Sterren en nog eens Sterren.

La Serena, donderdag 26 september 2013

Beste allemaal,

Vandaag wordt het een lange dag. We worden opgehaald door een busje waar ongeveer 19 personen in kunnen. Bijna iedereen van ons ons hostel maakt vandaag dezelfde tour.
De Elqui Valley. Een paar gaan er vanavond ook mee naar de sterrenwacht.

De Elqui Valley is een zeer vruchtbare vallei waar bijna van alles groeit. Het ligt beschut tussen hoge bergen waar niets opgroeit. Soms zien we wat cactussen. Alleen in de vallei is het prachtig groen. Er groeit van alles. Sinaasappels en papaya plantages. Sla, aardappels, uien en noem verder maar op. De vallei heeft een heel gunstig microklimaat.
Beschut door de hoge bergen, de zee in de nabijheid en de Elqui rivier die voor water zorgt. Maar er dreigt ook een gevaar. Vanaf 2007 heeft het hier geen drup meer geregend!!!!!!!!!! Het is een van de droogste gebieden op aarde.
Een aantal jaren geleden hebben de Duitsers hier een dam gebouwd om een stuwmeer te creëren. Wij zijn hier geweest en het stuwmeer is nog maar voor vijf procent gevuld met water!!!!!!
Men vreest hier de komende zomer.
Onderweg stoppen we nog bij een papaya plantage. Het bijzondere van deze plant is dat deze het gehele jaar door vruchten geeft. En ... ze zijn heerlijk en gezond en er wordt van alles van gemaakt.
Hoe verder we de vallei in rijden des te smaller deze wordt. Van 6 km breed naar een breedte van enkele honderden meters. Maar halverwege de vallei veranderd ook de begroeiing. Van alle groenten en fruit naar maar EEN soort. DRUIVEN. Zover je kunt kijken zie je de wijnranken in de vallei. Hier en daar probeert men ook de steile berghellingen. De wijngaarden worden verdeeld in vakken en daartussen worden kilometers lang doeken gespannen. Dit om de sterke wind, die vooral in de middag komt opzetten, te breken. Anders zouden de jonge vruchten teveel beschadigd worden. Ook zien we hier avocado plantages tegen de bergwanden. De hoogste ter wereld.
Wij eindigen diep in de vallei en bezoeken daar een destilleerderij waar men de beroemde Chileense Pisco maakt. Voor 10 euro heb je hier een liter Pisco van 45 %.

Nu weer terug naar het centrum van de vallei: Vicuna. Hier worden met nog een paar anderen afgezet want vanavond gaan we naar Mamalluca. Een observatiepost van het heelal.
Chili is namelijk een van de beste plaatsen op de wereld om het heelal te bestuderen. Op deze plaats is het namelijk van de 365 dagen meer dan 300 dagen een heldere lucht. er is dan geen wolkje te bespeuren.
Universiteiten over de hele wereld werken samen en hebben op verschillende plaatsen in Chili enorme telescopen gebouwd.
Wij kijken onder bereiding van een gids door een kleine telescoop naar de ruimte en dat is al heel indrukwekkend. Het is echt niet te bevatten hoe groot het heelal is. Wij zijn daar bij vergeleken een zandkorreltje in het geheel.
Ruim twee uur verblijven wij hier en de temperatuur zakt in de nacht behoorlijk naar rond het vriespunt. Rond elf uur keren we "huiswaarts". Een uur over pikdonkere wegen.

Om twaalf uur zoeken we ons bed op.

Wat heel opvallend is dat het aan de kust de hele dag bewolkt is en dat het 40 km landinwaarts in vijftien minuten veranderd in een strak blauwe lucht.

Voor nu een warme groet en leef en geniet van de momenten.

Piet.