HLAING PWA
Door: Piet Lagarde
Blijf op de hoogte en volg piet
24 December 2010 | Myanmar, Naypyidaw
Mandalay, woensdag 22 december 2010
Dear everyone,
The last day in Mandalay. The last day with Hlaing Pwa. Today again eating with the family in their restaurant and biking with Hlaing Pwa to Mingon. very nice again. O yes the girls who working in restaurants and hotels are often from the countrysite and they are mostly young and can go home mostly once a year. They eat, sleep in the hotel or restaurant and are working the whole week, the whole year without vacation.
So live and enjoy the moments also you see your family not so often.
Big hug
Piet.
Beste allemaal,
Ik ga het halen voordat ik In Bangkok ben en dat had ik niet verwacht.
Nog een verhaal voordat jullie opstaan en de computer aanzetten en dan 8 verhalen kunnen lezen de komende dagen.
Vanmorgen Stond Hlaing pwa al voor de deur. Samen op de fiets naar de haven daar een prive boot gehuurd en een uurtje later stonden wij in Mingun.
Bekend om de grootste pagode terwereld die nooit afgebouwd werd en die door een aardbeving getroffen werd. De boottocht is al prachtig vanwege het gezicht op mandalay Hill en op het Shan land.
Ik had Hleing Pwa wel duidelijk gemaakt dat ik om een uurtje of 3 weer in mijn hotel wilde zijn om alles weer voor te bereiden op mijn treintocht.
Dus om 12 uur weer met de boor terug en toen nog langs een vriend die een prive school had in wiskunde. Alweer een bijzondere ontmoeting. Natuurlijk daarna eten en nog even langs een peuetrspeelzaaltje waar zes kinderen met een wollenmuts op aan het spelen waren. Altijd komisch omdat te zien. Ik met mijn blote vbenen en de mensen hebben het hier koud vooral in de morgen en avond want voor hen is het winter.
Foto's maken van de hele familie en beloofd dat ik deze op zou sturen.
Natuurlijk bracht Hlaing pwa mij weer terug en beloofde mij dat hij mij vannacht naar de trein zou brengen.
Niet te geloven toch.
Dus vandaar de titel in hoofdletters.
BEDANKT HLAING PWA, BEDANKT MOTHER DAW THAN N NYUNT, BEDANKT SISTER THEIN GI CHIT FOR THE LOVELY DINNERS. BEDANKT BROTHERS AND THE GIRLS WHO WORKING THEIR.
YOU ARE SO GREAT AND GIVE ME SUCH A NICE FEELING IN MANDALAY. I NEVER FORGET YOU.
O ja nog even iets voordat ik het vergeet. De bedienden in de hotels en in de restaurantjes zijn vaak meisjes die vaak van het platteland komen. Zij gaan bijna nooit naar huis. Soms maar 1x per jaar zien zij hub familie. Zo werkten bij de family van Hlaing Pwa 2 meisjes van 13 /14 jaar die daar altijd waren en hun familie nooit zagen. Ze slapen ergens beneden opf boven in een klein kamertje, krijgen eten en kleding en het beetje dat zij verdienen is voor hun familie thuis.En zij werken vaak 7 dagen in de week het hele jaar door. En maken vaak lange dagen.
Beste mensen morgen op weg naar Yangon. Een onvergetelijke tijd in Mandalay een grote stad waar ik meestal nooit graag lang verblijf. Maar Hlaing Pwa zorgde ervoor dat dat nu anders was.
Leef en geniet van de momenten ook al zie je dierbaren een tijdje niet en vind je de vakantie te kort..
Piet
Dear everyone,
The last day in Mandalay. The last day with Hlaing Pwa. Today again eating with the family in their restaurant and biking with Hlaing Pwa to Mingon. very nice again. O yes the girls who working in restaurants and hotels are often from the countrysite and they are mostly young and can go home mostly once a year. They eat, sleep in the hotel or restaurant and are working the whole week, the whole year without vacation.
So live and enjoy the moments also you see your family not so often.
Big hug
Piet.
Beste allemaal,
Ik ga het halen voordat ik In Bangkok ben en dat had ik niet verwacht.
Nog een verhaal voordat jullie opstaan en de computer aanzetten en dan 8 verhalen kunnen lezen de komende dagen.
Vanmorgen Stond Hlaing pwa al voor de deur. Samen op de fiets naar de haven daar een prive boot gehuurd en een uurtje later stonden wij in Mingun.
Bekend om de grootste pagode terwereld die nooit afgebouwd werd en die door een aardbeving getroffen werd. De boottocht is al prachtig vanwege het gezicht op mandalay Hill en op het Shan land.
Ik had Hleing Pwa wel duidelijk gemaakt dat ik om een uurtje of 3 weer in mijn hotel wilde zijn om alles weer voor te bereiden op mijn treintocht.
Dus om 12 uur weer met de boor terug en toen nog langs een vriend die een prive school had in wiskunde. Alweer een bijzondere ontmoeting. Natuurlijk daarna eten en nog even langs een peuetrspeelzaaltje waar zes kinderen met een wollenmuts op aan het spelen waren. Altijd komisch omdat te zien. Ik met mijn blote vbenen en de mensen hebben het hier koud vooral in de morgen en avond want voor hen is het winter.
Foto's maken van de hele familie en beloofd dat ik deze op zou sturen.
Natuurlijk bracht Hlaing pwa mij weer terug en beloofde mij dat hij mij vannacht naar de trein zou brengen.
Niet te geloven toch.
Dus vandaar de titel in hoofdletters.
BEDANKT HLAING PWA, BEDANKT MOTHER DAW THAN N NYUNT, BEDANKT SISTER THEIN GI CHIT FOR THE LOVELY DINNERS. BEDANKT BROTHERS AND THE GIRLS WHO WORKING THEIR.
YOU ARE SO GREAT AND GIVE ME SUCH A NICE FEELING IN MANDALAY. I NEVER FORGET YOU.
O ja nog even iets voordat ik het vergeet. De bedienden in de hotels en in de restaurantjes zijn vaak meisjes die vaak van het platteland komen. Zij gaan bijna nooit naar huis. Soms maar 1x per jaar zien zij hub familie. Zo werkten bij de family van Hlaing Pwa 2 meisjes van 13 /14 jaar die daar altijd waren en hun familie nooit zagen. Ze slapen ergens beneden opf boven in een klein kamertje, krijgen eten en kleding en het beetje dat zij verdienen is voor hun familie thuis.En zij werken vaak 7 dagen in de week het hele jaar door. En maken vaak lange dagen.
Beste mensen morgen op weg naar Yangon. Een onvergetelijke tijd in Mandalay een grote stad waar ik meestal nooit graag lang verblijf. Maar Hlaing Pwa zorgde ervoor dat dat nu anders was.
Leef en geniet van de momenten ook al zie je dierbaren een tijdje niet en vind je de vakantie te kort..
Piet
-
24 December 2010 - 08:23
Rika:
Piet,
Je hebt er voor gezorgd dat we veel te lezen hebben met kerstmis. Dit feest zal wel voor een groot deel aan je voorbij gaan, zeker omdat je uit Birma vertrekt. Dit spannende reisgedeelte zit er al op en ook nu heb je weer bijzondere ontmoetingen en reiservaringen gehad. We wensen je een goede en veilige reis verder.
hartelijke groet van Frans en Rika -
24 December 2010 - 08:42
Riek:
Ja ik ben nog niet bijgelezen hoor, maar straks heb ik meer tijd.
Een grote Kerstgroet vanuit een ingesneeuwd Heesch.
Er is hier vannacht wel 12 cm gevallen. Jordi en Thierry komen dadelijk vanuit Amsterdam naar hier. Ja het is slecht op de weg. Ik kan me niet herinneren hoe lang dat dit geleden is, dat we zoooooveeeeeelllll sneeuw hebben gehad.
Wie het weet mag het doormailen via Piet.
Groetjes je zus Riek en zwager (die is aan het sneeuwschuiven, ook bij de buurtjes) -
24 December 2010 - 09:43
André:
Ik ben dus wel bijgelezen, het blijft indrukwekkend om je avontuur te volgen.
Vanuit een ingesneeuwd Luyksgestel (ik kan amper bij de duiven komen) een "warme" kerstgroet!
Piet, het ga je goed!
Willemien en André -
24 December 2010 - 10:52
Rianne:
En we klagen ook niet over alle sneeuw Piet. Het maakt zelfs, dat ik ook dagelijks op de fiets zit. Het is hier nu ook genieten van de landschappen en vogels rond het huis, zelfs wat langlaufers op het 'Rooi fietspas' die zo hun hond uitlaten. Ik bedacht me ook hoeveel sneeuw er inmiddels bij jou huis en tuin in de Wilgenlaan zou liggen. Wij hebben het steeds nog wat weggeruimd maar 'bij jou' zal het totaal van de afgelopen tijd mooi zichtbaar zijn.
Je verhalen zijn weer indrukwekkend als altijd. Ik hoop nog eens te horen wanneer je Birma verlaten hebt wat je hebt ervaren van de (lokale) overheid die blijkbaar steeds goed op de hoogte was van jou aanwezigheid. Succes en mooie reis verder.
Voor iedereen die mee leest fijne Kerstdagen en een gelukkig Nieuwjaar, maar in het bijzonder voor jou en je gezin Piet. Lieve groeten Rianne & Joop -
24 December 2010 - 12:14
Je Zus Ria:
Hoi Broer Piet,
Ik volg je wel,maar soms komen er zes in een keer.
Geef niet,allereerst fijne feestdagen namens ons allen.
Ik ben net thuis van het werk,er was bijna geen doorkomen aan maar weer gered.
Ben soep aan het trekken,en tweede kerstdag komen de kids thuis.
Dus heerlijk rustig,want als je twee keer per dag moet gaan door dit weer is al genoeg.
Heel veel lieve groeten van mij dikke kus Ria. -
24 December 2010 - 12:27
Piet:
Hier even en reactie van mijzelf. dank je wel Riek. Ja dat kan zomaar gebeuren dat ik een heel stuk van mijn verhaal kwijt ben. maar dat verhaal moet je nog wel lezen. Ik probeer dat een deze dagen af te maken. Want nu ben ik uitgenodigd door een Noors echtpaar dat in Frankrijk woont de man is schrijver en misschien kan ik nog wat van hem leren.
Dus het volgend ebericht komt uit Thailand.
Merry Christmas for everyone. -
24 December 2010 - 12:42
Wil, Rita En Sander :
Hai Piet, leuk te merken dat je nu ook weer zit te schrijven. Ik zie net je berichtje van 3 minuten geleden. Wat heb je toch weer schitterende verhalen. Vandaag mijn eerste vakantiedag. Had nog naar kantoor willen gaan maar ben op advies van Jan Aarts maar thuis gebleven.
Ik vond het overigens wel leuk dat 'even' je zusjes en Bauke je berichten niet konden ontvangen. Ik dacht maar weer: de vriendenclub in Udenhout die ontvangen wel alles en zul jij niet vergeten (grapje), maar ......... goed dat ze weer mee mogen genieten want nu blijven wij weer op de hoogte van de levensgenietende Lagarde's in Oost-Brabant!!!!!.
Wat heb je weer hele mooie bijzondere ontmoetingen en genieten die mensen ook van jouw aanwezigheid. Ik ben weer benieuwd naar je mooie foto's en welke uit Birma kunnen we naast de openlucht kapsalon uit Vietnam bij ons in de kamer hangen?
Piet wij wensen je fijne kerstdagen toe en een goede jaarwisseling.
Ook wil ik natuurlijk hierbij van de gelegenheid gebruik maken je hele familie, kennissen, vrienden en meelezers fijne kerstdagen toewensen en vooral een goed en gezond 2011. Wij omarmen allemaal jouw motto in 2011 'leef en geniet'. -
24 December 2010 - 15:02
Ine Seegers:
Piet allereerst fijne kerstdagen voor jou en je zult ze ongetwijfeld niet alleen door brengen. Of je ook van die lekkere getrokken zondagse soep zult genieten horen we later. Wat heb je toch alweer een hoop meegemaakt Piet. Wat een belevenissen en wat een ontmoetingen van bijzondere mensen ervaar jij toch dagelijks. Ook lees ik wel verhalen over kinderen die eigenlijk geen menswaardig bestaan hebben, althans in mijn beleving. Grijpt je dat niet erg aan Piet? Is het moeilijk om foto's door te sturen, want daar kijk ik altijd naar uit bij jou? Leuk verhaaltje van die kleine Jasper trouwens, wat een schatje hè!
De voorbereidingen voor ons kerstdiner zijn in volle gang en fijn dat we dit jaar nog met z'n allen hier aan tafel zitten, genietend van elkaar en van het fantastisch mooie landschap. Wie weet volgend jaar misschien met blote voeten in het zand op Curaçao.
Een lieve kerstgroet van Marcel en Ine -
24 December 2010 - 15:57
Broer Harrie:
Piet, wij volgen jouw natuurlijk ook al moeten wij soms veel verslagen in een keer lezen, want bij ons gaat de computer niet zo vaak aan, alleen bij het hoognodige en dan bekijken wij ook jouw site.
Je maakt weer veel mee en ontmoet weer veel mensen, ik snap alleen niet hoe jij al namen uit elkaar houdt, je moet volgens mij constant een bloknoot bij je hebben om het allemaal op te schrijven. Wij zitten hier in de sneeuw (veel) en hebben nu een echte witte Kerst. Van hieruit wensen wij jouw ook prettige kerstdagen, als je er iets van meekrijgt daar in Birma.
Groetjes, Harrie en Nel -
24 December 2010 - 17:01
Coby:
Hoi broer,ook ik kom je fijne Kerstdagen toewensen,ondanks dat je er niks van merkt.en heel veel liefde van je zusje uit Ede.
En ik geniet ook erg van je verhalen,geweldig.
Groetjes vanuit een sneeuw wit Ede.
-
24 December 2010 - 18:49
Carla:
Dag Piet,
Al je verslagjes weer in 1 keer gelezen. Ik las dat de gemiddelde leeftijd 53 of 58 was (even kwijt) dan moeten de mensen toch bijna van bewondering of verbazing omvallen als ze jou op de fiets zien en jouw leeftijd horen? Is al compliment bedoeld hoor! :)
Ook die lengteverschillen moeten inderdaad lachwekkend zijn. Ik zie je al rond fietsen als "Grote Vriendelijke Reus". Ik ben ook al in kerstsfeer. heb gisteren aan de voet van de St.Jan mee staan zingen voor "Joris Kerstboom" dat vanavond wordt uitgezonden op tv. Joris Lensen van Hello Goodbye intervieuwde mensen die een foto van een (overleden) dierbare in een ontzettend grote kerstboom hangen die op de Parade in een winters landschap staat te schitteren. Mensen aan wie zij deze dagen denken en waarvan ze vinden dat ze een eervolle plek verdienen. Terwijl honderden mensen "that´s where friends are for" zongen werd de kerstboom vol in het licht gezet. Bijzonder hoor!!
De overgang van Birma naar Thailand ga je vast als groot ervaren. Thailand noemen ze het land van de glimlach, maar in Birma blijven de mensen onder slechtere omstandigheden ook lachen als ik jou goed begrepen heb. Voor jou, je familie en al je volgers, fijne kerstdagen gewenst een veel lichtpuntjes en geluksmomenten voor 2011!!!
Lieve Groet, Carla P -
26 December 2010 - 14:18
Herman En Hanny:
Die treinreizen zellen wel niet 1ste klas zijn!!!!!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
