Het laatste verslag? The last story?
Door: Piet Lagarde
Blijf op de hoogte en volg piet
31 Juli 2011 | Nepal, Pokhara
Pokhara, maart 2011
Dear everyone,
The last story? No. But the last from this third bikeadventure. More than 800.000 times people visit my weblog. That is amazing. So the coming times I tell you more about the plans for the future. Thanks all for the reactions and that you follow me on the weblog. I hope that I inspired you on different ways. The pictures you see are from Pokhara and the surroundings from Pokhara and from the last days in Kathmandu before I went home and of March. Soooooo beautiful.
For now:
"Live and enjoy the moments of the days".
Warm greetings from Piet
The last story
Beste allemaal,
Het laatste verslag? Nee hoor, maar wel het laatste verslag van Nepal met hopelijk weer vele foto's waarvan jullie kunnen genieten. Het is alweer een tijdje geleden maar dat komt dat Susan en ik twee weken naar Engeland geweest zijn. Maar daarover later meer.
Nu wordt het tijd om mijn derde fietsavontuur af te sluiten om daarna met een nieuw hoofdstuk te kunnen beginnen. Ook hiervan zal ik regelmatig verslag doen. Een andere manier van reizen die ook weer andere perspectieven biedt.
Ik wil toch weer eens al die trouwe bezoekers van mijn weblog bedanken.Meer dan 800.000 !!!!! keer is mijn weblog bezocht. Echt ongelooflijk. Nog steeds vele reacties en ik hoop dat ik weer een aantal mensen die ik op mijn reizen ontmoet heb en vele trouwe volgers persoonlijk kan bedanken op zondagmiddag 11 september.
Maar nu iets over het laatste stukje van mijn derde fietsavontuur.
Pokhara, een stadje in de Phokaravallei met ongeveer 160.000 inwoners. Gelegen op 900 meter hoogte.
Hier kun je bijkomen van de hectiek van Kathmandu. Het vergezicht bij helder weer is werkelijk weergaloos. Je kunt de toppen van de Annapurna en andere bergen met hun besneeuwde toppen in de meren zien weerspiegelen. Het zijn de pittoreske dorpjes, de glooiende heuvels met de terrasvormige rijstvelden, de subtropische wouden en het unieke silhouet van de Himalaya die Pokhara zo'n bijzondere bekoring geven. De bergreuzen liggen op een afstand van zo'n 50 kilometer en lijken zeer nabij. De toeristen verblijven allemaal aan de lakeside van het Phewameer. Hier is alles aanwezig. Ontelbare reisbureaus en het grootste Outdoor Adventurecentrum van Azië.
Raften, paragliding, kajakken, mountainbiken en dan natuurlijke de vele korte en lange trekkingen door de Hilmalaya. Bijna allemaal vanuit Pokhara georganiseerd.
Vele van bovenstaande evenementen heb ik van dichtbij mogen aanschouwen en aan enkele heb ik deel mogen nemen. Het hoogtepunt was de vlucht met een klein vliegtuigje vroeg in de morgen bij zonsopkomst over het Himalaya gebergte met ook een helder zicht op de Mount Everest. Echt een onvergetelijk moment.
Maar aan alles komt een eind en eind maart vloog ik via Kathmandu weer terug naar Nederland waar ik opgewacht werd door mijn kleinzoon Jasper en kleindochter Djuna. Wat een geweldig weerzien weer.
Vele vragen mij of ik geen moeite heb met het omschakelen. Het klimaat, het tijdsverschil, het eten en de grote cultuurverschillen. Ik moet eerlijk bekennen dat mij dat geen enkele moeite kost. Ik probeer vanaf de eerste minuut weer het gewone ritme van "hier" weer op te pakken en gewoon weer van de kleine dingen te genieten.
Natuurlijk dwalen mijn gedachten vaak terug naar al de ontmoetingen en belevenissen van mijn 3 fietsavonturen. Het zijn mooie dierbare herinneringen geworden die de rest van mijn leven zeker van invloed zullen blijven.
Maar nu start weer een nieuw hoofdstuk. Ook van dit hoofdstuk zal ik regelmatig verslag doen. Ook van de voorbereidingen. Dus tot volgende keer en nogmaals bedankt voor het volgen van mijn weblog en het geven van reacties. Ze waren vaak een bron van energie.
HET LEVEN WORDT NIET AFGEMETEN AAN HET AANTAL KEREN DAT WIJ ADEMHALEN, MAAR AAN DE PLAATSEN EN MOMENTEN DIE ONS DE ADEM BENEMEN.
En veel van die plaatsen heb ik mogen bezoeken en veel van die momenten heb ik mogen meemaken en heb ik met velen kunnen delen. Dat voelt goed.
Leef en geniet van de momenten die elke dag weer met zich meebrengt.
Piet
Dear everyone,
The last story? No. But the last from this third bikeadventure. More than 800.000 times people visit my weblog. That is amazing. So the coming times I tell you more about the plans for the future. Thanks all for the reactions and that you follow me on the weblog. I hope that I inspired you on different ways. The pictures you see are from Pokhara and the surroundings from Pokhara and from the last days in Kathmandu before I went home and of March. Soooooo beautiful.
For now:
"Live and enjoy the moments of the days".
Warm greetings from Piet
The last story
Beste allemaal,
Het laatste verslag? Nee hoor, maar wel het laatste verslag van Nepal met hopelijk weer vele foto's waarvan jullie kunnen genieten. Het is alweer een tijdje geleden maar dat komt dat Susan en ik twee weken naar Engeland geweest zijn. Maar daarover later meer.
Nu wordt het tijd om mijn derde fietsavontuur af te sluiten om daarna met een nieuw hoofdstuk te kunnen beginnen. Ook hiervan zal ik regelmatig verslag doen. Een andere manier van reizen die ook weer andere perspectieven biedt.
Ik wil toch weer eens al die trouwe bezoekers van mijn weblog bedanken.Meer dan 800.000 !!!!! keer is mijn weblog bezocht. Echt ongelooflijk. Nog steeds vele reacties en ik hoop dat ik weer een aantal mensen die ik op mijn reizen ontmoet heb en vele trouwe volgers persoonlijk kan bedanken op zondagmiddag 11 september.
Maar nu iets over het laatste stukje van mijn derde fietsavontuur.
Pokhara, een stadje in de Phokaravallei met ongeveer 160.000 inwoners. Gelegen op 900 meter hoogte.
Hier kun je bijkomen van de hectiek van Kathmandu. Het vergezicht bij helder weer is werkelijk weergaloos. Je kunt de toppen van de Annapurna en andere bergen met hun besneeuwde toppen in de meren zien weerspiegelen. Het zijn de pittoreske dorpjes, de glooiende heuvels met de terrasvormige rijstvelden, de subtropische wouden en het unieke silhouet van de Himalaya die Pokhara zo'n bijzondere bekoring geven. De bergreuzen liggen op een afstand van zo'n 50 kilometer en lijken zeer nabij. De toeristen verblijven allemaal aan de lakeside van het Phewameer. Hier is alles aanwezig. Ontelbare reisbureaus en het grootste Outdoor Adventurecentrum van Azië.
Raften, paragliding, kajakken, mountainbiken en dan natuurlijke de vele korte en lange trekkingen door de Hilmalaya. Bijna allemaal vanuit Pokhara georganiseerd.
Vele van bovenstaande evenementen heb ik van dichtbij mogen aanschouwen en aan enkele heb ik deel mogen nemen. Het hoogtepunt was de vlucht met een klein vliegtuigje vroeg in de morgen bij zonsopkomst over het Himalaya gebergte met ook een helder zicht op de Mount Everest. Echt een onvergetelijk moment.
Maar aan alles komt een eind en eind maart vloog ik via Kathmandu weer terug naar Nederland waar ik opgewacht werd door mijn kleinzoon Jasper en kleindochter Djuna. Wat een geweldig weerzien weer.
Vele vragen mij of ik geen moeite heb met het omschakelen. Het klimaat, het tijdsverschil, het eten en de grote cultuurverschillen. Ik moet eerlijk bekennen dat mij dat geen enkele moeite kost. Ik probeer vanaf de eerste minuut weer het gewone ritme van "hier" weer op te pakken en gewoon weer van de kleine dingen te genieten.
Natuurlijk dwalen mijn gedachten vaak terug naar al de ontmoetingen en belevenissen van mijn 3 fietsavonturen. Het zijn mooie dierbare herinneringen geworden die de rest van mijn leven zeker van invloed zullen blijven.
Maar nu start weer een nieuw hoofdstuk. Ook van dit hoofdstuk zal ik regelmatig verslag doen. Ook van de voorbereidingen. Dus tot volgende keer en nogmaals bedankt voor het volgen van mijn weblog en het geven van reacties. Ze waren vaak een bron van energie.
HET LEVEN WORDT NIET AFGEMETEN AAN HET AANTAL KEREN DAT WIJ ADEMHALEN, MAAR AAN DE PLAATSEN EN MOMENTEN DIE ONS DE ADEM BENEMEN.
En veel van die plaatsen heb ik mogen bezoeken en veel van die momenten heb ik mogen meemaken en heb ik met velen kunnen delen. Dat voelt goed.
Leef en geniet van de momenten die elke dag weer met zich meebrengt.
Piet
-
31 Juli 2011 - 16:36
Riek En Tonnie:
Wat zijn ze weer mooi. Al die foto's en verhalen. Als je dit allemaal kunt onthouden, dan ben ik een beetje jaloers op je. Ik ben alles snel vergeten, wat voor moois ik ook mee maak. Doet niet de leeftijd maar......zo ben ik en zo ben jij.
Groetjes en tot gauw.
Riek en Tonnie -
31 Juli 2011 - 16:41
Riek:
He, weer de 1ste. Puur toeval.
Hahahahaha.
-
31 Juli 2011 - 17:08
Ria Koning:
Hoi Piet,
Wat heb ik weer genoten van je mooie verhalen en al die prachtige foto's.
Ik ben benieuwd, waar de volgende reis naar toe gaat.
Geweldig, dat zoveel mensen naar je weblog gaan. Dat geeft toch ook wel aan, dat je reisverhalen erg boeiend zijn.
Bedankt dat ik ervan mocht meegenieten.
Groetjes van Ria. -
31 Juli 2011 - 17:24
OOm Jan Tante Ria:
Piet wat hebben we weer genoten van je mooie reis.
Jammer genoeg zijn we 11 september met vakantie komen 17 september pas weer thuis.
We bellen nog wel eens.En als je weer vertrekt we gaan je weer volgen.
Groetjes van de Geldropse familie -
31 Juli 2011 - 19:38
Willemien En André:
Ook wij hebben genoten van alle verhalen en van die schitterende foto's!
Zeer apart om zo een klein beetje deelgenoot te zijn van jouw belevingswereld!
Willemien en André
Luyksgestel -
31 Juli 2011 - 21:16
Ine Seegers:
Wat een prachtige foto's heb je weer gestuurd Piet. Jij in het wit met zwarte hoed en op de achtergrond de besneeuwde bergtoppen zijn voor mij wel de aller, allermooiste hoor Piet. We zijn net terug van onze vakantie uit Annecy, daar hebben we mensen uit Udenhout ontmoet die jou ook heel goed kende. Inmiddels hebben we 11 sept. genoteerd in onze agenda en hopen op een gezellig weerzien van velen.
Lieve groetjes Marcel en Ine -
31 Juli 2011 - 23:46
Cisca:
what great fotos, I had a good look at the woman in front of her "house". looks more like an old garage but might be for her, her home, her castle. Every person needs a place to call home, doesnt matter how small as long as we feel safe and are surrounded by kind people.
We are fine, Miko just left for uni, no big aftershocks for 2 weeks, so keep fingers cross that this is the end of that scary time, now lasting 11 months. The problems resulting of these awful frightening shocks will be resolved in time. Not for all people, some have fled the city in panic like my neighbour, she is in Dunedin and refuses to come back. Sending a big hug, dear Piet from us and the high five from Jodie. -
01 Augustus 2011 - 06:47
Carmen:
Daar wil ik dan ook toch nog een keer heen.....Voor ons wordt het dit jaar rustiger......Ben 3 maandjes zwanger dus het reizen zit er niet echt in...... Maar we willen wel in Oktober/November naar Curacoa/Bonaire gaan. Naar de dolfijntjes ( net als in N-Z.) Hopelijk gaat dat allemaal door. En bij jou blijven we lekker verder lezen.
Groetjes
Dion & Carmen -
01 Augustus 2011 - 13:06
Herman En Hanny:
Piet, goeie foto's weer, dit was denk ik het laatste wat je nog moest doen van die lange reis. En ik denk dat jullie alweer met de volgende bezig zijn. We wachten af, tot de 21ste geef nog even door of jullie met z'n tweetjes komen.
Herman Hanny en keetje -
01 Augustus 2011 - 21:01
Lieske:
XXX! -
04 Augustus 2011 - 18:31
Herman & Petra:
Ha Piet,
Is er dus weer een happening op zondag 11 september ? We horen het wel weer.
We zouden het ook erg leuk vinden om jou een keer in Veenendaal te begroeten. Mocht je een keer tijd en zin hebben: we horen het wel per mail of telefoon.
Liefs ! -
05 Augustus 2011 - 18:32
Mirjam En Guus :
Nou, Piet, JIJ bedankt voor al die schitterende foto's. Je brengt de wereld naar ons zò.
We hebben ervan genoten. Veel plezier met de planning voor je toekomst en vooral gezondheid en geluk gewenst.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
