Er zijn geen woorden voor.

Er zijn geen woorden voor.

Foz do Iguacu, dinsdag 5 november 2013

Woordje vooraf: Ook nu weer foto's van de watervallen maar dan vanaf de Braziliaanse kant genomen. Ik laat je gewoon meegenieten. Ook van de planten en dieren.


Beste allemaal,

Vandaag een dagje naar Brazilië. Om acht uur de bus. De grensovergang is formeel maar gaat snel. En dat is niet zo vreemd als je weet dat er duizenden toeristen uit Brazilië de Argentijnse kant van de watervallen wil zien en de Argentijnen willen de Braziliaanse kant zien.
Aan de Argentijnse kant zagen we vele van de 300 watervallen van heel dichtbij. Van de Braziliaanse kant heb je meer een totaal overzicht. Foz, zoals de Brazilianen deze stad noemen, is de tweede meest bezochte plaats van Brazilië door zowel binnenlandse- als buitenlandse toeristen. Het ligt ook in het prachtige Nationale Park Iguazu.
Foz ligt aan de rivier de Parana. Deze rivier vormt de natuurlijke grens tussen Brazilië en Paraguay. De stad is verbonden met Paraguay met de vriendschapsbrug, Ponte Internacional da Amizade. Verder naar het Zuiden ligt de rivier de Iguazu die in de Parana rivier uitmondt en de natuurlijke grens met Argentinië vormt. Puerto Iguazu in Argentinië en Foz do Iguazu in Brazilië zijn verbonden met de broederschapsbrug, de Pont Internacional da Fraternidade.

De Spaanse veroveraar, Alvar Nunez Cabeza de Vaca wordt gezien als de eerste Europeaan die de watervallen voor het eerst mocht aanschouwen in 1542 en die later de steden hier stichtte.
De steden groeiden explosief na de aanleg van de Itaipudam.

Foz betekent "riviermonding". Zo zou je vrij vertaald de stad "Riviermonding van Iguazu" kunnen noemen of te wel "Riviermonding der Grote Wateren".

Het toerisme is de grootste bron van inkomsten. In de eerste plaats door het best bereikbare watervalpark van de wereld en in de tweede plaats door het Nationale Park de Iguaza dat een van de winnaars is van de "New7Wonders of Nature". Het staat sinds 1984 ook op de Wereldgoederflijst van de Unesco.

Helaas konden we daar maar twee dagen blijven want rondom deze stad en in dit natuurpark is nog veel meer te bewonderen. Maar we beginnen zo langzaamaan aan de laatste week van onze prachtige reis. Nog een weekje Buenos Aires en een nachtje Uruguay en dan reizen we weer naar Udenhout.

Hierboven heb ik wat achtergrondinformatie gegeven van dit prachtige gebied want de watervallen met daarbij het oorverdovend geluid van het "brullende" water is niet met woorden te beschrijven. Ook aan de Braziliaanse kant kun je via platforms dicht bij de watervallen komen. Op een platform kom je zo dichtbij dat je tot op je huid toe nat bent. Wij hadden gelukkig een wegwerpregenjas bij en konden zodoende onze camera's beschermen. Maar velen vonden het een sport om van de nevel van de waterval werkelijk kletsnat te worden. Via een ander platform kun je de grootse van de 300 watervallen, de "Devils Throat" , de duivels keel, tot op twee meter benaderen. Heel bijzonder is ook dat de zwaluwen dwars door het enorme regengordijn in en uit vliegen. Maar wat zou de waterval zonder dat oer geluid zijn. Wij hebben wel een uur op het platform vertoefd en alleen maar gekeken naar een van de zeven wereldwonderen.

Ik hoop dat de foto's een klein beetje van wat wij gezien en gevoeld hebben kunnen overbrengen.


Wij zijn in de middag weer terug gegaan naar Argentinië met weer twee stempeltjes rijker in ons paspoort. We moeten de rugzakken nog pakken en dan goed eten want we gaan weer een lange reis in de bus tegemoet. Op weg naar Buenos Aires.

Voor nu een warme groet en leef en geniet van de momenten.

Piet