Myanmar 13 jaar geleden!!!!!

Udenhout, maandag 25 december 2023

Beste Allemaal,

Even een woordje vooraf want anders begrijpen jullie niets van dit verslag.

Vaak vragen mensen mij welk land ik het mooiste vind waar ik geweest ben. Meestal kan en wil ik daar geen antwoord op geven omdat elk land zijn eigen schoonheid heeft. Natuur, de mensen, cultuur, welk jaargetijde, het weer, je manier van reizen, zijn allemaal factoren die het beeld bepalen.

Maar een uitzondering wil ik wel maken. Myanmar. Ik had een paar foto’s nodig van de eerste ontmoeting met Susan. Dus de harddisk opgezocht waar ik de foto’s van mijn fietsavonturen opgeslagen had. En bij het zien van deze foto’s kreeg ik weer een ontzettend warm gevoel.

Myanmar 2010. Mijn derde wereldreis op de fiets. Wat heeft dit land indruk op mij gemaakt. En niet alléén omdat ik Susan daar voor het eerst ontmoet heb in het Cherry restaurant.

Tot op de dag van vandaag denk ik nog heel vaak terug aan de vele ontmoetingen met mensen in Myanmar.

Je kon Myanmar alleen maar “invliegen” en “uitvliegen”. Het is een land waar de bevolking onderdrukt wordt en waar de mensen heel arm zijn. Vanaf de eerste dag werd ik gevolgd door de politie. Zij wisten precies in welk hostel ik verbleef. En er waren ook gebieden waar je niet mocht komen. Maar ik heb mij er nooit ongemakkelijk bij gevoeld. Maar dat was te danken aan al die lieve mensen die ik daar ontmoet heb.

Voor negentig procent vindt het leven in Myanmar op en langs de straat plaats. Of op het water van het Inle meer met de bekende beenroeiers en de drijvende boomgaarden.

De 90 dagen werden een aaneenschakeling van bijzondere momenten. Uitgenodigd worden op een bruiloft, eten en bidden met monniken, zomaar samen rijst eten met de vrouwen die met blote handen gaten in de wegen met asfalt aan het vullen waren, samen met kinderen op scholen verteld waar ik vandaan kwam, fabrieken bezocht en noem maar op.

Ik was elke dag bang dat mijn fiets het zou begeven. De wegen waren zo ontzettend slecht.

MAAR de mensen waren zo ontzettend gastvrij en vriendelijk.

Hier zijn de twee onderstaande zinnen helemaal van toepassing.

“Onze grootste rijkdom is niet de weg maar het delen onderweg”.

“Geluk gaat niet over alles krijgen wat je wilt, het gaat erom dat je geniet van alles dat je hebt”.

Ik hoop dat de foto’s een beetje laten zien en voelen hoe ik mij daar dertig dagen gevoeld heb.

Ik wens iedereen hele fijne dagen met veel warme gevoelens en leef en geniet ook in 2024 van de momenten die er echt toe doen.

Piet.