De Goosebumps blijven maar komen
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg piet
11 Februari 2009 | Nieuw Zeeland, Hicks Bay
Beste allemaal,
Dag 133/166. Maandag 9 februari.
Eerst maar eens mijn trouwe supporter op de website feliciteren. Mijn zus Riek. Proficiat zus.
Om 6 uur op en dat was vanaf het eerste moment genieten van de sunrise.
Afscheid genomen van Mark en om kwart voor 7 op de fiets. Meteen een hele steile beklimming op de vroege ochtend is niet meteen het fijnste gevoel, maar wat moet dat moet. Het was al heet en de zweetdruppels vlogen mij om de oren. Maar nog steeds merk ik dat mijn lichaam sterker en taaier wordt. Na 3 uur was ik al over de helft en het eerste uur hiervan was enorm zwaar, vooral door het asfalt dat soms zo zacht als boter was en als je daar doorheen reed viel je meteen stil. Maar de natuur was weer prachtig. Na een 40 km kwam ik 2 fietsers tegen. Bijna automatisch zie je of zij een praatje willen maken en dat gebeurde dus nu ook. Het waren twee Nieuw zeelanders, Peter en Nickie die een dag of 5 op de fiets aan het rondtrekken waren. Na 5 minuten vroegen ze of ok bij hen langs wilde komen als ik in de buurt kwam. Zij wonen in Ohope, en daar zou ik over een dag of 4, 5 zijn. Dan waren zij ook weer terug. Dus vol met Goose bumps stapte ik weer op de fiets. Niet te geloven.
De laatste 25 km waren vooral pittig door de zware storm die kwam opsteken en die ik vol op kop had.
Maar om 2 uur kwam ik in Hicks Bay aan en na tien minuten over een gravelpad lopen kwam ik bij "Mels Place" Back Packers aan.
Aan de zee, aan het strand en slapen op 25 meter afstand van de golven die op de rotsen beukten.
De eigenaren Marilyn en Joe zijn Maori met een alternatieve lifestyle.
Ik slaap in een dorm met Marcelle, een dame uit Frankrijk, met Elisabeth, een dame uit Duistland en met Coni, een meisje uit Zwitsrland.
Ik hoop dat ik niet teveel snurk voor de dames. Van Joe kregen we een heerlijk stuk vis die hij vandaag gevangen had. Dat werd dus smullen.
Beste allemaal, ook dag 133 was weer heel speciaal. Nog steeds wordt niks gewoon, nog steeds kippenvel van de omgeving en de ontmoetingen.
Dus tot morgen, leef en geniet,
Piet
Dag 133/166. Maandag 9 februari.
Eerst maar eens mijn trouwe supporter op de website feliciteren. Mijn zus Riek. Proficiat zus.
Om 6 uur op en dat was vanaf het eerste moment genieten van de sunrise.
Afscheid genomen van Mark en om kwart voor 7 op de fiets. Meteen een hele steile beklimming op de vroege ochtend is niet meteen het fijnste gevoel, maar wat moet dat moet. Het was al heet en de zweetdruppels vlogen mij om de oren. Maar nog steeds merk ik dat mijn lichaam sterker en taaier wordt. Na 3 uur was ik al over de helft en het eerste uur hiervan was enorm zwaar, vooral door het asfalt dat soms zo zacht als boter was en als je daar doorheen reed viel je meteen stil. Maar de natuur was weer prachtig. Na een 40 km kwam ik 2 fietsers tegen. Bijna automatisch zie je of zij een praatje willen maken en dat gebeurde dus nu ook. Het waren twee Nieuw zeelanders, Peter en Nickie die een dag of 5 op de fiets aan het rondtrekken waren. Na 5 minuten vroegen ze of ok bij hen langs wilde komen als ik in de buurt kwam. Zij wonen in Ohope, en daar zou ik over een dag of 4, 5 zijn. Dan waren zij ook weer terug. Dus vol met Goose bumps stapte ik weer op de fiets. Niet te geloven.
De laatste 25 km waren vooral pittig door de zware storm die kwam opsteken en die ik vol op kop had.
Maar om 2 uur kwam ik in Hicks Bay aan en na tien minuten over een gravelpad lopen kwam ik bij "Mels Place" Back Packers aan.
Aan de zee, aan het strand en slapen op 25 meter afstand van de golven die op de rotsen beukten.
De eigenaren Marilyn en Joe zijn Maori met een alternatieve lifestyle.
Ik slaap in een dorm met Marcelle, een dame uit Frankrijk, met Elisabeth, een dame uit Duistland en met Coni, een meisje uit Zwitsrland.
Ik hoop dat ik niet teveel snurk voor de dames. Van Joe kregen we een heerlijk stuk vis die hij vandaag gevangen had. Dat werd dus smullen.
Beste allemaal, ook dag 133 was weer heel speciaal. Nog steeds wordt niks gewoon, nog steeds kippenvel van de omgeving en de ontmoetingen.
Dus tot morgen, leef en geniet,
Piet
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
