Wat kun je blij zijn met ... What can you be happy
Door: Piet Lagarde
Blijf op de hoogte en volg piet
22 November 2009 | Vietnam, Dien Bien Phu
Zondag 21 november 2009
Dien Bien Phu,
Beste allemaal, dear everyone,
Today good weather, mostly nice roads en beautiful views, en beutiful and colourful people. But also very hard working people. !05 beautiful kilometers. on good roads and that make me happy. No mud behind en in my ears but nice memories from beatiful views and beautiful, friendly people.
I can not place photo's withe these computers but I promise that you get somedays very beautiful pictures.
For now big hugs for everyone.
Ja hoor hier ben ik weer. Vanmorgen al om 6 uur opgestaan want ik wilde om 7 uur op de fiets zitten. Een omeletje met brood en een broodje met jam was het ontbijt. Wat bananen, een blikje cola, wat manderijnen en wat reepjes nootjes met honing en daar ging ik dan zonder regen en kou op weg naar Dien Bien Phu. Het werden 105 prachtige kilometers.
Door landslides zou de tocht wat langer duren want daar moest ik 2 x een half uur wachten voor dat een bulldozer alles opgeruimd had en het weer veilig was om verder te rijden.
Maar het begon met 8 km heel slechte weg. Mijn Koga kreunde en steunde. Maar ik ook kan ik je verzekeren. Maar men had mij verzekerd dat het na 10 km over zou zijn. En dat was ook zo een mooie geasfalteerde weg. En ik kan je verzekeren dat ik daar blij mee was als een klein kind na al die ontberingen en modder van de afglopen dagen.
Ook het weer was aangenaam en 's middags had ik zelfs zon en werd het zo'n 25 graden. Maar ik was wel kletsnat van de fikse beklimmingen, Gelukkig vooral in het begin. Wat heb ik genoten van al die mensen met prachtige klederdrachten. En wat wordt er hard gewerkt. De mensen zijn de hele dag aan het wassen, de hele dag met hout bezig om dat in de bossen bij elkaar te sprokkelen. Vrouw, kinderen mannen zijn dat met hakken, kapmessen en oude trekzagen aan het verkleinen tot hanteerbare stukken voor onder de kookpannen en potten. En bij de kraampjes zitten ze alle vrouwen de mooiste dingen te borduren. Ook jonge meisjes zitten dat mee te doen en leren het zo van de andere vrouwen.
Op foto's maken hebben ze het helemaal niet en dat is te begrijpen ook want deze bergvolkeren zien niet elke dag een westerling. En dan nog zo'n grote ook met helm en blote benen. Maar ik kan je verzekeren dat het menigmaal gelukt is om ze aan het lachen te krijgen en dat ze zelfs naast me kwamen zitten. Een mandarijntje of koekje voor de kleine en dan lukte een foto vaak ook.
Maar helaas mag ik bij deze computer geen foto's plaatsen maar dat haal ik volgende keer weer in. Dat beloof ik. Ik zal jullie de koemnde tijd laten smullen van unieke plaatjes. Tenminste dat vind ik.
Zo'n 30 km voor het einde van deze dag stopte ik bij een groep van zo'n 30 Canadezen en Amerikanen. met gids en 2 bussen trokken die door Vietnam. Nou dat heb ik geweten. Toen ze hoorden wat ik op de fiets allemaal al gedaan had flitsten de camera's dat het een lieve lust was.Als een volllerde filmster moest ik bij mijn vriend de Koga poseren.
Later stopten zij weer bij een authentiek dorpje en ik werd ook uitgenodigd om met de gids daar foto's te maken. Super gewoon.
Beste mensen wat was ik blij datik weer 105 km op mijn Koga gezeten heb. Zonder modder en maar 10 km zeer slechte weg. Wat kan een mens blij zijn met een gewoon stukje asfalt zonder gaten.
Em wat heb ik genoten van de fantastische vergezichten. Nu zit ik in een goed hotel en heb zojuist gegeten met Mell en Ben uit Australie die een kleine tocht maken vanuit Hanoi en morgen weer met de bus teruggaan.
O ja onderweg ontmoette ik nog 2 Nederlanders op de fiets. Ik kwam hen tegemoet.Helaas moest ik verder omdat het nog een lange rit was en ik zeker voor de donkerte in Dien Bien Phu wilde zijn. Dus ik hoop Hanny en Igo nog een keer op hun site te "ontmoeten". Ik had hen nog wel even de slechte wegen aangegeven en dat ze dat ene stuk alleen maar met de bus konden doen.
Beste allemaal een leef en geniet van een Piet zonder modder in en achter zijn oren maar met prachtige vergezichten en mensen in zijn gedachten.
Piet
Dien Bien Phu,
Beste allemaal, dear everyone,
Today good weather, mostly nice roads en beautiful views, en beutiful and colourful people. But also very hard working people. !05 beautiful kilometers. on good roads and that make me happy. No mud behind en in my ears but nice memories from beatiful views and beautiful, friendly people.
I can not place photo's withe these computers but I promise that you get somedays very beautiful pictures.
For now big hugs for everyone.
Ja hoor hier ben ik weer. Vanmorgen al om 6 uur opgestaan want ik wilde om 7 uur op de fiets zitten. Een omeletje met brood en een broodje met jam was het ontbijt. Wat bananen, een blikje cola, wat manderijnen en wat reepjes nootjes met honing en daar ging ik dan zonder regen en kou op weg naar Dien Bien Phu. Het werden 105 prachtige kilometers.
Door landslides zou de tocht wat langer duren want daar moest ik 2 x een half uur wachten voor dat een bulldozer alles opgeruimd had en het weer veilig was om verder te rijden.
Maar het begon met 8 km heel slechte weg. Mijn Koga kreunde en steunde. Maar ik ook kan ik je verzekeren. Maar men had mij verzekerd dat het na 10 km over zou zijn. En dat was ook zo een mooie geasfalteerde weg. En ik kan je verzekeren dat ik daar blij mee was als een klein kind na al die ontberingen en modder van de afglopen dagen.
Ook het weer was aangenaam en 's middags had ik zelfs zon en werd het zo'n 25 graden. Maar ik was wel kletsnat van de fikse beklimmingen, Gelukkig vooral in het begin. Wat heb ik genoten van al die mensen met prachtige klederdrachten. En wat wordt er hard gewerkt. De mensen zijn de hele dag aan het wassen, de hele dag met hout bezig om dat in de bossen bij elkaar te sprokkelen. Vrouw, kinderen mannen zijn dat met hakken, kapmessen en oude trekzagen aan het verkleinen tot hanteerbare stukken voor onder de kookpannen en potten. En bij de kraampjes zitten ze alle vrouwen de mooiste dingen te borduren. Ook jonge meisjes zitten dat mee te doen en leren het zo van de andere vrouwen.
Op foto's maken hebben ze het helemaal niet en dat is te begrijpen ook want deze bergvolkeren zien niet elke dag een westerling. En dan nog zo'n grote ook met helm en blote benen. Maar ik kan je verzekeren dat het menigmaal gelukt is om ze aan het lachen te krijgen en dat ze zelfs naast me kwamen zitten. Een mandarijntje of koekje voor de kleine en dan lukte een foto vaak ook.
Maar helaas mag ik bij deze computer geen foto's plaatsen maar dat haal ik volgende keer weer in. Dat beloof ik. Ik zal jullie de koemnde tijd laten smullen van unieke plaatjes. Tenminste dat vind ik.
Zo'n 30 km voor het einde van deze dag stopte ik bij een groep van zo'n 30 Canadezen en Amerikanen. met gids en 2 bussen trokken die door Vietnam. Nou dat heb ik geweten. Toen ze hoorden wat ik op de fiets allemaal al gedaan had flitsten de camera's dat het een lieve lust was.Als een volllerde filmster moest ik bij mijn vriend de Koga poseren.
Later stopten zij weer bij een authentiek dorpje en ik werd ook uitgenodigd om met de gids daar foto's te maken. Super gewoon.
Beste mensen wat was ik blij datik weer 105 km op mijn Koga gezeten heb. Zonder modder en maar 10 km zeer slechte weg. Wat kan een mens blij zijn met een gewoon stukje asfalt zonder gaten.
Em wat heb ik genoten van de fantastische vergezichten. Nu zit ik in een goed hotel en heb zojuist gegeten met Mell en Ben uit Australie die een kleine tocht maken vanuit Hanoi en morgen weer met de bus teruggaan.
O ja onderweg ontmoette ik nog 2 Nederlanders op de fiets. Ik kwam hen tegemoet.Helaas moest ik verder omdat het nog een lange rit was en ik zeker voor de donkerte in Dien Bien Phu wilde zijn. Dus ik hoop Hanny en Igo nog een keer op hun site te "ontmoeten". Ik had hen nog wel even de slechte wegen aangegeven en dat ze dat ene stuk alleen maar met de bus konden doen.
Beste allemaal een leef en geniet van een Piet zonder modder in en achter zijn oren maar met prachtige vergezichten en mensen in zijn gedachten.
Piet
-
22 November 2009 - 16:17
Rebekka & Jurgen:
Beste Piet,
We zijn je tegengekomen in de bus van Dali naar Kunming. Het lijkt alweer lang geleden. Wij hebben ook daarna nog een geweldige vakantie gehad in China maar zijn (helaas) nu weer terug in Nederland.
Leuk om te lezen dat het jou goed gaat in Vietnam en dat het je gelukt is om het visum snel te krijgen. Veel plezier en geluk nog de komende tijd. Wij zullen je blijven volgen via deze site.
Groeten,
Rebekka en Jurgen -
23 November 2009 - 08:06
Lieske:
Heerlijk die avonturen! Heeeeel fijn dat het weer een beetje 'normaler' is ...ik kreeg 't hier (met de verwarming onder mijn voeten...)nog koud van je verhalen. Kijk uit naar de foto's. ALLE GOEDS XLieske -
23 November 2009 - 09:43
Riek:
Wat kan dat verschillen he, een dag na elkaar. Ja dat is echt avontuur. Wat ontmoet je zo thc veel mensen. Ja wat reizen de mensen op de wereld toch veel he. Kun je zien hoe goed we het hebben.Twee maanden zijn alweer om van deze mooie maar soms bizarre tocht.
Doei, een Carnavalsknuffel van je zus.(zaterdag een Carnavalsbal gehad, het was superrrrrr). Kun jij je niet voorstellen he. -
24 November 2009 - 14:24
Hanny:
Nou dat had je wel verdient dat alles wat soepeler gaat, wij zijn nieuwsgierig naar de foto's.
Herman en Hanny
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
