Witte bergtoppen in de verte.

Huaraz, maandag 17 september 2012.

Beste allemaal,

Vanmorgen met de guide Estaban ontbeten en om 8.30 uur in de “Collectivo” gestapt op weg naar Santa Cruz. Een goed halfuur. Een Collectivo is een veel gebruikt vervoermiddel hier. Gewoon een busje waar een 15 mensen inkunnen die bepaalde routes rijde. Je steekt, waar ook langs de weg, je hand op en je kunt instappen. Dus geen vaste tijden ne opstapplaatsen. Eigenlijk heel handig. Wij zitten tussen de kippen, cavia’s en allerlei groeten en fruit zakken en tassen. Alles is mogelijk en iedereen schuift wat op. Voor ons zit een mevrouw die zojuist een lammetje gekocht heeft en draagt dat in een d o e k alsof het een baby is. Het is een komen en gaan van mensen maar om 9.15 uur beginnen we aan de hiking op weg naar lake “ Willcacocha”. Wij starten op 3250 meter en het hoogste punt vandaag is 3850 meter. Een verschil van 600 meter, niet zoveel zul je zeggen maar ik kan je verzekeren dat date en stevige wandeling de hoogte in is. Hijgen en nog eens hijgen. Veel stilstaan en rondkijken want het landschap is ongelooflijk mooi en fascinerend.Meer en meer zien we de besneeuwde bergtoppen van de Cordillara Blanca.
Maar ook kleine boerendorpjes en vrouwen die schaapskuddes laten grazen op de dorr berghellingen. Maar ondertussen dat zij op hun schapen letten spinnen zij de wol.
Een uur hebben we op het hoogste punt van een overheerlijke lunch genoten. Ook hebben we contact gehad met een oude mevrouw bij een schaapskudde want onze gids spreekt hun taal ,Quechua, vloeiend. Zij wil op de foto maar is daar heel zenuwachtig voor. Susan wil zij wel dicht naast haar maar die vreemde man maar liever niet.
Na een scherpe afdaling bereiken we na een uur de bewoonde wereld weer. Even langs de weg wachten en daar komt weer een Collectiva aan. Het regent ondertussen maar niet zo lang zodat we meteen boodschappen kunnen doen om eten te koken. Helaas is het nog steeds wachten op water. Hopelijk komt er nog wat warm water uit de kraan voordat we naar bed gaan.

Morgen wacht een hele mooie maar zware tocht naar lake 69.

Later volgen de mooie foto’s van deze dag.

Voor nu een warme leef en genietgroet van ons.

Piet