Zo indrukwekkend allemaal.

Marralech, zaterdag 8 juni 2012


Beste allemaal,

Ja we blijven nog een dagje langer in Marrakesch. De camping is geweldig, de temperatuur is overdag wel 35 graden maar de ochtenden en de avonden zijn heerlijk koel. En er is voldoende schaduw. Dus heb ik nog even tijd om nog een paar verhalen op de weblog te schrijven. Gisteren zag je foto's van het " Blauwe stadje" in Marokko. Het is tot nu toe een prachtige reis en wij kijken onze ogen uit. Meestal probeer ik foto's te plaatsen van mensen maar ik zou de natuur te kort doen. Die is zo overweldigend. Maar foto's van de natuur kunnen niet overbrengen van wat wij zien.
Ik denk dat heel Nederland voor de buis zit vanavond. Ik wens jullie ook namens Susan veel kijkplezier. Weet niet of ik hier kan kijken maar misschien volg ik het wel op de computer. Je kunt tenslotte niet alles hebben.

Chefchaouen, maandag 28 mei 2012.

Algeciras naar Chefchaouan is 123 km.

Om 12 uur zou de Ferry vertrekken en wij waren ruim op tijd. De overtocht duurde al bij al een klein uurtje. Je komt niet meteen in Marokko want Ceuta is een Spaanse enclave. Na zo’n 10 minuten kwamen we bij de Marokkaanse en Spaanse grens. De Spaanse grens was zo gepiept maar de overgang naar Marokko is andere keok. Papiertje hier, loketje daar. Politie, douane en andere belangrijke personen komen era an te pas. Ook niet officiele personen lopen er rond die je “ belangeloos” willen helpen bij het invullen van allerlei formulieren. Later blijkt dat zee en bijdrage willen voor eten of voor hun kinderen. Na een half uurtje en controle van de wagen van binnen hadden we de benodigde stenpels en het unieke nummer in ons paspoort. Een nummer dat op elke plaats waar je overnacht ingevuld moet worden en diezelfde avond wordt dit nummer doorgegeven aan de plaatselijke politie. Ze kunnen je dus van dag tot dag volgen.
Na een lunch langs de weg kwamen we om half 6 op de enige camping in Chefchaouan aan. Azilane op bijna 700 meter hoogte zo’n 20 minuten lopen van de medina, het oude centrum. Onder de naaldbomen bouwden in een uurtje onze tent. Een heerlijke bries zorgde voor een aangename temperatuur. Susan zorgde weer voor een heerlijke maaltijd en ik deed de voor en nabereidingen zoals de afwas. Na een koude Douche gingen we om 11 uur naar bed. Een heerlijke eerste dag in Marokko.

Chefchaouan, dinsdag 29 mei.

Chefchaouan betekent “ kijk op de bergtoppen”. En inderdaad Chefchaouan ligt op 700 meter hoogte maar is omringd door bergtoppen. Het word took wel het blauwe stadje genoemd omdat vele muren blauw geschilderd zijn. Als we van boven naar beneden naar het stadje lopoen zeggen we tegen elkaar; “ het lijkt meer wit dan blauw maar toen we in het stadje in de nauwe straatjes van de medina dwaalden bl eek het inderdaad een blauw stadje te zijn. De onderste helft van de huizen was blauw geschilderd zelfs de trappen en de straat soms. De rest was wit. Dit alles gaf de medina een fris en licht geheel. De nauwe straatjes kun je alleen maar te voet of met een ezeltje bereiken. Verdwalen is hier niet zo moeilijk. Je vindt maar met moeite de ingang terug. Na een uurtje ronddwalen drunken we een heerlijk kopje mintthee op de Plaza Uta el Hamman. Rond 12 uur weer terug de steile trap op om een si”esta te houden. De honderden winkeltjes sluiten hun deuren maar wij lezen in de lonely Planet voor informative en onze verdere tocht voor te bereiden. Ook moet ik niet vergeten in mijn dagb oke te schrijven want de computer is van later orde omdat hier geen internet is. Maar een echte siesta houden is geen overbodige luxe want de temperatuur midden op de dag is al gauw zo’n 35 graden.
Maar het blauwe stadje is zo mooi dat we besloten om tegen de avond nog een keer terug te gaan en daar een echt marokkaans diner te nuttigen.
Morgenvroeg breken we ons huis weer op en vertrekken we naar Fes, EEN van de koningssteden. Campings, en dan vooral redelijke campings zijn er niet zoveel en we hopen dat we er dan ook een kunnen vinden in de nabijheid van Fes. Maar dat horen jullie morgen wel weer.

Fes, woensdag 30 mei 2012.

Chefchaouan- Fez 320 kilometer.

We worden al erg handig in het opbreken en het opbouwen van de tent. 45 minuten en dan een douche en we op weg naar de volgende etappe. Op tijd benzene tanken want ook de airco lust nogal van dat dure spul. Ook hebben sommige tankstations alleen maar diesel, dus moet je goeduitkijken. Een voordeel is wel dat de benzeneprijs hier rond de euro ligt. Diesel is hier echt goedkoop en dus zie je voor 95% oude mercedessen met zwarte uitlaatgassen. Meestal volgeladen met 7 of 8 mannen.
De tocht naar Fes was werkelijk adembenemend mooi. Dwars door het Rifgebergte soms tot boven de 1600 meter.haarspelbochten en graan dat geoogst wordt. Ontelbare olijfgaarden of zomaar verspreid tussen de goudgele graanvelden wat een prachtig kleuren palet oplevert.
9 uur over ruim 300 km. Niet harder dan een km of 50. Het helemaal niet druk. Maar eenmaal warden we achtervolgt door een auto die met signalen duidelijk maakte dat we moesten stoppen. Maar drie keer gingen we hier niet op in maar telkens passeerde hij ons en liet blijken dat hij wat te zeggen had. En jawel hoor hij wild eons kennis laten maken met “ kift”. Een drugs die hier nog in overvloed verbouwd schijnt te worden.
Wij hebben hem moeten teleurstellen maar hij bleef maar lichen en vriendelijk. Uiteindelijk zijn we maar gewoon aangereden.
Er waren 2 campings in de nabijheid van Fes. Maar we hoorden dat eentje gesloten was. Welke dat konden ze ons niet zeggen. Dus wij gokten op Camping International zo’n 4 km van Fes.
Na een tijdje zoeken ble dat we goed gegokt hadden. De voorzieningen zijn zo,zo. Niets is onderhouden en maakt een vervallen indruk. Toch vinden ze zelf dat alles er perfect uitziet. Ze hebben duidelijk een ander gevoel bij netheid en hygiene. Maar de mensen zijn vriendelijk. Je kunt echt merken dat het een doorgangscamping is. Men blijft er 2 of 3 nachtenen om Fes te bezoeken en dan trekt men weer verder. Men ziet ook heel weinig kampeerders met een tent zoals wij, meestal zijn het campervans.
Maar morgen konden we naar Fes met de grootste en oudste medina.

Fez, donderdag 31 mei 2012.

Zouden we met de bus of met de taxi naar het centrum van Fes gaan? Zonder gids of met gids? Maar toen we lazen dat de oude Medina 9300 nauwe steegjes telt en je vaak uren moet zoeken om je weg weer terug te vinden besloten we toch maar een gids te nemen. Ook een voordeel is dat je niet elke minuut aangeklamd wordt door “ illegale “ gidsen die soms heel vasthoudend kunnen zijn. Om 11 uur konden we een officiele gids krijgen die ons met de auto op zou halen. Ali was een fijne gids die nog straal verliefd was want een maand gelden was hij getrouwd en zijn vrouw werd dan ook regelmatig gebeld. Ook kocht hij onderweg een hoed, een horologe en een zonnebril voor haar.Maar hij kende iedereen en er werd heel wat afgezoend tussen de mannen en er warden heel wat handen geschud. Wij waren bang dat het te heet zou zijn maar in de nauwe steegjes komt nauwelijks de zon dus het was heel goed te doen. Na 4 uur hadden wij heel wat gezien, het koninklijk paleis, de bekende leerlooierijen, een herb winkel waar men van de Arganat vrucht allerlei medicinale olien maakte, natuurlijk de medina met zijn duizenden winkeltjes, een tapijtenweverij, en rond 2 uur een echt marokkkans traditioneel diner/lunch. Heerlijk maar teveel om alles op te eten. Om 4 uur bracht Ali ons terug en wij hadden nog voldoende energie om de was te doen want drogen bij 40 graden is hier een fluitje van een cent.
Nu is het hal;f 8 en de was hangt te drogen en de temperatuur begint heel aardig te worden.
Wij besluiten hier nog een dag te blijven en dan Meknes te bezoeken.

Fes, Volabilis, Moulay Idriss en Meknes, vrijdag 1 juni 2012.

Weer vroeg uit de veren want wij wilden eerst nog naar de ruines van een oude Romeinse nederzetting, Volubilis. Niet rechtstreeks maar over een hele mooie weg. Anderhalf uur je ogen uitkijken. Volubilis behoort tot het Werelderfgoed van Unesco en dat is ook welt e merken want de toeristenbussen redden af en aan. Prachtig om hier zomaar een uur te rond te slenteren.
Ook het uitzicht is prachtig. Rond de middag rijden we naar Moulay Idriss, Het is een heilige stad die gebouwd is op 2 heuvels met overwegend wit gekalkte muren. Het is een van de bekendste pelgrimssteden van Marokko.
De tomb van Moulay Idriss is in het Mausoleum midden in de stad te vinden. Helaas mogen niet moslims hier niet naar binnen. Ook in een moskee kunnen we niet naar binnen. Ook de koninklijke familie komt hier regelmatig. 5 x deze stad als pilgrim bezoeken staat gelijk met 1 x Mekka.
Wij vonden een prachtig schaduwrijk plekje boven op een heuvel met een prachtig uitzicht over de stad op de twee heuvels. Na de lunch op weg naar Meknes. Een uur rijden. Meknes is een van de vier belangrijkste steden maar het ligt een beetje in de schaduw van het nabijgelegen Fes.
Wij hadden niet in de gaten dat het vrijdag was en dat de meeste zo niet alle winkeltjes in de Medina gesloten waren. Maar een Medina zoner handel en drukte geeft weer een hele andere sfeer.
Na 2 uur besloten we Meknes achter te laten en te gaan werken aan ons dagb o e k want we hadden weer ontelbare indrukken opgedaan. Susan probeert ook elke avond de foto’s op haar computer te organiseren want na een week is daar geen beginnen meer aan,. Beste allemaal ik wil niet alle details van wat we gezien hebben omdat Google je alle informnatie met een druk op de knop kan geven. Maar het ondergaan van al dit moois geven de woorden en zinnen natuurlijk veel meer tot kracht en komt alles veel meer tot leven.

Ik begin al aardig in telopen.

Veel lees en veel kijkplezier en leef en geniet van alle voetbalmomenten en natuurlijk een warme groet van ons.