Weer terug in Auckland

Beste allemaal,

Ik zit nu in de wereldstad Auckland te internetten. Gisteren ben ik via Weiwera, Orewa, Silverdale, Redvale, Brownsbay, Mairangi Bay, Campbells Bay, Cator Bay, Milford aangekomen in Takapuna bij Peter en Lilly , Mia en Connar (Conny). Om 1 uur al en 50 km gefietst en gelopen. Ik was namelijk al om half negen boj Bob en Jenny na een stevig ontbijt en na het maken van een foto vertrokken. Het was heel druk op de weg. je kunt goed merken dat je veel dichter bij Auckland komt. Behoorlijk wat keren van de fiets geweest als ik een grote truck aan hoorde komen. Ma na 20 km kon ik van de weg af en ben ik verder langs de beachroad gegaan. Lilly zou pas om 4 uur thuis komen met de kinderen, dus ben ik 100 meter van hun huis naar het strand gegaan. Het was prachtig weer en heb daar heerlijk in het zonnetje gelegen. Om vijf uur samen met Peter de reis doorgenoemen en ook gekeken hoe ik het beste verder kan rijden. Peter is op een van de motoren werkelijk overal geweest in NZ. Elk plekje van Noord tot Zuid heeft hij op zijn motor al regelmatig bezocht.
Om 7 uur aan tafel. Lilly had een geweldige maaltijd klaargemaakt. Natuurlijk uit haar geboorteland China. Verder zaten de 2 kinderen aan tafel en Peter Phan uit Vietnam en Marta en Benedito uit Brazilie. Zij volgen in Auckland een taalcursus Engels. Het was heel bijzonder al die gesprekken met 5 nationaliteiten. Ik ben van harte welkom bij Marta, Benedito in Sao Paulo en bij Peter Phan in Vietnam. Niet te geloven he!!!!!!!!!!!!!!

Ik heb ook spullen uitgezocht die ik denk niet meer nodig te hebben. Toch weer 5 kg. Deze heb ik teruggestuurd naar Nederland.

Peter heeft voorgesteld dat ik in maart als ik terugga weer bij hem langs te komen. Ik denk dat dat goed uitkomt omdat je met de auto in een half uur op het vliegveld bent en ik daar rustig mijn fiets in kan pakken. Maar dan zien we dan wel weer. Dat duurt nog een hele tijd.

Om 10 uur naar bed en mijn benen weer ingesmeerd met de Aloe Vera van Sue.

De eerste 2 uur heb ik niet egslapen omdat ik bijna niet kon bevatten wat mij allemaal zo spontaan overkomt.

Vanmorgen, dinsdag 21 oktober, het hele ritueel meegemaakt met kinderen die niet opschieten met van alles om op tijd naar school te gaan. Samen ontbeten en toen heb ik ook besloten om nog een nachtje hier te blijven. Dat was geen probleem. Zo kan namelijk veel rustiger op zoek gaan naar het Immigration office voor een visum en naar de fietswinkel " Velo" voor een nieuwe km-teller en voor de beste fietsmap zoals ze hier zeggen voor noord en zuid NZ. Maar helaas uitverkocht maar ze sturen er een op naar Cambridge waar ik over een aantal dagen hoop te zijn.
De toestemming om nog 3 maanden langer te blijven duurt enkele weken. Ik laat de uitslag maar naar Peter sturen. Het koste 130 dollar en ik hoop dat de papieren goed ingevuld zijn.

Nu ga ik via Davenport weer terug naar Takapuna.

Maar, dat vergeet ik bijna te vertellen, ik ben vanmorgen toen ik via Davenport naar Auckland fietste langs de architect Ak Kappen gegaan. Hij was thuis en hebben bij een heerlijk kopje thee op het balkon van zijn villa over de zee uitgekeken en het over van alles en nog wat gehad. Hij had 3 dochters en was net terug uit Horst in Nederland want zijn broer was vrij plotseling overleden. Hij had het huis van Marie Dominique getekend. Hij was 30 jaar geleden naar NZ gekomen.

Hij vertelde mij ook nog hoe ik via een prachtige weg Auckland uit kon komen. Je kunt merken dat in Davenport de welgestelden uit Auckland wonen.