Bijzondere ontmoetingen deel 2
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg piet
10 Maart 2009 | Nieuw Zeeland, Takapuna
Beste allemaal,
Dag 165/168. Dinsdag 10 maart.
Ben gisteren de hele dag in Takapuna geweest. Bij Peter en Lilly. Heb wat geholpen en wat gepraat. Maar de verassing kwam in de loop van de middag. Marie dominique en Amanda hoorden dat ik voor de "laatste" keer kwam en kwamen gauw een uurtje vanuit Leigh naar Takapuna toe om nog even afscheid van mij te nemen. Dat was weer een geweldig weerzien en de Goosebumps kwamen dan ook weer vaak te voorschijn.
Om 4 uur kwam Lilly, Mia en Connar thuis van het werk en van school. 's avonds samen lekker gegeten en vanmorgen na een intens afscheid ben ik nu weer terug in Auckland.
Ik mei vertrekken Peter en lilly naar China en ik zou het heel leuk vinden als ik hen kwam opzoeken.
Dus wie weet.
Vanmorgen heb ik ook al 2 fiets dozen en tape bij elkaar gezocht. Morgen hopelijk nog een doos met dezelfde maat en ik kan gaan inpakken. Maar vanavond wordt ik ook in Mission Bay verwacht bij Angela en Ross. ook daar kan ik blijven slapen en eten.
Maar nu ga ik verder met deel 2 van de bijzondere ontmoetingen.
JO, BRIAN, HANS EN JOYCE IN NAPIER
Nog niet bekomen op 2 november van het briefje van Cynthia, stond er een man op de weg te zwaaien dat ik moest stoppen. Hij vroeg me of ik wist dat er een mooi fietspad vlak langs de zee was. Ik zei: nee dat weet ik niet" Ondertussen was er een tweede man bij staan en die vroeg waar slaap je vannach? In de Back packers, antwoordde ik.Je kunt ook bij mij thuis slapen hoor. En dat werd zodoende weer een geweldig warme ontmoeting.
Jo en Brian hebben 2 kinderen. Morgan en Tamsin
Hans was een vriend van hen en hij en Joyce leven hier ook min Napier en zijn een tijdje geleden vanuit Nederland hier komen wonen. De volgende dag heeft Hans mij heel napier laten zien en 's avonds werd ik meegenomen naar Mike (broer van Brian) en Wendy voor een geweldig diner.
Nog steeds belt Brian regelmatig en zijn Hans en Joyce trouwe supporters van de website en vertalen zij deze regelmatig voor Brian en Jo. Ook op de terugweg ben ik weer langs geweest en ook dat werd weer heel bijzonder.
Ik kreeg ook verschillende adressen van vrienden van hen waar ik ook kon blijven.
RHONDA EN DAVID IN WAIPUKARAU
In Waipukarau was geen Back packers maar wel een Bed en Breakfast " The Old Schoolmasters House". Daar wilde ik wel slapen. Maar na een gesprekje met Rhonda werd het veel meer. Ik kon 's avonds mee blijven eten en de ag erna ben ik met haar man David , die truck driver was, de hele dag meegeweest om schapen en koeien bij boeren op te halen en nadat ze verhandeld waren in Hastings weer terug te brengen naar de nieuwe eigenaren. Een superervaring en 's avonds weer heerlijk gegeten en Rhonda wilde er niets voor hebben. Nog steeds hebben wij contact.
KARIN, LYNDALL, TONY,MEL JOHN EN NADIA IN PARAPAROUMU
Ik wilde een goed ontbijt voordat ik Kapiti Island ging bezoeken. Dus 's morgens om 8 uur naar cafe Ambience voor een goed ontbijt. Het was er gezellig en goed en vroeg of ze ook 's avonds open waren voor een goede maaltijd. Nee ze waren helaas gesloten maar de vrouw die mij hiekp zei meteen: " ik maak vanavond een diner voor vrienden en als je om 6 uur hier klaarstaat dan komt mijn man tony je ophalen en kun je bij ons thuis meeeten" Alweer kon ik mijn oren niet geloven. En 's avonds zat ik met 3 dames, Lyndall, Melissa en Karin, te dineren want Tony moest trainen voor de Taupo toer.
Wij hebben veel gelachen en gepraat. Karin kwam uit Zuid Afrika en vond het woord kippenvel mooier dan het Zuid-Afrikaanse woord Huhnerfleisch.
Ik moest beloven dat ik op de terugweg weer langs zou komen. En ook dat werd weer een bijzondere ontmoeting. Geslapen, gegeten, veel gepraat bij Karin "Kippenvel". Op bezoek geweest bij Lyndall, Tony en Mel.
En wat heel bijzonder was en waar ik nog vaak aan denk is het bezoek aan Kapiti Rest Home waar Karin Manager van is.
Hoe zij met haar staf met deze lieve oude mensen omgaat is ongelooflijk.
Ook de contacten met Karin kippenvel zijn nog steeds heel frequent en warm.
TERRY AND RAYMOND IN MANA
Van Jo en Brian had ik dit adres gekregen. Het was ook weer een bijzondere ontmoeting. Daar geslapen en gegeten en ook op de terugweg ben ik er weer langs geweest en ik zal de zondagavond dat ik met hen en hun 3 van de 4 kinderen en hun vrienden samen aan een tafel zaten te eten niet snel vergeten. Ik kreeg ook nog een adres van de ouders van Raymond in Picton en daar kon ik de volgende dag verblijven. Ook Terry belde haar moeder en ook daar zou ik verblijven.
COLIN EN MELVA IN PICTON.
Picton was de eerste plaats op het Zuidereiland waar ik 2 nachten bij Melva en Collin gegeten en geslapen heb. Van Colin heb ik veel over tuinieren geleerd. Op de terugweg hen nog goedendag wezen zeggen.
2 hele belangstellende en warme mensen.
FIONA IN MOSSBURN
Vanwege de regen zomaar op een farm binnegefietst om te schuilen. Moest meteen binnenkomen. Thee gedronken, soep gegeten en met haar man naar een dvd over de powercentrale in de sounds gekeken. Zomaar een onverwachte warme ontmoeting waar ik nu nog steeds mailcontact mee heb.
GILBERT VAN RHEEENEN IN WANAKA
In Wanaka had ik via I-Site (soort vvv) Gilbert van Rheenen geboekt voor een rondrit in zijn 4WD langs de mooiste plekjes rondom Wanaka. Gilbert was een beroemde fotograaf die prachtige landschappen van NZ vast wist te leggen. Hij vertelde ook hoe je het beste deze foto's kon maken. Het werd meer dan zomaar een tochtje. Gilbert wist heel veel van de omgeving, de planten en op het eind wisselden wij de mailadressen uit en kreeg ik een werkelijk schitterend foroboek waar hij een heel aardig woordje inschreef. Daarna kreeg ik telkens mailtjes van plekjes die ik zeker moest gaan bezoeken. Zodoende ben ik in Arrowtown en Glenorcy terechtgekomen en heb ik in plaats van de Milford sound de Doubtful sound bezocht.
RAYLANE EN RONNIE OP STEWERT ISLAND
Met kerst was ik op Stewert Island. De dag voor kerstmis ging ik te voet naar de watertaxi voor een bezoek naar Ulva Island. Onderweg was een vrouw in haar tuin aan het werk en ik wenste haar een fijne kerst. Zij vroeg waar ik heenging en nodigde mij op de terugweg uit voor een kopje thee. Om 4 uur zat ik aan de thee en na een half uurtje nodigde zij mij ook uit voor een kerstdiner op eerste kerstdag. Haar man lag in het ziekenhuis voor bestraling en kon met kerst niet thuis zijn. Maar ik had al met David uit Zuid afrika afgesproken in de Back packers. En toen ze dat hoorde konden wij samen komen. En het werd een gedenkwaardige kerstavond. Raylane, een Duits echtpaar met 2 kinderen, David uit Zuid Afrika en Piet uit Nederland.
BENEDICTE, ARNAUD EN BENJAMIN UIT AUCKLAND
In Surat bay ontmoette ik heel even in de keuken bovenstaande familie. Bejamin kon net lopen. Maar in Dunedin bij het shoppen met Dagmar kwam ik hen weer tegen. En bij de tweede ontmoeting op straat gaf Benedicte mij een kaartje met haar adres en ze zei dat ik altijd welkom was in Auckland als ik daar weer was voor mijn terugreis.
Nu ben ik daar deze week al voor een fijne lunch geweest en donderdag ga ik met Nejamin en benedicte langs het strand wandelen en daarna gaan we met zijn vieren een hapje eten.
Beste allemaal ik denk dat ik hier boven weer een aantal bijzondere ontmoetingen beschreven heb, maar "de Koek" is nog niet op. Dus voor morgen deel 3 van deze bijzondere ontmoetingen die mij nu bij het beschrijven weer Goosebumps bezorgen.
Een lieve groet en leef en geniet,
Piet
Foto's:
Ik heb weer een paar foto's geplaatst.
- Enkele foto's van de rugbywedstrijd en de show vooraf.
- Benjamin klimt op de schouders van papa Arnaud
- Peter, Lilly, Mia en Connar.
- Auckland vanaf de boot naar Davenport
- Peter links, Marie Dominique in het midden en Amanda rechts
Dag 165/168. Dinsdag 10 maart.
Ben gisteren de hele dag in Takapuna geweest. Bij Peter en Lilly. Heb wat geholpen en wat gepraat. Maar de verassing kwam in de loop van de middag. Marie dominique en Amanda hoorden dat ik voor de "laatste" keer kwam en kwamen gauw een uurtje vanuit Leigh naar Takapuna toe om nog even afscheid van mij te nemen. Dat was weer een geweldig weerzien en de Goosebumps kwamen dan ook weer vaak te voorschijn.
Om 4 uur kwam Lilly, Mia en Connar thuis van het werk en van school. 's avonds samen lekker gegeten en vanmorgen na een intens afscheid ben ik nu weer terug in Auckland.
Ik mei vertrekken Peter en lilly naar China en ik zou het heel leuk vinden als ik hen kwam opzoeken.
Dus wie weet.
Vanmorgen heb ik ook al 2 fiets dozen en tape bij elkaar gezocht. Morgen hopelijk nog een doos met dezelfde maat en ik kan gaan inpakken. Maar vanavond wordt ik ook in Mission Bay verwacht bij Angela en Ross. ook daar kan ik blijven slapen en eten.
Maar nu ga ik verder met deel 2 van de bijzondere ontmoetingen.
JO, BRIAN, HANS EN JOYCE IN NAPIER
Nog niet bekomen op 2 november van het briefje van Cynthia, stond er een man op de weg te zwaaien dat ik moest stoppen. Hij vroeg me of ik wist dat er een mooi fietspad vlak langs de zee was. Ik zei: nee dat weet ik niet" Ondertussen was er een tweede man bij staan en die vroeg waar slaap je vannach? In de Back packers, antwoordde ik.Je kunt ook bij mij thuis slapen hoor. En dat werd zodoende weer een geweldig warme ontmoeting.
Jo en Brian hebben 2 kinderen. Morgan en Tamsin
Hans was een vriend van hen en hij en Joyce leven hier ook min Napier en zijn een tijdje geleden vanuit Nederland hier komen wonen. De volgende dag heeft Hans mij heel napier laten zien en 's avonds werd ik meegenomen naar Mike (broer van Brian) en Wendy voor een geweldig diner.
Nog steeds belt Brian regelmatig en zijn Hans en Joyce trouwe supporters van de website en vertalen zij deze regelmatig voor Brian en Jo. Ook op de terugweg ben ik weer langs geweest en ook dat werd weer heel bijzonder.
Ik kreeg ook verschillende adressen van vrienden van hen waar ik ook kon blijven.
RHONDA EN DAVID IN WAIPUKARAU
In Waipukarau was geen Back packers maar wel een Bed en Breakfast " The Old Schoolmasters House". Daar wilde ik wel slapen. Maar na een gesprekje met Rhonda werd het veel meer. Ik kon 's avonds mee blijven eten en de ag erna ben ik met haar man David , die truck driver was, de hele dag meegeweest om schapen en koeien bij boeren op te halen en nadat ze verhandeld waren in Hastings weer terug te brengen naar de nieuwe eigenaren. Een superervaring en 's avonds weer heerlijk gegeten en Rhonda wilde er niets voor hebben. Nog steeds hebben wij contact.
KARIN, LYNDALL, TONY,MEL JOHN EN NADIA IN PARAPAROUMU
Ik wilde een goed ontbijt voordat ik Kapiti Island ging bezoeken. Dus 's morgens om 8 uur naar cafe Ambience voor een goed ontbijt. Het was er gezellig en goed en vroeg of ze ook 's avonds open waren voor een goede maaltijd. Nee ze waren helaas gesloten maar de vrouw die mij hiekp zei meteen: " ik maak vanavond een diner voor vrienden en als je om 6 uur hier klaarstaat dan komt mijn man tony je ophalen en kun je bij ons thuis meeeten" Alweer kon ik mijn oren niet geloven. En 's avonds zat ik met 3 dames, Lyndall, Melissa en Karin, te dineren want Tony moest trainen voor de Taupo toer.
Wij hebben veel gelachen en gepraat. Karin kwam uit Zuid Afrika en vond het woord kippenvel mooier dan het Zuid-Afrikaanse woord Huhnerfleisch.
Ik moest beloven dat ik op de terugweg weer langs zou komen. En ook dat werd weer een bijzondere ontmoeting. Geslapen, gegeten, veel gepraat bij Karin "Kippenvel". Op bezoek geweest bij Lyndall, Tony en Mel.
En wat heel bijzonder was en waar ik nog vaak aan denk is het bezoek aan Kapiti Rest Home waar Karin Manager van is.
Hoe zij met haar staf met deze lieve oude mensen omgaat is ongelooflijk.
Ook de contacten met Karin kippenvel zijn nog steeds heel frequent en warm.
TERRY AND RAYMOND IN MANA
Van Jo en Brian had ik dit adres gekregen. Het was ook weer een bijzondere ontmoeting. Daar geslapen en gegeten en ook op de terugweg ben ik er weer langs geweest en ik zal de zondagavond dat ik met hen en hun 3 van de 4 kinderen en hun vrienden samen aan een tafel zaten te eten niet snel vergeten. Ik kreeg ook nog een adres van de ouders van Raymond in Picton en daar kon ik de volgende dag verblijven. Ook Terry belde haar moeder en ook daar zou ik verblijven.
COLIN EN MELVA IN PICTON.
Picton was de eerste plaats op het Zuidereiland waar ik 2 nachten bij Melva en Collin gegeten en geslapen heb. Van Colin heb ik veel over tuinieren geleerd. Op de terugweg hen nog goedendag wezen zeggen.
2 hele belangstellende en warme mensen.
FIONA IN MOSSBURN
Vanwege de regen zomaar op een farm binnegefietst om te schuilen. Moest meteen binnenkomen. Thee gedronken, soep gegeten en met haar man naar een dvd over de powercentrale in de sounds gekeken. Zomaar een onverwachte warme ontmoeting waar ik nu nog steeds mailcontact mee heb.
GILBERT VAN RHEEENEN IN WANAKA
In Wanaka had ik via I-Site (soort vvv) Gilbert van Rheenen geboekt voor een rondrit in zijn 4WD langs de mooiste plekjes rondom Wanaka. Gilbert was een beroemde fotograaf die prachtige landschappen van NZ vast wist te leggen. Hij vertelde ook hoe je het beste deze foto's kon maken. Het werd meer dan zomaar een tochtje. Gilbert wist heel veel van de omgeving, de planten en op het eind wisselden wij de mailadressen uit en kreeg ik een werkelijk schitterend foroboek waar hij een heel aardig woordje inschreef. Daarna kreeg ik telkens mailtjes van plekjes die ik zeker moest gaan bezoeken. Zodoende ben ik in Arrowtown en Glenorcy terechtgekomen en heb ik in plaats van de Milford sound de Doubtful sound bezocht.
RAYLANE EN RONNIE OP STEWERT ISLAND
Met kerst was ik op Stewert Island. De dag voor kerstmis ging ik te voet naar de watertaxi voor een bezoek naar Ulva Island. Onderweg was een vrouw in haar tuin aan het werk en ik wenste haar een fijne kerst. Zij vroeg waar ik heenging en nodigde mij op de terugweg uit voor een kopje thee. Om 4 uur zat ik aan de thee en na een half uurtje nodigde zij mij ook uit voor een kerstdiner op eerste kerstdag. Haar man lag in het ziekenhuis voor bestraling en kon met kerst niet thuis zijn. Maar ik had al met David uit Zuid afrika afgesproken in de Back packers. En toen ze dat hoorde konden wij samen komen. En het werd een gedenkwaardige kerstavond. Raylane, een Duits echtpaar met 2 kinderen, David uit Zuid Afrika en Piet uit Nederland.
BENEDICTE, ARNAUD EN BENJAMIN UIT AUCKLAND
In Surat bay ontmoette ik heel even in de keuken bovenstaande familie. Bejamin kon net lopen. Maar in Dunedin bij het shoppen met Dagmar kwam ik hen weer tegen. En bij de tweede ontmoeting op straat gaf Benedicte mij een kaartje met haar adres en ze zei dat ik altijd welkom was in Auckland als ik daar weer was voor mijn terugreis.
Nu ben ik daar deze week al voor een fijne lunch geweest en donderdag ga ik met Nejamin en benedicte langs het strand wandelen en daarna gaan we met zijn vieren een hapje eten.
Beste allemaal ik denk dat ik hier boven weer een aantal bijzondere ontmoetingen beschreven heb, maar "de Koek" is nog niet op. Dus voor morgen deel 3 van deze bijzondere ontmoetingen die mij nu bij het beschrijven weer Goosebumps bezorgen.
Een lieve groet en leef en geniet,
Piet
Foto's:
Ik heb weer een paar foto's geplaatst.
- Enkele foto's van de rugbywedstrijd en de show vooraf.
- Benjamin klimt op de schouders van papa Arnaud
- Peter, Lilly, Mia en Connar.
- Auckland vanaf de boot naar Davenport
- Peter links, Marie Dominique in het midden en Amanda rechts
-
10 Maart 2009 - 07:48
Riek:
Goedemorgen,
Het regent hier pijpestelen. Jammer want de temperatuur is redelijk. Mooi om iets in de tuin te ondernemen als het droog was.
Maar we hebben het niet voor het zeggen.
Geniet nog enkele dagen van al het moois en bedankt voor het mooie schrijfwerk.
-
10 Maart 2009 - 15:30
Nell V Pelt Koks:
Hallo Piet
Je zult mij niet persoonlijk kennen maar ik ben de moeder van Lizette v Strijdhoven.Toen mijn man en zoon voor een bezoek aan een vriend naar Nieuw Zeeland reisden,adviseerde Lizette me naar de site van jou te gaan kijken om zo een indruk te krijgen van dat prachtige land.
het is fantastisch dat jij daar op de fiets zo,n mooie reis hebt gemaakt. En de gastvrijheid daar, waar mijn man en zoon ook van hebben genoten, is onvoorstelbaar.
Piet bedankt dat wij zomaar door jou site de grote mooie reis hebben mogen meebeleven
Geniet nog van de laatste dagen en dan wensen wij je een goede reis en een gelukkige thuiskomst
groetjes Nell v Pelt -
10 Maart 2009 - 17:27
Marcel & Ine:
Ha die Piet,
Wat een ontmoetingen en contacten en dat je ze ook allemaal precies weet te typeren en herinneren (je wordt immers ook al 60?)
Wij hadden in onze stoutste dromen niet kunnen verwachten dat dit avontuuur zo uit zou pakken! Als ik je verhalen door de tijd heen lees (165 dagen inmiddels)ben je volgens mij in eémn ding zeker geslaagd! Datgene wat jij iedereen wenst aan het eind van weer een stukje verhaal: GENIET en in jouw situatie zeker met HOOFDLETTERS!
Echt fantastisch om met jou deze reis zou mee te kunnen en mogen maken.
Sluit het de laatste dagen mooi en in stijl af, een goeie terugreis gewenst en we kunnen niet wachten je weer te kunnen ontmoeten!
Dan hebben we het misschien over weer en vervolg...............
En nou sluit ik in jouw stijl af: GENIET en tot gauw!
Liefs van Ine en Marcel -
10 Maart 2009 - 17:56
Jane:
Hoi Piet,
Net terug uit het warme Australie lees ik mijn "achterstand" weg.
Ik snap nu wat jij bedoelde met de geweldige "fietspaden"langs de highway.
Knap werk van je om daar te fietsen. Ik heb veel aan je gedacht.
Onze reis door Australie was grandioos, met als hoogtepunt natuurlijk het weerzien en samenreizen met mijn dochter. Ik begrijp dat je bezig bent met de voorbereidingen voor je terugreis.Nog een paar hele fijne dagen en misschien tot ziens!
Heel veel groeten,
Jane -
10 Maart 2009 - 18:13
Wil En Rita Broos:
Hallo Piet,
Wat een schitterende statistieken en mooie opsomming van de bijzondere ontmoetingen. Wie hebben onze statistieken niet paraat oftewel kunnen niet exact zeggen hoeveel uurtjes wij en onze jongens natuurlijk de afgelopen 165 dagen jouw site en die van Bauke en Wouter hebben gelezen. We waren iedere dag weer benieuwd wat je weer zou meemaken. Ook moeten we bekennen dat we ook benieuwd waren naar het wel en wee van je zusters Riek, Hanny en Coby. Soms waren we eerder op je site dan je zus Riek of Hanny en keken op die dag nog even wat zij meegemaakt hadden. Over ongeveer 15 jaar hopen wij ook net als jij en je zusters onze 'oude FPU-dag' in te kunnen vullen. In jouw woorden 'leef en geniet' van alles om je heen. Ook zou ik wel eens geheugentraining van je zuster willen hebben.
Kortom, wij hebben gnoten van je belevenissen en die van je zusters. We zullen het missen maar vanaf maandag aanstaande staat het kopje thee weer voor je klaar en kijken we Lingo oftewel bij mooi weer gaan we fietsen (al denk ik wel dat ik me eerst aan je tempo moet aanpassen). Goede terugreis gewenst en tot gauw. Ook dank aan je zusters voor hun spontane verhalen op deze site. Op enig moment bij een ontmoeting bij jou thuis, zullen we er nog wel eens op terugkomen.
-
10 Maart 2009 - 19:30
Herman En Hanny Week:
beste piet,
wij hebben heel jouw reisverslag met bewondering en verwondering gelezen.
Wat zijn er gelukkkig nog heel veel goede en lieve mensen op de wereld!
En wat heb je ontzettend veel gezien en ondernomen. Petje af!!!
Wij wensen jou nog een paar fijne dagen en een goede terugreis naar Udenhout.
Wij gaan donderdag 19 maart voor 4 weken naar Spanje met de caravan.We zullen elkaar daarna vast een keer ontmoeten.
groeten en alle goeds!
herman en hanny weekamp
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
