Iets anders verwacht maar .... Not expected but ..
Door: Piet Lagarde
Blijf op de hoogte en volg piet
30 Oktober 2009 | China, Peking
Vrijdag 30 oktober, 2009
Shangri-La
Beste allemaal, dear everyone,
I was today in a monastery. with monks. Tibetan. It was something different then I thought but very impressive. I go for a dinner this evening with my bikefriends Yvonnen and Wim. But tomorrow I travelled alone. A very heavy and long trip. In the morning below zero till 10 oclock and then I hope 25 degrees. But is very much climbing and the coming days there is no internet.
So till than a lot of hugs from Piet
Ja hoor vandaag nog internet dus daar even gebruik van maken. Vanmorgen eerst even het verslag van gisteren gemaakt en toen wat fruit en yoghurt gekocht en bij Yvonne en Wim op de kamer ontbeten.
Om kwart voor elf naar het Songzhanling klooster 6 km van Zhongdian (Shangri-La). We hadden een klooster helemaal alleen in de bergen verwacht. Maar het was een compleet dorp. Een dorp tegen een bergwand aan. Maar wat waren de huisjes vervallen. De varkens en de Yaks lopen er vrij rond. De tempels die ooit afgebroken moesten worden zijn/ worden in de oude staat hersteld. En wat ze er nu weer neerzetten en met wat voor middelen is onvoorstelbaar. Overal zie je monniken rondlopen, bidden of slapen en sommige zijn aan het werk. Maar er is ook een complete bouwput met een ontsierende hijskraan om het middelste gedeelte nog af te bouwen. Maar het was fascinerend om daar 3 uur rond te slenteren en alles goed in je op te nemen.
Op het eind van de bezichtiging zaten er 10 Tibetaanse vrouwen op een rijtje die niet op de foto wilden. Maar mijn lengte, mijn blote wielrenbenen en mijn Koga doen wonderen. Wat hebben we samen een lol gehad. Wim gaf mij een beremuts op en ik kreeg een Tibetaaans gewaad aan en samen op de foto. Het was echt een meiden gegiechel. En natuurlijk wilden ze daar geld voor en ik heb hen dan ook 10 Yunan(1 euro ) gegeven. e waren er super blij mee maar nog blijer waren ze met al het plezier dat wij hadden.
Om 4 uur terug gelopen/gefietst en een pannekoek en een maiskolf gegeten. Lekker in de douche geweest en vanavond neem ik Yvonne en Wim mee uit eten want morgenvroeg ga ik alleen op pad. Gisteren hebben zij mij mee uit eten genomen en het was weer super gezellig en lekker.
Vanavond vroeg naar bed want morgenvroeg wacht een koude start en 102 lange kilometers met lange en steile beklimmingen naar 3730 meter hoogte. Maar ook lange afdalingen om tenslotte te eindigen Baishuitai op 2470 meter hoogte. Niet vel winkeltjes dus ook heel wat eten meenemen.
HET WEER:
Weer hetzelfde. Een hel blauwe lucht met in de zon zo'n 25/30 graden maar in de schaduw is het meteen 10 graden kouder.
MEDEDELING:
Een onderkomen vinden doe ik meestal op aanraden van Asian Way Of Live waar ik de reis geboekt heb. Zij zijn gespecialiceerd in fietstochten in Azie en zij geven een aantal suggesties. Wij kijken altijd even rond maar soms is er gewoon niets anders en heb je geen of weinig keus. Je krijgt zo wel een heel gevarieerd gebeuren wat het onderkomen betreft. Altijd weer spannend. De eetgelegenheden zoek je in het stadje of dorpje zelf.
Ik ga dadelijk toch nog proberen foto's op de weblog te plaatsen, misschien heb ik geluk. Maar anders moeten jullie nog maar een tijdje geduld hebben.
Voor nu een lieve groet een fijn weekend en leef en geniet,
Voor de laatste maal ook de groeten van Wim en Yvonne. Dat zal even wennen zijn,
Shangri-La
Beste allemaal, dear everyone,
I was today in a monastery. with monks. Tibetan. It was something different then I thought but very impressive. I go for a dinner this evening with my bikefriends Yvonnen and Wim. But tomorrow I travelled alone. A very heavy and long trip. In the morning below zero till 10 oclock and then I hope 25 degrees. But is very much climbing and the coming days there is no internet.
So till than a lot of hugs from Piet
Ja hoor vandaag nog internet dus daar even gebruik van maken. Vanmorgen eerst even het verslag van gisteren gemaakt en toen wat fruit en yoghurt gekocht en bij Yvonne en Wim op de kamer ontbeten.
Om kwart voor elf naar het Songzhanling klooster 6 km van Zhongdian (Shangri-La). We hadden een klooster helemaal alleen in de bergen verwacht. Maar het was een compleet dorp. Een dorp tegen een bergwand aan. Maar wat waren de huisjes vervallen. De varkens en de Yaks lopen er vrij rond. De tempels die ooit afgebroken moesten worden zijn/ worden in de oude staat hersteld. En wat ze er nu weer neerzetten en met wat voor middelen is onvoorstelbaar. Overal zie je monniken rondlopen, bidden of slapen en sommige zijn aan het werk. Maar er is ook een complete bouwput met een ontsierende hijskraan om het middelste gedeelte nog af te bouwen. Maar het was fascinerend om daar 3 uur rond te slenteren en alles goed in je op te nemen.
Op het eind van de bezichtiging zaten er 10 Tibetaanse vrouwen op een rijtje die niet op de foto wilden. Maar mijn lengte, mijn blote wielrenbenen en mijn Koga doen wonderen. Wat hebben we samen een lol gehad. Wim gaf mij een beremuts op en ik kreeg een Tibetaaans gewaad aan en samen op de foto. Het was echt een meiden gegiechel. En natuurlijk wilden ze daar geld voor en ik heb hen dan ook 10 Yunan(1 euro ) gegeven. e waren er super blij mee maar nog blijer waren ze met al het plezier dat wij hadden.
Om 4 uur terug gelopen/gefietst en een pannekoek en een maiskolf gegeten. Lekker in de douche geweest en vanavond neem ik Yvonne en Wim mee uit eten want morgenvroeg ga ik alleen op pad. Gisteren hebben zij mij mee uit eten genomen en het was weer super gezellig en lekker.
Vanavond vroeg naar bed want morgenvroeg wacht een koude start en 102 lange kilometers met lange en steile beklimmingen naar 3730 meter hoogte. Maar ook lange afdalingen om tenslotte te eindigen Baishuitai op 2470 meter hoogte. Niet vel winkeltjes dus ook heel wat eten meenemen.
HET WEER:
Weer hetzelfde. Een hel blauwe lucht met in de zon zo'n 25/30 graden maar in de schaduw is het meteen 10 graden kouder.
MEDEDELING:
Een onderkomen vinden doe ik meestal op aanraden van Asian Way Of Live waar ik de reis geboekt heb. Zij zijn gespecialiceerd in fietstochten in Azie en zij geven een aantal suggesties. Wij kijken altijd even rond maar soms is er gewoon niets anders en heb je geen of weinig keus. Je krijgt zo wel een heel gevarieerd gebeuren wat het onderkomen betreft. Altijd weer spannend. De eetgelegenheden zoek je in het stadje of dorpje zelf.
Ik ga dadelijk toch nog proberen foto's op de weblog te plaatsen, misschien heb ik geluk. Maar anders moeten jullie nog maar een tijdje geduld hebben.
Voor nu een lieve groet een fijn weekend en leef en geniet,
Voor de laatste maal ook de groeten van Wim en Yvonne. Dat zal even wennen zijn,
-
30 Oktober 2009 - 11:37
Bram, Coen En Angeli:
LIeve Piet,
Bram heeft geluk, is de eerste die dit verslag gelezen heeft. Hij zit met grote ogen naar het scherm te kijken en wil ook typen, maar dat mag hij nog niet van mij. (wat ben ik toch streng he)
Na een paar heerlijke dagen zeeland weer lekker thuis. Bram heeft vannacht ook weer goed geslapen, want de klok was een uur teruggezet, nou daar snapte hij niet zo heel veel van, maar het is goed gekomen.Koos en Roos hebben daar ook heerlijk van genoten in zeeland, want zij sliepen twee dagen bij ons en bram werd vrolijk midden in de nacht wakker. Dus wij zaten vanaf 05.00 uur kinderspelletjes te spelen etc. Maar een voordeel rond 09.00 uur loop je al lekker aan het strand en om 11.00 uur zit je dan op het terras en je geloofd het nooit maar coen zat daar met een grimbergen, hij had echt het idee dat h et al 16.00 uur was.
Ik vind het allemaal wel spannend hoor dat je nu alleen verder gaat, maar tot nu toe gaat alles zo voorspoedig, dus het zal wederom helemaal goed gaan.
Piet heel veel plezier en wij blijven je volgend.
Dikke knuffel van bram en zijn ouders -
30 Oktober 2009 - 14:18
Riek:
Piet, doe Ivonne en Wim veel groetjes en wens hun ook succes met de tocht. Fietsen ze alleen in China. Voor hoelang???
Jij morgen veel succes. Zondag zijn we in Frankrijk.
Let op jezelf he broer.
Kusjes van je zus -
30 Oktober 2009 - 20:17
Ad De Swart:
Piet watr is het toch geweldig. Zeker toen ik er foto's vanhet NAXI-volk er bij zocht. Ik zie het allemaal al gebeuren. En wat uitdagend allemaal. Het is ongelooflijk.
Piet, geniet en lach.
Groetjes Ad
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
