Nog een stempeltje.

Nog een stempeltje.

Ushuaia, woensdag 23 oktober 2013

Beste allemaal,

Vandaag weer een tour van zes uur. Met een tourbus en met een boot. Hoofddoel zijn de pinguïns.
Vanmorgen rustig aangedaan en daarna naar de stad gelopen. Al gauw zo'n 45 minuten. Maar met de wind in de rug word je er als het ware naar toe geblazen.

Wachten op de pier voor de bus. Twaalf mensen en een gids. Heerlijk als de groep niet te groot is. Maar bij het informatiecentrum kun je een extra stempel in je paspoort krijgen van de stad die bekend staat als: "The end of the World". Toch bijzonder voor later.
Wij rijden zo'n anderhalf uur met twee stops. De eerste bij het water met mosselkwekerijen. En daarna bij de prachtige door de wind gevormde bomen. De harde wind die altijd uit dezelfde richting komt, maken dat de takken alleen maar een kant op groeien.
Ook zagen we hele dode bossen. Een gevolg van de bevers. Want die vormen echt een gevaar voor het ecosysteem. Ze hebben geen vijanden dus met vijf tot acht jongen per jaar kunnen zij zich ongestoord uitbreiden. Zij knagen de bomen om en deze vormen vaak een stuwdam zodat het water niet weg kan en hele bossen als het ware verdrinken.

Maar het hoofddoel is toch wel het pinguïneiland. Hier krijgen we drie soorten pinguïns te zien.
Met een snelle boot een kwartiertje varen en voordat we van boord gaan krijgen we strenge regels van de gids. Rustig lopen, geen onverwachte bewegingen, niet aanraken en heel goed uitkijken waar je loopt. Want het broedseizoen is begonnen en de pinguïns hebben een hol onder de grond. Niet diep en als je buiten het pad loopt dan kun je in zo'n hol stappen en is het broedsel verloren. Wij moeten ook allemaal achter de gids blijven.
En jawel hoor we krijgen al meteen de drie soorten te zien. De Magellan pinguïn is de kleinste. Zij komen voor het broedseizoen hier naar toe. Leggen een of twee eieren en maken het nest van wat stro en schelpen onder de grond.
Er is maar een grotere pinguïn en dat is de King pinguïn. Normaal is dit niet zijn leefgebied maar leeft hij nog zuidelijker. Hij is nogal vet en de gids denkt dat hij hier is om van verenkleed te wisselen. De pinguïns doen dat EEN maal per jaar en het duurt ongeveer dertig dagen.
De derde soort verblijft hier altijd op het eiland en heet; de Gentoo pinguïn. Een beetje groter dan de Magallan Pinguïn en zijn buik is spier wit en hij heeft oranje voetjes en een rood/oranje snavel.
We hebben prachtige foto's kunnen maken. De pinguïns in alle standjes, de eieren, en broedende pinguïns in hun ondergrondse nest. Nog even geduld en dan krijgen jullie al deze mooie plaatjes te zien.

Rond zes uur gaan we nog naar een prachtig museum waar we honderden opgezette zeedieren te zien krijgen. Orca's, vele dolfijnen soorten, van de bevers, eigenlijk teveel om op te noemen. We nemen ook nog even een kijkje in het "bottenhuis" waar deze dieren allemaal door vrijwilligers geprepareerd worden. WAT een STANK!!!!

Om zeven uur terug naar Ushuaia. Hier komen we pas om half negen aan en we besluiten om hier ook maar meteen te dineren en daarna een taxi nemen naar ons hostel.

Het was weer een enerverende dag in het uiterste zuiden van Argentinië.

Morgen trekken we er alleen op uit.

Voor nu een warme groet en leef en geniet van de momenten.

Piet.