Gewoon een heerlijke dag, Just a nice day.
Door: Piet Lagarde
Blijf op de hoogte en volg piet
28 December 2009 | Vietnam, Bảo Lộc
maandag 28 december 2009
Bao Loc
Beste allemaal, dear everyone,
Today a beautifulday with more going down than climbing. 35 degrees and a beautiful landscape. I saw the same things like yesterday with the easy rider. In Bao Loc was the whole day no electricity so I go back to my hotel to take a shower end to eat somethings (a lot) because tomorrow I go further to Saigon or Ho Chi Minh City. So no photo's today.
Enjoy the last few days from 2009,
Piet
Vanmorgen al heel vroeg opgestaan. Te vroeg bleek want overal lag nog personeel te slapen. Maar na twee broodjes met vlees en komkommer zat ik om half 7 op de fiets. Het zouden weer 115 mooie kilometers worden met een goed te fietsen weg, Wat een verademing met twee dagen geleden. Maar de inspanningen van toen werden nu uitbetaald. Want het werd meer stijgen en dalen en dat bij ruim 30 graden. Heerlijk. Tijd om rond te kijken, tijd om veel te drinken en op tijd te eten. Onderweg hoorde ik ineens iemand roepen en toen ik omkeek zag ik 2 fietsers op een terrasje zitten. Omgekeerd en lekker gekletst met Yvonne en Henk, ik dacht uit Voorburg.
Zij gingen naar Da Lat waar ik vandaan kwam. Dus okonden wij mooi wat ervaringen uitwisselen.
Morgen moet ik over een pas waarvan de weg heel slecht is, hoorde ik van Henk en Yvonne. Soms lopen omdat de kiezels te groot en scherp zijn.
Maar dat zien we morgen wel weer. Vandaag heerlijk tussen de koffie, thee en moerbij planten gereden.
O ja Wim, van de koffieschillen maken ze een vuurtje om de rijst heerlijk warm te stoken en zo de rijstewijn te produceren.
Ik was al om 3 uur in Bao Loc en ben zojuist onnder de douche vandaan gekomen omdat in de hele stad de stroom tot 5 uur uitgevallen was.
Nog zo'n 190 km en ik ben in HCM. Moet lukken in 3 dagen. Ik zal hopelijk op oudjaarsdag deze miljoenenstad in gaan rijden. En dat moet een belevenis op zich zijn. Ben benieuwd of ik Hang nog ga ontmoeten want anders ben ik deze stad zo weer uit.
Maar nu nog iets over gisterenavond en de uitnodiging van de man uit Californie om samen uit eten te gaan. Om 7 uur zat ik in het restaurant en ik wilde juist de soep gaan bestellen omdat er niemand kwam opdagen. Maar ja hoor daar werd gezwaaid. 5 chinese meisjes tussen de 21 en 28 jaar, mister Nga van 83 jaar en Ernie uit Californie van 63 jaar. (Vaak telt men hier een jaar bij de dag waarop men geboren is. Zo telt de zwangerschap ook ruim mee).
Het werd een bijzondere avond. Sommige meisjes konder redelijk Engels My, Thuy, Truc,Tuyet en nog een Truc wilden zoveel mogelijk van mij te weten komen.
Het bleken vooral meisjes van het platteland te zijn die geen mogelijkheid van thuis hebben om te gaan studeren. Zij moeten zo snel mogelijk geld gaan verdienen.
Maar Ernie is 6 jaar geleden begonnen enkele meisjes en jongens financieel te helpen zodatzij toch kunnen gaan studeren. Inmiddels helpt hij al 70 meisjes en jongens. Sommige zijn al afgestudeerd en werken of gaan werk zoeken om zo hun familie te kunnen helpen. Hij betallt de kamer in de stad, de dokter en tandarts rekeningen en het schoolgeld.
Mister Nga regelt alle zaken en houdt contact met Ernie als die terug is in Amerika. Hij is nu weer voor een tijdje in Vietnam om met alle meisjes en jongens te praten en alles door te nemen. Hij woont nu tijdelijk in een hotel in Saigon en ik moest beloven om langs te komen zodat ik met nog meer "pupillen" van hem kennis kon maken.
Ernie was nu gepensioneerd en was altijd eigenaar van een Casino geweest en die verhuurde hij nu. Hij vertelde dat hij heel gelukkig was als hij zag dat "zijn" jongens en meisjes het lukte om voor zichzelf te kunnen gaan zorgen. Zijn vrouw was te ziek om deze reizen naar Vietnam te kunnen maken en werd verzorgd door de kinderen en kleinkindern.
En zo ging ik om tien uur met heel veel gedachten naar mijn zoveelste bed.
Leef en geniet nog een paar dagen in 2009 om daar gewoon weer in 2010 mee door te gaan.
Piet
Bao Loc
Beste allemaal, dear everyone,
Today a beautifulday with more going down than climbing. 35 degrees and a beautiful landscape. I saw the same things like yesterday with the easy rider. In Bao Loc was the whole day no electricity so I go back to my hotel to take a shower end to eat somethings (a lot) because tomorrow I go further to Saigon or Ho Chi Minh City. So no photo's today.
Enjoy the last few days from 2009,
Piet
Vanmorgen al heel vroeg opgestaan. Te vroeg bleek want overal lag nog personeel te slapen. Maar na twee broodjes met vlees en komkommer zat ik om half 7 op de fiets. Het zouden weer 115 mooie kilometers worden met een goed te fietsen weg, Wat een verademing met twee dagen geleden. Maar de inspanningen van toen werden nu uitbetaald. Want het werd meer stijgen en dalen en dat bij ruim 30 graden. Heerlijk. Tijd om rond te kijken, tijd om veel te drinken en op tijd te eten. Onderweg hoorde ik ineens iemand roepen en toen ik omkeek zag ik 2 fietsers op een terrasje zitten. Omgekeerd en lekker gekletst met Yvonne en Henk, ik dacht uit Voorburg.
Zij gingen naar Da Lat waar ik vandaan kwam. Dus okonden wij mooi wat ervaringen uitwisselen.
Morgen moet ik over een pas waarvan de weg heel slecht is, hoorde ik van Henk en Yvonne. Soms lopen omdat de kiezels te groot en scherp zijn.
Maar dat zien we morgen wel weer. Vandaag heerlijk tussen de koffie, thee en moerbij planten gereden.
O ja Wim, van de koffieschillen maken ze een vuurtje om de rijst heerlijk warm te stoken en zo de rijstewijn te produceren.
Ik was al om 3 uur in Bao Loc en ben zojuist onnder de douche vandaan gekomen omdat in de hele stad de stroom tot 5 uur uitgevallen was.
Nog zo'n 190 km en ik ben in HCM. Moet lukken in 3 dagen. Ik zal hopelijk op oudjaarsdag deze miljoenenstad in gaan rijden. En dat moet een belevenis op zich zijn. Ben benieuwd of ik Hang nog ga ontmoeten want anders ben ik deze stad zo weer uit.
Maar nu nog iets over gisterenavond en de uitnodiging van de man uit Californie om samen uit eten te gaan. Om 7 uur zat ik in het restaurant en ik wilde juist de soep gaan bestellen omdat er niemand kwam opdagen. Maar ja hoor daar werd gezwaaid. 5 chinese meisjes tussen de 21 en 28 jaar, mister Nga van 83 jaar en Ernie uit Californie van 63 jaar. (Vaak telt men hier een jaar bij de dag waarop men geboren is. Zo telt de zwangerschap ook ruim mee).
Het werd een bijzondere avond. Sommige meisjes konder redelijk Engels My, Thuy, Truc,Tuyet en nog een Truc wilden zoveel mogelijk van mij te weten komen.
Het bleken vooral meisjes van het platteland te zijn die geen mogelijkheid van thuis hebben om te gaan studeren. Zij moeten zo snel mogelijk geld gaan verdienen.
Maar Ernie is 6 jaar geleden begonnen enkele meisjes en jongens financieel te helpen zodatzij toch kunnen gaan studeren. Inmiddels helpt hij al 70 meisjes en jongens. Sommige zijn al afgestudeerd en werken of gaan werk zoeken om zo hun familie te kunnen helpen. Hij betallt de kamer in de stad, de dokter en tandarts rekeningen en het schoolgeld.
Mister Nga regelt alle zaken en houdt contact met Ernie als die terug is in Amerika. Hij is nu weer voor een tijdje in Vietnam om met alle meisjes en jongens te praten en alles door te nemen. Hij woont nu tijdelijk in een hotel in Saigon en ik moest beloven om langs te komen zodat ik met nog meer "pupillen" van hem kennis kon maken.
Ernie was nu gepensioneerd en was altijd eigenaar van een Casino geweest en die verhuurde hij nu. Hij vertelde dat hij heel gelukkig was als hij zag dat "zijn" jongens en meisjes het lukte om voor zichzelf te kunnen gaan zorgen. Zijn vrouw was te ziek om deze reizen naar Vietnam te kunnen maken en werd verzorgd door de kinderen en kleinkindern.
En zo ging ik om tien uur met heel veel gedachten naar mijn zoveelste bed.
Leef en geniet nog een paar dagen in 2009 om daar gewoon weer in 2010 mee door te gaan.
Piet
-
28 December 2009 - 11:41
Riek:
Genieten, genieten en nog eens genieten.Nog 3 nachtjes slapen en het is 2010. Doei -
28 December 2009 - 11:54
Jac Peeters:
'Ge zieget wel jongen' de drukte rond de kerstdiensten is voorbij. Weer tijd dus om jou - zoals ik beloofd heb - te volgen op je reis! Sjoerd merkte het al een tijdje geleden op: dat je zo trouw gevolgd wordt door zovelen, ligt natuurlijk voor het grootste deel aan het feit, dat je zelf zo trouw verslag doet van je dagen! Tijdens deze reis zelfs tweetalig. De sneeuw is hier geweken Piet. Wel jammer hoor, want dat winterse sneeuwlandschap heeft wel wat! (Ja brengt ook wel trammelant met zich mee hoor! 'Onze Gijs' - pas een paar weken zijn rijbewijs heeft door het gladde wegdek al een botsing gehad. Gelukkig alleen blikschade en geen andere weggebruikers bij betrokken. Auto weer gemaakt, dus 'niks aan de hand' (vroeger zou ik daar als 'autofreak'- dat weet je - heel anders over hebben gedacht!)
Hartelijke groeten weer uit Hilvarenbeek.
Jac en Hanneke -
28 December 2009 - 14:10
Ted De Keijzer:
Zeg Piet, dat wordt fietsen met de rem erop: 190 kilometer in drie dagen is méér dan een makkie voor iemand die regelmatig dik over de 100 kilometer per dag draait. Een gokje: nog overnachten in Dinh Quan en in Trang Bom?
Hartelijke groet,
T@
(een van die Google Earth freaks) -
28 December 2009 - 19:58
Hanny:
Hoi Piet, de kerstdagen zijn we hier goed doorgekomen, heerlijk lekker rustig.
Groetjes uit een sneeuwvrij Gennep, volgende week schijnt de winter echt terug te komen.
Herman en Hanny -
28 December 2009 - 20:28
Yvonne En Wim:
Gedag Piet, Nu durven we weer rijstwijn te drinken.
gr. Yvonne en Wim.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
