaas lijken ze meer groen Luud.
4598: Kim Ay. Wat hebben wij engels gekletst.
4601: Zie je ook vaak een ijsverkoper langs de weg. Hele lange vierkante staven ijs. een stuk erafzagen en weer verder.
4614: De mensen leven ver uit elkaar en hebben lang niet allemaal een scooter of motorbike dus het vervoer past zich aan. Dit is een grote aanhangwagen met motorbike waar heel veel mensen en geoderen opkunnen. Ongelooflijk veel.
4615:Keuvelende vrouwtjes op een markt
4616: De huisjes en dorpjes zijn niet te belopen dus langs de huizen met een zijspan en parasol.
4617: Taxi maar die wordt werkelijk helemaal afgeladen. Soms met een dak soms open.
4575: Sunset voor het guesthouse in Kampot











  • 10 Januari 2010 - 10:10

    Riek:

    Ik zit klaar om met nichtje Petra en Henk te gaan brunchen. Straks ga ik het verhaal nog lezen. Doei

  • 10 Januari 2010 - 11:46

    Luud:

    In ieder geval bedankt voor de moeite. Ik herken het probleem, want dat hebben anderen ook gehad.
    Ook bedankt voor de foto's, maar ze zijn bijna allemaal heel mooi en wat me blijft verrassen, jij zult er al wel aan gewend zijn, is het gebruik van kleuren en hoe ver dat hier in onze straten en vervoermiddelen is teruggedrongen tot relatieve saaiheid.


  • 10 Januari 2010 - 13:45

    Piet:

    Hoi allemaal, Ja laat ik zelf ook eens een keer reageren.
    Morgen wilde ik verder fietsen maar ik heb hier een Nederlander ontmoet die hier een schooltje gebouwd heeft. Hij is daar nu 5 jaar mee bezig.
    Morgenvroeg en morgenmiddag krijg ik de kans om die school te bezoeken en .... daar kijk ik nu al naar uit. Dus morgen krijgen jullie daar zeker een heel verhaal over.

    Leef en geniet,

    Piet

  • 10 Januari 2010 - 17:18

    Jac Peeters:

    Take time, Piet!
    But be carefull!
    Groeten weer vanuit een nog steeds wit Hilvarenbeek. (In Groningen ligt de sneeuw - zo meldde het journaal zojuist - op sommige plaatsen bijna een meter dik! Over een mogelijke Elfstedentocht hoor je opmerkelijk weinig, maar wie weet .... De vorst blijft ook komende week onverminderd aanhouden!)
    Jac en Hanneke

  • 10 Januari 2010 - 20:32

    Riek:

    Ha, broer, raar als je zelf reageert he. Sven Kramer heeft alles gewonnen bij de Europese Kampioenschappen in Hamar.
    Goed he.
    Heel veel groetjes van ons uit een wit Heesch

  • 11 Januari 2010 - 13:51

    Snail:

    Hi Piet,
    When i saw your photos, i realized that the country and Compodian have many thing at the same my country. Maybe so poor, maybe they have many children too...(so sad)
    But i believe you'll find many different thing, culture in this country.
    Nice day piet
    Snail

  • 11 Januari 2010 - 14:01

    Hanny:

    Ja de foto's doen veel, wij genieten er van, weer heel anders als Vietnam.
    Herman en Hanny

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

piet

Beste allemaal, Na 8000 prachtige kilometers door Nieuw Zeeland in 2008/2009 en 6000 facinerende en indrukwekkende kilometers door China, Vietnam, Cambodja en Laos in 2009/2010 begint in november mijn derde fietsavontuur. Deze keer zullen de vele (?) fietskilometers mij leiden door Birma (Myanmar), Thailand, Laos en Nepal. Ik hoop jullie weer regelmatig verslag te doen van al mijn avonturen. Voor nu een lieve leef en geniet groet. Piet

Actief sinds 16 Juli 2008
Verslag gelezen: 258
Totaal aantal bezoekers 1990350

Voorgaande reizen:

10 Juli 2023 - 15 September 2023

Een echt avontuur.

06 Juni 2022 - 10 Augustus 2022

Op een andere manier.

24 September 2018 - 06 September 2019

Voor de tweede keer.

22 November 2017 - 06 Maart 2018

Acht in een?

05 Oktober 2016 - 16 Januari 2017

Naar de andere kant .....

11 September 2015 - 18 December 2015

Rondtrekken door midden Europa met de tent.

16 September 2014 - 17 December 2014

Op weg naar Afrika.

20 Mei 2012 - 24 Januari 2013

"Een lach kent alle talen"

27 September 2011 - 20 Januari 2012

Totaal anders maar .......

27 November 2010 - 27 Maart 2011

Het Vervolg

14 Oktober 2009 - 28 Maart 2010

Een nieuw avontuur

26 September 2008 - 13 Maart 2009

Mijn eerste reis

Landen bezocht: