De Mokoro.

REIZEN IS NAAR JEZELF KIJKEN TEGEN EEN ANDERE ACHTERGROND.

De Mokoro en Poler Saba.

Maun, woensdag 24 september 2014, 36 graden


Beste allemaal,

Ik vertelde al dat we een schitterende plaats hebben op onze campingsite. Vijf meter van het water. Wij zagen ook een bordje met " warning crocodiles". Ik dacht dat het een grap was maar het was werkelijk zo. Ga dus niet in het water zeker niet als het donker is, is hier de waarschuwing.
Vanmorgen stonden we om acht uur klaar en een zeer snelle motorboot bracht ons met een vaartje van 60 km per uur verder de delta in. Een uur lang genieten van de vele vogels die we zagen. IJsvogels in overvloed vaak stopte de driver om ons de gelegenheid te geven foto's te maken maar dat blijft een moeilijk verhaal. Maar het hoogtepunt was toch wel de gigantische visarend. 4 keer konden we er dicht bij komen voordat hij opvloog. Werkelijk een schitterende vogel. Na een uur stapten we over in de Mokoro. Een kleine lange smalle houten boot die gemaakt is van de wortels van een sausage-boom of van een ebony-boom. In het begin denk je dat je daarin niet indurft met je camera's maar het is verbazend hoe stabiel de Mokoro is. En ideaal om door het riet en laag water te glijden. Er is plaats voor twee personen en een beetje bagage. De Mokoro wordt "bestuurd" door een Poler die met een lange stok, gemaakt van de mogonono boom, de Mokoro voortduwt. Het is zwaar werk en meestal nemen ze na twee uur een rust moment. Onze guide en Poler is Saba. Hij heeft altijd in de delta gewoond maar moest deze van de regering verlaten omdat men in het midden van dit reservaat geen mensen wil hebben. Het is een gebied geworden met lodges en game drives voor mensen die heel veel geld hebben. Ze worden dan ingevlogen en verblijven dan in de lodges. Prijzen van 500 dollar per nacht zijn geen uitzondering. En de laatste jaren is het nog exclusiever en duurder geworden. Voor twee nachten ben je al gauw 1500 dollar kwijt. Wij moeten dan ook nog onze auto met alle spullen achterlaten. En aangezien we nog vele reservaten te zien krijgen gaan we op een andere manier de Delta in maar dat vertel ik morgen wel.
De meeste polers wonen nu in een dorpje aan de rand van de delta en leven van het toerisme. Geen electriciteit, geen water, geen douche. Elke dag brandhout sprokkelen voor de volgende dag. In het dorpje is dat bijna niet meer aanwezig. Saba loste dat voor de komende twee dagen anders op. Tot half vijf in de avond zijn wij in De Mokoro de delta ingevaren. Onzichtbaar tussen de biezen en rietkragen door. Werkelijk een geweldige ervaring die doodse stilte. De Mokoro maakt totaal geen geluid. Na twee uur varen komen we op een eiland aan en nemen hier de meegenomen lunch. Daarna een tocht over het eiland op zoek naar vogels en wilde dieren. Helaas geen olifanten maar wel zebra's, gazelles, springbokken en antilopen. Maar de stilte en het alleen zijn is al betoverend. Daarna weer twee uur terug in de Mokoro. Saba geven we een ruime tip want hij verdient met een dag varen ongeveer 15 euro!!!! En hij heeft in het hoogseizoen zo'n drie keer toeristen per maand in zijn tien jaar oude Mokoro. Twee kinderen die naar school gaan en de rest van de maand geen werk. Op het eiland sprokkelde hij dood hout voor twee dagen koken bij elkaar en nam dat de hele weg op zijn rug mee naar de Mokoro. Hij had maar een klein broodje voor de hele dag bij zich en drinken deed hij uit de delta. Wij hadden dat al gelezen dus hadden wij genoeg meegenomen voor drie en alles wat overbleef hebben we aan hem meegegeven. Daarna weer terug met de snelle boot naar onze campsite en genieten van ons avondeten onder het genot van een kikkerconcert. Het is pikkedonker, de meeste dingen doen we met een hoofdlampje maar het nadeel daarvan is dat de insecten je ook heel goed weten te vinden.

Elke avond voordat we naar bed gaan controleren en sorteren wij de foto's van de dag. De dubbele of onscherpe foto's gooien we meteen weg. Na een week slaan we onze foto's ook nog eens op op een externe harde schijf. Je weet maar nooit.

Vanavond op tijd naar bed want morgen is het vroeg dag. Vijf uur op en om zes uur op weg naar ..... de Moremi Game reserve. 12 uur lang bijna midden in de Delta. Hier is de uitdrukking. Verwacht niets van wat je allemaal te zien krijgt dan valt het altijd mee.

Dus wij verwachten niets maar hopen wel.

Een hoopvolle warme groet en tot de volgende keer.

Piet.