Nog meer dans en muziek!!!

Nog meer dans en muziek.

Sucre, zondag 8 september 2013

Beste allemaal,

Ja hoor ik heb navraag gedaan naar dat nepgeld dat je kunt kopen en laten zegenen. Men gelooft dat als je op deze dag wat nepgeld hebt en op deze dag laat zegenen dat je dat jaar wat meer geluk zult hebben met geld verdienen. Het antwoord voor al die poppen op de wagens is niet eensluidend. De een zeg dat het ter bescherming van het autorijden is terwijl de ander zegt dat het gewoon versiering is.

In ieder geval gingen wij hopelijk veilig op weg met een bus naar Tarabuco. Meer dan anderhalf uur rijden door een prachtig landschap. De oogst was al van de velden en alles zag er nogal geel uit. De Tarabuco gemeenschap is een hele oude Indiaanse gemeenschap die zich nog sterk vasthoudt aan de oude tradities. Zij zijn echt beroemd door hun prachtig geweven textiel. De figuren die zij daarop produceren zijn vaak ook een levensverhaal van hun cultuur.
Zij proberen deze prachtige hoogwaardige textiele voorwerpen te verkopen op de zondagsmarkt.
Wij kwamen rond half elf in Tarabuco aan en gingen meteen vol verwachting op pad.
De gids had ons uitdrukkelijk gevraagd om niet zomaar foto's te maken van mens en dier. Zeker niet van vrouwen.
De reden is dat men denkt dat men met de foto ook de ziel van de vrouw of dier meeneemt.
Ik denk ook dat de laatste jaren het vooral is dat men geld wil als je een foto van hen vraagt. Want ook op deze traditionele markt neemt de commercie sterk toe. Er komen steeds meer mensen van buiten de gemeenschap die ook een graantje willen meepikken.
Je ziet naast de sandalen die van autobranden gemaakt zijn, de sportschoenen van Puma en Nike liggen. Ook weet je niet precies welke producten hoogwaardig zijn en of deze met goedkoop materiaal vervaardigd zijn.
Maar we kregen nog een onverwachts goedmakertje. Onverwachts hoorden we muziek en dat wil hier meestal zeggen; een optocht. Ook hier werd de dag van de maagd van Guadalupe gevierd. Opeens zaken we gemaskerde beren, leeuwen en een wolf voor de levensgrote foto van de maagd van Guadalupe te voorschijn komen, gevolgd door een aantal gelovigen die vaak ook een Mariabeeld met zich meedragen.

Na een heerlijke lunch met locale gerechten en een paar traditionele dansen gingen we weer terug naar Sucre. We waren benieuwd of daar de optocht nog aan de gang was. Maar onderweg werden we plotseling getrakteerd op een geweldige hagelbui. De chauffeur moest stapvoets rijden. Het bonkte boven onze bus en in een mum van tijd zag het hele gele landschap wit van de grote hagelstenen. Maar we zitten dan ook op een hoogte boven de 3000 meter. Al snel ging de hagel over in regen maar voordat we Sucre waren was het alweer droog.

En ja hoor voordat we de bus uitstapten zagen we de honderden dansers met hun drumbands al weer rond de Plaza trekken.
Ja beste mensen het leek net Rio de Janeiro in het klein. Zaterdagmiddag begonnen en dat duurde tot zondagnacht 12 uur. Telkens andere groepen en tussendoor wordt de confetti en het vuurwerk de lucht in geschoten. Soms hebben ze prachtige kleding aan en kunstige attributen. Je kunt duidelijk zien dat vele vormen hun oorsprong hebben in de Indiaanse cultuur ook al is het een katholiek feest.
De muziek is heel eenvoudig en telkens hetzelfde zodat iedereen er wel een dans op kan maken.
Na een paar uurtjes gingen we weer terug om onze salade klaar te maken. Vanuit ons hostel hoorden we de muziek en onwillekeurig liepen we weer naar de Plaza om weer te genieten van de muziek en dans.

Maar rond 10 uur is het ons welletjes en gaan we na een lange dag ons bed opzoeken. Om twaalf uur werden we wakker van een groot vuurwerk dat als afsluiting moet dienen van twee dagen; de Virgin van Guadalupe.

Voor nu een warme groet van ons en leef en geniet van de kleine dingen van alledag.

Piet