Ushuaia weer.

Ushuaia weer!!!


Ushuaia, zaterdag 26 oktober 2013

Beste allemaal,

Even wil ik stil staan dat afgelopen week het een jaar geleden is dat Madelon de zware hersenstamoperatie moest ondergaan. Drie weken geleden ook nog een pittige stemoperatie. En het ziet er naar uit dat deze operatie echt geholpen heeft. Haar stem is veel beter en het praten niet zo vermoeiend. Laten we hopen dat dit zo blijft want dan geeft dat een enorme sprong voorwaarts, de toekomst in.
Ik wil wel even kwijt dat ik Madelon, Sjoerd en Djuna, maar ook niet te vergeten haar broer Jasper met Josine en haar ouders ontzettend bewonder om hun vechtlust, hun optimisme, hun realisme, hun kracht en het er voor elkaar zijn. Natuurlijk met zijn ups en downs maar een voorbeeld voor velen.
In velen kerken en kathedralen hebben we kaarsjes gebrand voor jullie, allemaal lichtpuntjes voor de toekomst die we jullie van harte gunnen.
Het gaat jullie goed lieve kanjers van mij.

Paps.


We kijken vanmorgen naar buiten en vandaag is het echt Ushuaia weer. Regen, zon, een stevige wind en koud. Dus besluiten we niet naar het nationaal park te gaan maar de taxi naar het centrum te nemen en daar te lunchen en een museum te bezoeken.
Maar als we buiten stappen schijnt de zon en gaan we dus lopen. 45 minuten en we zijn in het centrum.
Het gaat regenen dus het wordt een visrestaurant. Heerlijk.
Daarna naar een klein maar interessant museum. Yamaha. De oorspronkelijke bewoners van dit gebied. Zij waren nomaden en leefden dicht langs de zee. Bouwden een bootje en verbleven bijna de hele dag op zee, dicht bij de kust. De vrouw peddelde achterin, de man stond voor in de boot met een harpoen en probeerde een vis "aan de haak" te slaan en de kinderen zaten in het midden water te hozen en het vuur brandend te houden. Ja men nam het vuur mee in de boot. Niet alleen ter verwarming maar ook omdat men het vuur aan de oever meteen nodig had. En met al die regen en vocht was het moeilijk om een vuurtje te maken. Dus was men er heel zuinig op.
Zij bouwden in twee uur een winddichte hut en sliepen daar een dag of vier in en trokken dan weer verder en lieten de hut in tact voor anderen. Men sliep op de grond allemaal dicht bij elkaar samen met de honden.
Het bijzonder was dat men geen kleding droeg in deze barre omstandigheden. En dat had een reden. Als de kleding nat was van de regen, mist of sneeuw dan kreeg men deze bijna niet droog en had men het veel kouder dan zonder kleding. Men wreef zich in met vet van zeeleeuwen vlees en zo was men meteen droog bij het haardvuur. Men sloeg dan wel wat huiden om zich heen.
Er valt nog veel meer te vertellen over de oorspronkelijke bewoners maar dat is ook gemakkelijk op te zoeken met Google.

Opmerkelijk hier is ook de bouwstijl. In Argentinië zij geen bouwvoorschriften. Tenminste dat horen we maar dat zien we ook. Iedereen bouwt en kleurt zijn huis of huisje op zijn eigen manier en met het materiaal dat men voor handen heeft. Hout, steen, golfplaten, zinken platen van alles gebruikt men. Ook lijkt het soms of men hier geen zaag kent want soms bouwt men naar geland de lengte van de platen en het hout of de stenen.
Ook verft men de huizen naar gelang de verfpot die men in huis heeft. Soms knalgeel, soms paars, groen, rose en alle andere kleuren die je maar bedenken kunt.
Wat je dus wel kunt zeggen is dat het geheel een heel gevarieerd en kleurrijk schouwspel geeft.
In de huisnummer volgorde hebben we ook geen systeem kunnen ontdekken. Men springt van 233 naar 563 en weer terug. Moeilijk voor de postbode, lijkt mij.
Ook opmerkelijk is dat je in de winkelstraat voor het trottoir allerlei verschillende materialen gebruikt. Elke winkel of een groep van winkels heeft zijn eigen trottoir. Soms van gewone klinkers, soms een vlonder van hout, soms ook gewoon beton gestort, soms gekleurde tegels met een naam erin. Vrijheid blijheid lijkt het.

Zo zie je op een dag als vandaag kunnen we mooi wat informatie verwerken maar helaas is het verzenden van de verslagen de afgelopen dagen niet gelukt. Te zwakke verbinding. Ik hoop dat het vandaag lukt want dan kun je in het weekend als je wilt wat bijlezen.
De foto's volgen over een paar weken als we weer thuis zijn. Maar eerst vliegen we morgenvroeg naar Buenos Aires en dan vliegen we door naar Salta. In het noorden van Argentinië.
We gaan het prachtige Vuurland verlaten en ook al is het weer niet altijd zo,zo, we zullen Ushuaia en Vuurland wel gaan missen. Vriendelijk en mooi!!!!!

Een warme groet vanuit het einde van de wereld en leef en geniet van het extra uurtje slaap in het weekend.

Piet.