In de wolken, boven de wolken.

In de wolken, boven de wolken.

Zesde etappe: San Marino Citta, dinsdag 3 januari 2023.

Wij staan nu al drie dagen op dezelfde camping 50 meter van de Adriatische zee. Met nieuwjaar stonden er zo’n 100 campers zij aan zij. 99 grote campers en een kleintje. Die van ons. Er waren 99 Italiaanse families en een Nederlands koppel. En dat waren wij. In de zomer zullen de verhoudingen wel anders liggen. Maar nu in de winter zijn wij hier de enige buitenlanders.

Ook vanmorgen toen we wakker werden was het weer een kleine wereld. Volop mist. Dus besloten we het wat hogerop te zoeken. En dat werd Republiek San Marino (RSM) .Een kleine enclave van 61 vierkante kilometer. 30.000 inwoners. Een land met de oudste grondwet uit 1600. Het is en van de rijkste landen op de wereld als je naar het inkomen per hoofd van de bevolking kijkt.

De hoofdstad is eigenlijk een Middeleeuwse vestingstad op 749 meter hoogte. De blikvanger die je al van verre ziet is het kasteel met de drie verdedigingstorens op de berg Titano.

Wij vertrokken rond half elf vanuit een nevelige camping naar San Marino. Maar 35 km van onze camping. Na 15 km werd het lichter en lichter en voordat we de kronkelweg naar boven begonnen waren scheen de zon en hadden we al prachtige vergezichten met een wolkendeken onder ons.

In het centrum kun je niet parkeren. Maar we werden naar een grote parkeergarage geleid. Met de lift naar boven en daar konden we in een treintje stappen die ons verder naar het centrum bracht.

Het was er redelijk druk maar ik denk dat je hier in de zomer over de koppen kunt lopen. Wij hebben de twee indrukwekkende torens bezocht en de Basilica di San Marino bezocht en een kaarsje voor jullie allemaal opgestoken.

Een heerlijke pizza gegeten en wat door de prachtige oude straatjes en steegjes geslenterd. Er zijn ontzettend veel winkels en winkeltjes. Voor iedereen van alles wat EN taxfree!!!!!

Wat ons echter bij zal blijven zijn de werkelijk schitterende vergezichten vanaf de torens van het kasteel. Je zag San Marino als het ware uit het wolkendek opstijgen.

Weer op tijd terug want we wisten dat het vroeg donker zou zijn en dat aan de zee behoorlijk mistig zou zijn.

Maar om half vijf stonden we weer op ons vertrouwde plekje tussen nog maar 20 Italiaanse families. De andere 79 waren verder getrokken of naar huis want de scholen zullen ook hier weer snel beginnen.

Beste allemaal, wat morgen ons zal brengen zien we morgen wel weer. We trekken in ieder geval weer verder. Op zoek naar een camping die ook in de winter open is. En het fijne om te weten is dat, hoe verder we naar het zuiden trekken, de kans op mist kleiner wordt.

Als we genoeg tijd over hebben dan zal ik wat foto’s proberen bij te voegen. Zo niet dan komen ze later nog wel een keertje.

Voor nu een warme groet en vele leef en geniet momenten.

Piet