Lef, Courage,

Mandalay, zaterdag 18 december 2010

Dear everyone,

The bike is in the bikebox so time again for the next story. I think it is now really Christmas by you. I am not sure. here it is now a almost half past 10.
This day (Saturday 18 december) I stay in my hotel. try to write some reports and look around in the neighbourhood from the hotel. Their is enough to see. All happens on the street you can not imagine.
Many people ask me too if it is not dangerous in the traffic with the bike. I say now noo but I have learned that last year in Hanoi and HCM city (Saigon). But here is it different but your hands by the brakes and laugh and say goodby to everyone is the best medicine to bike in the big city's. And the people are so friendly and pati"ent and they respect and accept eachother what they do also it is wrong. No querrel, no shouting and no swearing.
So if it is Christmastime.

Live and enjoy the little things also the turkey is not so tender.

Piet

And a happy birthday for Amy Macdonald and Graeme Collins. And Amy and Collin it is not important how ols you are but more important is HOW you are old. So forget your age and live your life.



Beste allemaal,

Ja als dat zo doorgaat dan ben ik een heel eind bij met mijn verslagen voordat ik in Bangkok aan mijn volgende etappe begin. Zojuist mijn fiets ingepakt en die staat klaar voor morgenvroeg. Vanmiddag komt een gids en dan gaan we enkele bezienswaardigheden.

Maar nu het verslag van gewoon een dagje Mandalay. Vandaag gewoon proberen wat verslagen bij te werken en wat rondkijken in de omgeving van het hotel.

Allereerst vragen mij nogal eens toeristen of er wel terijden valt in het verkeer en over deze wegen. Nou de wegen daar ben ik ondertussen wel aangewend. In de stad fietsen is een heel ander verhaal. Dat moet je inderdaad durven en ik heb vorig jaar mijn vuurdoop wat dat betreft wel gehad. In Hanoi en HCM cit (Saigon) was het ook hectisch maar hier is het toch weer anders.
Bijna geen verkeerslichten. Fietsers, scooters auto's, bussen, vrachtauto"s, alles krioelt door elkaar. Maar je moet ook rekening houden met de vele honden die overal gewoon oversteken alsof er geen verkeer is. Ook vinden er allerlei activiteiten op straat plaats zoals wassen en repareren van auto's, de was wordt overal grdroogd. Midden op straat worden er vrachtwagens geladen en gelost. De smid is op straat bezig,, er wordt overal gebakken en gekookt en er valt regelmatig wat van een wagen af.
Maar wonderwel likt het allemaal en dat komt gewoon omdat de mensen elkaar de ruimte geven ook al worden ze gehinderd of wat dan ook. Niemand hoor je ruzie maken, niemand vloekt of schreeuwt. Nee men accepteert deze georganiseerde chaos.
Nee men accepteert elkaar.
Dus ik rij met mijn handen bij de remmen lachend door de stad. Iedereen, werkelijk iedereen lacht en groet mij. Want het schijnt toch wel bijzonder te zijn zo'n lange man op zo'n bijzondere fiets. De dames achter op de scooter zwaaien altijd bescheiden terug en als ik zwaai dan zie je ze fluisteren tegen de berijder van de scooter: " Hij zwaait naar mij". Zo zie je dat het niet zo moeilijk is. Iedereen wil gewoon gezien worden en voelen dat je er ook toe doet. Het blijken altijd maar weer de kleine dingen zijn die er toe doen.

Alleen na zes uur is het pikkedonker. Geen lataarn heel veel mensen rijden zonder licht aan. Alleen licht en rook van de ontelbare kookpoyjes en gaarkeukens. Mensen badmintonnen midden op straat. Ook wandelen ze op straat want op de trottoirs zijn allerlei andere activiteiten en stalletjes.
Iedereen is buiten wat het allemaal heel gezellig maakt. Een genot om wat rond te slenteren wat normaal voor mij een straf is.

Om de hoek is een heel goed restaurant met ook wat meer westers eten. Een welkome afwisseling van al die rijst en noodlesoep.

Maar om een uur of negen zoek ik vandaag mijn bed op want morgen wacht er weer een etappe naar Pyin oo Lwin. Zo,n 70 km buiten de stad met een heftige klim. Dus daar overnacht ik ook om daarna weer terugtekeren naar mandalay.

Ik hoop dat het niet vervelend wordt maar voor over en paar uur een goed begin van de kerstdagen.

Leef en geniet van de momenten ook al is de kalkoen een beetje aangebrand.

Piet