Uit eten
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg piet
19 Oktober 2008 | Nieuw Zeeland, Leigh
Beste allemaal,
Het is hier nu kwart over acht, zondagmorgen 19 oktober. Iedereen licht nog te slapen. De 2 jongens waren heel laat thuis van het uitgaan. M D zal zo wel uit bed komen want die moet vandaag weer gasten ontvangen die huizen willen verkopen of kopen. Gisteravond zijn wij uit eten gegaan in een super gezellig restaurant. M D had een hele leuke collega meegenomen, Amanda. Kwam uit Engeland en heeft 3 kinderen. De hele avond gezellig zitten kletsen en ik krijg weer adressen uitgewisseld waar ik eventueel naar toe kan. Ook veel over het onderwijs gepraat. En een vriendin van haar werkt in Christchurch op een basisschool. Als ik in de buurt kom ga ik daar zeker langs en kan ik de kinderen vertellen over mijn reis en natuurlijk overmijn geboorteland. M D had ook nog een goede kennis in het zuiden en ik moest zeker langs komen een Nederlander in Davenport. Hij heeft in Leigh een tweede vakantiehuis maar hij wilde mij graag ontmoeten. Hij is hier architect. Wij zullen wel zien.
Het eten was heerlijk en toen ik zei dat ik hen mee uitgenomen had dus ook betaalde waren ze totaal verbaasd. Na de nodige zoenen (de gewoonte is hier 1 of 2) maar ik leer ze hier dat het er in Nderland 3 zijn, zijn M D en ik naar huis gereden. Een half uur rijden in het donker hier in de heuvels is toch ook weer een aparte ervaring. Bijna een possum doodgereden en 3 langs de wegzien lopen en natuurlijk 2 dode possums op de weg zien liggen. Maar dat wordt ondertussen heel normaal.
Thuis gekomen heb ik nog een half uurtje in het bubbelbad naar de ontelbare sterren gekeken.
Nu zit ik heel stil achter de computer mijn verhaal te typen want Matthew ligt achter mij op de bank te slapen. Dadelijk nog even in het bubbelbad buiten en dan ga ik afscheid nemen van Marie Dominique.
Ik moet niet telang blijven op zulke fijne plekken want dan weet ik niet of ik nog wel op de fiets stap. (geintje)
Het is zondag en daarom vertrek ik omdat ik een stuk over een drukke HIghway moet en op zondag heb ik bijna geen last van vrachtwagens.
Ik hoop maandag bij Peter te kunnen zijn (als hij thuis) in Takapuna. De man die ik de eerste dag hier ontmoette bij het internetcafe en waardoor al deze contacten ontstonden.
Lieve allemaal ik kijk maar niet te ver vooruit en zie wel wat er allemaal op mijn fietspad komt.
Een dikke slaapknuffel voor iedereen en een fijne zondag.
Leef en geniet,
Piet
Het is hier nu kwart over acht, zondagmorgen 19 oktober. Iedereen licht nog te slapen. De 2 jongens waren heel laat thuis van het uitgaan. M D zal zo wel uit bed komen want die moet vandaag weer gasten ontvangen die huizen willen verkopen of kopen. Gisteravond zijn wij uit eten gegaan in een super gezellig restaurant. M D had een hele leuke collega meegenomen, Amanda. Kwam uit Engeland en heeft 3 kinderen. De hele avond gezellig zitten kletsen en ik krijg weer adressen uitgewisseld waar ik eventueel naar toe kan. Ook veel over het onderwijs gepraat. En een vriendin van haar werkt in Christchurch op een basisschool. Als ik in de buurt kom ga ik daar zeker langs en kan ik de kinderen vertellen over mijn reis en natuurlijk overmijn geboorteland. M D had ook nog een goede kennis in het zuiden en ik moest zeker langs komen een Nederlander in Davenport. Hij heeft in Leigh een tweede vakantiehuis maar hij wilde mij graag ontmoeten. Hij is hier architect. Wij zullen wel zien.
Het eten was heerlijk en toen ik zei dat ik hen mee uitgenomen had dus ook betaalde waren ze totaal verbaasd. Na de nodige zoenen (de gewoonte is hier 1 of 2) maar ik leer ze hier dat het er in Nderland 3 zijn, zijn M D en ik naar huis gereden. Een half uur rijden in het donker hier in de heuvels is toch ook weer een aparte ervaring. Bijna een possum doodgereden en 3 langs de wegzien lopen en natuurlijk 2 dode possums op de weg zien liggen. Maar dat wordt ondertussen heel normaal.
Thuis gekomen heb ik nog een half uurtje in het bubbelbad naar de ontelbare sterren gekeken.
Nu zit ik heel stil achter de computer mijn verhaal te typen want Matthew ligt achter mij op de bank te slapen. Dadelijk nog even in het bubbelbad buiten en dan ga ik afscheid nemen van Marie Dominique.
Ik moet niet telang blijven op zulke fijne plekken want dan weet ik niet of ik nog wel op de fiets stap. (geintje)
Het is zondag en daarom vertrek ik omdat ik een stuk over een drukke HIghway moet en op zondag heb ik bijna geen last van vrachtwagens.
Ik hoop maandag bij Peter te kunnen zijn (als hij thuis) in Takapuna. De man die ik de eerste dag hier ontmoette bij het internetcafe en waardoor al deze contacten ontstonden.
Lieve allemaal ik kijk maar niet te ver vooruit en zie wel wat er allemaal op mijn fietspad komt.
Een dikke slaapknuffel voor iedereen en een fijne zondag.
Leef en geniet,
Piet
-
19 Oktober 2008 - 10:22
Annet Te Braake:
Hoi Piet,
Ik lees nu pas voor de eerste keer je weblog.
Wat een ervaring zeg, wat me het meest opvalt is wel de gastvrijheid van iedereen, je hebt nog niet 1 maal in de tent geslapen.
Vanaf nu ga ik je verhalen zeker volgen, want ze zijn heel boeiend om te lezen, net alsof jezelf in Nieuw Zeeland zit.Ik hoop dat het allemaal verder ook voorspoedig voor je verloopt en dat je nog vele gastvrije gezinnen mag ontmoeten.
Groetjes Annet -
19 Oktober 2008 - 20:06
André Van De Wiel:
Oeps Piet, wat voor "licht" is dit:
"...Iedereen licht nog te slapen...."
Maar ik snap wel dat je met zoveel avonturen en typewerk soms de regeltjes uit het onderwijs vergeet!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
