Je had mij eens moeten zien vandaag.
Door: Piet Lagarde
Blijf op de hoogte en volg piet
20 December 2009 | Vietnam, Hanoi
zondag 20 december 2009
Binh Duong
Beste allemaal, Dear everyone.
Dear everyone,
Today you must see me on yhe bike. I think you thought: Piet is crazy or you get compassion with me. But I do it by my own so you don't have compassion. And I do wath the Vietnamese people do. Just go on also the weather is horrible. Rain, Rain, rain. The street are like rivers. But I did more than 100 km today Laughend!! And the people where very entusiast. I am one of them.
And I see so the real Vietnamese live not only by sun but also by very bat weather and they admired that.
Geoff and Cynthia I hope you have a very fine time in Taupo with the family. Enjoy and my thoughts are every day with you.
Live and enjoy,
I hope till tomorrow.
Piet
Je had mij vanmdaag eens moeten zien dan had je of medelijden gekregen of mij totaal voor gek verklaard. Dat eerste hoef je niet te krijgen want het is mijn eigen keuze maar dat teweede zou ik mij in kunnen denken als je niet in deze sfeer zit.
vanmorgen werd ik al om 5 uur wakker van de kletterende regen. Toch stond ik al om 6 uur klaar om wat te gaan eten. En het is zondag maar overal werd een zeiltje gespannen en daar begon men met de gaarkeukentjes, de koffie en de thee. De straten stonden blank maar iedereen zoekt een plekje onder een parasol, een afdakje of onder een stukje tentzeil en drinkt er zijn koffie of thee en eet er een broodje die op allerlei manieren klaargemaakt worden. Ik heb er drie op met gebakken ei en spek.
Daarna terug naar mijn hotel en de fiets gepakt en om 7 uur reed ik door de regen weg. Na een uurtje klaarde het op maar niet voor lang want de buien volgden elkaar in snel tempo op.En wat voor buien. De wegen veranderden zo nu en dan in snelstromende riviertjes. Toch zit ik de hele dag lachend op de fiets. Want iedereen werkt gewoon door. De mannen en vrouwen op de rijstvelden staan tot hun knieen in de modder te zwoegen. De vrouwen in de fruit en groenten kraampjes werken in de regen gewoon door. De scooters volgeladen met varkens, kippen en fruit en groenten en noem verder maar op rijden gewoon door de stortregen verder. Dus ik ben een met hen en dat roept veel bewondering op van de mensen. Ze roepen en zwaaien en komen naar de straat gelopen. Vaak komen ze langs mij rijden en kijken dan een paar kilometer lang naar mij en naar mijn fiets. Jonge meisjes en jongens op de fiets rijden soms kilometers met mij mee.Zij kennen een paar woorden engels en dan komen telkens dezelfde vragen: Waar kom je vandaan? Hoe oud ben je? en wat is je naam.
Ondertussen is het alsof ik door een gebied rij waar een watersnoodramp heeft plaatsgevonden. De rijst die nog boven het water uitsteekt wordt groener en de waterbuffels voelen zich hier helemaal op hun gemak. Soms zie ik alleen maar hun hoofden.
Dat ik steeds verder naar het zuiden kom zie je ook dat de palmbomen met kokosnoten heel sterk toenemen. Verder kan ik niet echt van de omgeving genieten omdat ik heel goed moet uitkijken voor het verkeer. De vrachtwagens en bussen zorgen ervoor dat ik telkens een fontein water over mij heen krijg.
Zo vervolg ik mijn weg lachend en stop ik zo nu en dan om wat te eten.
Wel zie ik weer heel wat winkeltjes met bruidskleding in werkelijk alle kleuren. je kunt zien dat trouwen hier een belangrijke gebeurtenis is want in elk plaatsje is wel een bruidszaak met atelier waar de jurken ook gemaakt worden.
Ook zie je heel veel massagesalons, vaak bij een kapperszaak. Maar daarover een andere keer meer.
Nog een paar dagen en dan is het bij jullie kerstmis. Geniet van de voorbereidingen en ik ga morgen zeker weer verder want in dit plaatsje is verder weinig te doen. De weersberichten zijn de komende dagen gunstiger. Dus daar hoop ik maar op. Want eerlijk toegegeven, lachend met een zonnetje fietsen heeft ook zijn charme. Maar zo af en toe hoort regen er ook bij zeker als je een half jaar wegbent.
En de hele dag op een hotelkamerof achter internet in je eentje is ook niet alles. Dan geeft mijn Koga mij de kans op ontmoetingen met het echte Vietnamese leven. Ook bij regen.
Leef en geniet,
Piet
Helaas lukt het mij niet op deze computer om die paar foto's die ik vandaag gemaakt heb te plaatsen. Misschien morgen.
Binh Duong
Beste allemaal, Dear everyone.
Dear everyone,
Today you must see me on yhe bike. I think you thought: Piet is crazy or you get compassion with me. But I do it by my own so you don't have compassion. And I do wath the Vietnamese people do. Just go on also the weather is horrible. Rain, Rain, rain. The street are like rivers. But I did more than 100 km today Laughend!! And the people where very entusiast. I am one of them.
And I see so the real Vietnamese live not only by sun but also by very bat weather and they admired that.
Geoff and Cynthia I hope you have a very fine time in Taupo with the family. Enjoy and my thoughts are every day with you.
Live and enjoy,
I hope till tomorrow.
Piet
Je had mij vanmdaag eens moeten zien dan had je of medelijden gekregen of mij totaal voor gek verklaard. Dat eerste hoef je niet te krijgen want het is mijn eigen keuze maar dat teweede zou ik mij in kunnen denken als je niet in deze sfeer zit.
vanmorgen werd ik al om 5 uur wakker van de kletterende regen. Toch stond ik al om 6 uur klaar om wat te gaan eten. En het is zondag maar overal werd een zeiltje gespannen en daar begon men met de gaarkeukentjes, de koffie en de thee. De straten stonden blank maar iedereen zoekt een plekje onder een parasol, een afdakje of onder een stukje tentzeil en drinkt er zijn koffie of thee en eet er een broodje die op allerlei manieren klaargemaakt worden. Ik heb er drie op met gebakken ei en spek.
Daarna terug naar mijn hotel en de fiets gepakt en om 7 uur reed ik door de regen weg. Na een uurtje klaarde het op maar niet voor lang want de buien volgden elkaar in snel tempo op.En wat voor buien. De wegen veranderden zo nu en dan in snelstromende riviertjes. Toch zit ik de hele dag lachend op de fiets. Want iedereen werkt gewoon door. De mannen en vrouwen op de rijstvelden staan tot hun knieen in de modder te zwoegen. De vrouwen in de fruit en groenten kraampjes werken in de regen gewoon door. De scooters volgeladen met varkens, kippen en fruit en groenten en noem verder maar op rijden gewoon door de stortregen verder. Dus ik ben een met hen en dat roept veel bewondering op van de mensen. Ze roepen en zwaaien en komen naar de straat gelopen. Vaak komen ze langs mij rijden en kijken dan een paar kilometer lang naar mij en naar mijn fiets. Jonge meisjes en jongens op de fiets rijden soms kilometers met mij mee.Zij kennen een paar woorden engels en dan komen telkens dezelfde vragen: Waar kom je vandaan? Hoe oud ben je? en wat is je naam.
Ondertussen is het alsof ik door een gebied rij waar een watersnoodramp heeft plaatsgevonden. De rijst die nog boven het water uitsteekt wordt groener en de waterbuffels voelen zich hier helemaal op hun gemak. Soms zie ik alleen maar hun hoofden.
Dat ik steeds verder naar het zuiden kom zie je ook dat de palmbomen met kokosnoten heel sterk toenemen. Verder kan ik niet echt van de omgeving genieten omdat ik heel goed moet uitkijken voor het verkeer. De vrachtwagens en bussen zorgen ervoor dat ik telkens een fontein water over mij heen krijg.
Zo vervolg ik mijn weg lachend en stop ik zo nu en dan om wat te eten.
Wel zie ik weer heel wat winkeltjes met bruidskleding in werkelijk alle kleuren. je kunt zien dat trouwen hier een belangrijke gebeurtenis is want in elk plaatsje is wel een bruidszaak met atelier waar de jurken ook gemaakt worden.
Ook zie je heel veel massagesalons, vaak bij een kapperszaak. Maar daarover een andere keer meer.
Nog een paar dagen en dan is het bij jullie kerstmis. Geniet van de voorbereidingen en ik ga morgen zeker weer verder want in dit plaatsje is verder weinig te doen. De weersberichten zijn de komende dagen gunstiger. Dus daar hoop ik maar op. Want eerlijk toegegeven, lachend met een zonnetje fietsen heeft ook zijn charme. Maar zo af en toe hoort regen er ook bij zeker als je een half jaar wegbent.
En de hele dag op een hotelkamerof achter internet in je eentje is ook niet alles. Dan geeft mijn Koga mij de kans op ontmoetingen met het echte Vietnamese leven. Ook bij regen.
Leef en geniet,
Piet
Helaas lukt het mij niet op deze computer om die paar foto's die ik vandaag gemaakt heb te plaatsen. Misschien morgen.
-
20 December 2009 - 11:49
Riek:
Ja regen, regen ,regen. Hier sneeuw, sneeuw, sneeuw. Gisteren naar Tante Ria en Ome Jan geweest. Erg gezellig gehad. Veel bijgekletst natuurlijk. Heb je je oortjes niet horen toeten? Nu heb ik even op de crosstrainer gefietst, want lopen valt vandaag niet me. Voetbal NAC-AJAX is afgelast.
Veel liefs vanuit Heesch -
20 December 2009 - 11:59
Willemien:
Je fietst dan wel uit vrije wil door al die regen Piet, maar leuk is anders lijkt me. Behalve dan al die bewondering die je oogst, dat is natuurlijk wel weer kicken. Petje af voor wat jij in je eentje allemaal klaarspeelt!
Hier is het net opgehouden met sneeuwen en de kinderen uit de buurt amuseren zich kostelijk. Leuk om te zien.
Hou je taai Piet. Wij hopen voor jou op beter weer.
André en Willemien -
20 December 2009 - 13:30
Bart En Tineke :
Hallo Piet,
Wat er bij jou aan regen valt, is hier de afgelopen dagen aan sneeuw gevallen. Een prachtig landschap!
Iets ondernemen is wel op een laag pitje, want het wordt je ten zeerste afgeraden om de weg op te gaan. Zojuist de kerstkaarten geschreven en via dit berichtje wil ik jou ook zeker een Fijn Kerstfeest toe wensen. Het zal wel heel anders zijn dan vorig jaar in Nieuw- Zeeland.Je ervaringen stapelen zich op. Zeer bijzondere verhalen. Ik hoop dat je genoeg geheugenplaatsen hebt.
Wat me elke keer opvalt als je mensen van dichtbij fotografeert, is hun welhaast verweerde gezicht met wel weer een glimlach. De bevolking werkt ook hard zeg je steeds en dat bij elke weersomstandigheid. Petje af voor de levensdrive die zij hebben in vaak erbarmelijke omstandigheden. Piet,hou je haaks, succes en tot lezens. -
20 December 2009 - 20:17
Ine Seegers:
Wat erg al die regen Piet, ik heb zo met je te doen!!! Maar jij bekijkt gelukkig alles van de zonnige kant, dat is denk ik het grote verschil. Wij genieten hier van een betoverend mooi uitzicht, met een heel hoog Anton Pieck gehalte. Ik hoop dat de sneeuw nog enkele dagen aanhoud. Wij gaan er zeer zeker van genieten.
Bij deze wensen wij jou alvast sfeervolle kerstdagen en een goed en gezond 2010 toe. Het wordt een mooi jaar voor jou, een ompa jaar.
Een lieve groet vanuit een wit Heeswijk Dinther. -
21 December 2009 - 06:51
Jac Peeters:
Geen foto's van 'de verzopen kater'? Ik zie, dat de temperatuur gelukkig boven de twintig graden is, anders had je wel ander gepiept 'manneke'! Heel lang geleden - toen jij nog maar een jong ventje was - reed ik ooit 300!! ja echt 300km door de stromende regen. We waren met de tourclub uit Hilvarenbeek afgezet in Barricourt (een gehuchtje in Noord-Frankrijk) en hadden geen keus! De bus die ons daags tevoren had weggebracht was natuurlijk allang terug in Beek. Echt heel de dag in de regen gereden, gelukkig ook met goede temperatuur ... Één van de meest memorabele ritten uit mijn fietsverleden! De actuele situatie dan: het is in Hilvarenbeek sinds gisteren nog witter, dan het er al was! Onze contreien lijken echt een waar wintersportoord geworden.
De langlauflatten liggen klaar Piet! Tot nader berciht. Hartelijke groeten uit 'Wintersportoord Jachtlust'
Jac en Hanneke -
21 December 2009 - 10:31
Hanny:
Nou die regen zul je onderhand ook wel zat zijn,maar sneeuw was helemaal niet te doen.
Herman en Hanny
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
