Weerzien, See again.
Door: Piet Lagarde
Blijf op de hoogte en volg piet
24 December 2010 | Myanmar, Thazi
Thazi, 15 woensdag 15 december 2010
Dear everyone,
FIRST I WISH EVERYBODY A MERRY CHRISTMAS. HAVE NICE HOURS OR DAYS WITH YOUR FAMILY AND YOUR FRIENDS. MAY GOD BLESS YOU. A BIG CHRISTMAS HUG FROM PIET FROM YANGON, BURMA.
But I must also write a report from 15 december from Kalaw To Thazi again. 96 km. But the first 30 km were very dangerous. Very bad roads and very steep down. So I must be very concentrated. But I did it and 2 c clock I came in Wonderful Guesthouse with very nice people. Miss Nu Nu the owner could speek English and she was very nice. Washing clothes, making noodlesoup and so on. But just 100 meter before the Guesthouse my first flat tire. So that was lucky because I could repair the tire in my Guesthouse.
For now merry Christmas again and live and nejoy the moments with your friends and family.
Piet
Beste allemaal,
Ik begin voor de vierde keer aan dit verslag en hoop dat ik nu de achterstand een beetje kan inhalen. Terwijl jullie volop met de voorbereidingen voor Kerst bezig zijn zit ik weer in Yangon.
Gisteren na een treinreis van ruim 17 uur om half 11 in mijn hotel aangekomen. Maar over de treinreis later meer.
IK ZIE DAT HET 24 DECEMBER IS. DUS OVER EEN AANTAL UURTJES IS HET BIJ JULLIE KERSTAVOND.
VANUIT YANGON, BIRMA/MYANMAR EEN ONGELOOFLIJK FIJN EN INTENS KERSTFEEST GEWENST. ALLEREERST AAN MIJN KINDEREN EN MIJN FAMILIE.
MAAR NATUURLIJK OOK AAN AL MIJN TROUWE VOLGERS.
LEEF EN GENIET VAN DE KOMENDE DAGEN.
Maar nu de tocht van het idyllische stadje Kalaw dat aan de rand van het Shan-plateau ligt. het ligt op 1316 meter hoogte en die moet ik zo dadelijk naar beneden. Eerst 30 kilometer behoorlijk steil dalen en normaal kijk ik daar naar uit maar nu met die super slechte wegen is dat geen pretje. Sommige stukken van een paarhonderd meter met 50 km per uur naar beneden en dan vol in de remmen voor een bijna onbegaanbaar stuk weg. Soms vind je een smal stukje zandpad naast de scherpe keien maar rechts ook de afgrond. Dus je moet heel geconcentreerd blijven want ik wil Mijn Koga wel weer veilig naar Wonderful Guesthuis brengen.
Maar eerst nog samen ontbeten met Fabio uit Italie, Taku uit Japan, June uit Zuid Korea en Manu uit Belgie. Daarna door hen en Lilly uitgezwaaid.
En daar ging ik naar beneden. Inderdaad super gevaarlijk maar niet alleen voor mij. Halverwege namelijk reed een vrachtwage mij voorbij maar even later een geweldige klap. Een paar honderd meter renden mensen rechts naar het ravijn en daar lag de vrachtwagen op zijn kop. De chauffeur probeerden ze er uit te krijgen en hebben hem zwaargewond naar het ziekenhuis in Kalaw gebracht.
Dus nog maar voorzichtiger naar beneden. Gelukkig was er even verder een klein bergschooltje van bamboe en riet. 1 klasje maar met een jonge enthousiaste juf van 22 jaar en 45 kindjes die bijna allemaal op de grond zaten en mij met grote ogen aanstaarden. Niet meer dan een groot oud versleten bord en een paar krijtjes. Sommige kinderen hadden een schriftje. Wat zou ik graag helpen maar helaas kon de juf geen Engels. Na een half uurtje weer verder en ik kwam al om 2 uur Thazi binnen rijden. 96 km. Maar 100 meter voor Wonderful Guesthouse mijn eerste lekke band. Mijnheer Win Binh had mij al gezien en naar zijn vrouw NU NU (noe, Noe) geroepen. Dat had ze niet verwacht om mij weer te zien en dat bleek wel uit de innige omhelzing die ik kreeg. En dat is hier bijzonder want het gekus en een dikke knuffel kennen ze hier niet zo.
eerst vertellen waarom ik weer tyerug was. Toen een heerlijke Noodle soep eten en toen onder de douche maar eerst weer alle vuile was geven zodat die nog kon drogen voor de volgende ochtend.
Samen met de heer des huizes de fiets gemaakt. Voor de zekerheid er toch maar een nieuwe band opgelegd want er zat weer een vervelend klein staaldraadje in dat we er niet uitkregen.
Weer even gaan kletsen bij het echtpaar met de naaimachines en nog wat eten in een restaurantje ben ik weer terug gegaan naar Wonderful Guesthouse en heb nog een uurtje zitten kletsen met vooral NU NU omdat zij redelijk wat Engels kon.
Morgen vroeg weer echt vroeg op want om kwart over 6 wil ik op de fiets zitten.
Maar dat is misschien voor straks.
Nogmaals leef en geniet van de komende dagen met al je dierbaren om je heen.
Een kerstknuffel vanuit Yangon. O ja vanavond kwam een groepje kinderen kerstliedjes zingen in mijn Guesthouse. Zoiets als Driekongen zingen hier. Dus toch nog een beetje een Kerstgevoel.
O ja en " mijn" NU NU zou ik nog een keertje heel onverwachts terugzien maar daarover later meer.
Piet
Dear everyone,
FIRST I WISH EVERYBODY A MERRY CHRISTMAS. HAVE NICE HOURS OR DAYS WITH YOUR FAMILY AND YOUR FRIENDS. MAY GOD BLESS YOU. A BIG CHRISTMAS HUG FROM PIET FROM YANGON, BURMA.
But I must also write a report from 15 december from Kalaw To Thazi again. 96 km. But the first 30 km were very dangerous. Very bad roads and very steep down. So I must be very concentrated. But I did it and 2 c clock I came in Wonderful Guesthouse with very nice people. Miss Nu Nu the owner could speek English and she was very nice. Washing clothes, making noodlesoup and so on. But just 100 meter before the Guesthouse my first flat tire. So that was lucky because I could repair the tire in my Guesthouse.
For now merry Christmas again and live and nejoy the moments with your friends and family.
Piet
Beste allemaal,
Ik begin voor de vierde keer aan dit verslag en hoop dat ik nu de achterstand een beetje kan inhalen. Terwijl jullie volop met de voorbereidingen voor Kerst bezig zijn zit ik weer in Yangon.
Gisteren na een treinreis van ruim 17 uur om half 11 in mijn hotel aangekomen. Maar over de treinreis later meer.
IK ZIE DAT HET 24 DECEMBER IS. DUS OVER EEN AANTAL UURTJES IS HET BIJ JULLIE KERSTAVOND.
VANUIT YANGON, BIRMA/MYANMAR EEN ONGELOOFLIJK FIJN EN INTENS KERSTFEEST GEWENST. ALLEREERST AAN MIJN KINDEREN EN MIJN FAMILIE.
MAAR NATUURLIJK OOK AAN AL MIJN TROUWE VOLGERS.
LEEF EN GENIET VAN DE KOMENDE DAGEN.
Maar nu de tocht van het idyllische stadje Kalaw dat aan de rand van het Shan-plateau ligt. het ligt op 1316 meter hoogte en die moet ik zo dadelijk naar beneden. Eerst 30 kilometer behoorlijk steil dalen en normaal kijk ik daar naar uit maar nu met die super slechte wegen is dat geen pretje. Sommige stukken van een paarhonderd meter met 50 km per uur naar beneden en dan vol in de remmen voor een bijna onbegaanbaar stuk weg. Soms vind je een smal stukje zandpad naast de scherpe keien maar rechts ook de afgrond. Dus je moet heel geconcentreerd blijven want ik wil Mijn Koga wel weer veilig naar Wonderful Guesthuis brengen.
Maar eerst nog samen ontbeten met Fabio uit Italie, Taku uit Japan, June uit Zuid Korea en Manu uit Belgie. Daarna door hen en Lilly uitgezwaaid.
En daar ging ik naar beneden. Inderdaad super gevaarlijk maar niet alleen voor mij. Halverwege namelijk reed een vrachtwage mij voorbij maar even later een geweldige klap. Een paar honderd meter renden mensen rechts naar het ravijn en daar lag de vrachtwagen op zijn kop. De chauffeur probeerden ze er uit te krijgen en hebben hem zwaargewond naar het ziekenhuis in Kalaw gebracht.
Dus nog maar voorzichtiger naar beneden. Gelukkig was er even verder een klein bergschooltje van bamboe en riet. 1 klasje maar met een jonge enthousiaste juf van 22 jaar en 45 kindjes die bijna allemaal op de grond zaten en mij met grote ogen aanstaarden. Niet meer dan een groot oud versleten bord en een paar krijtjes. Sommige kinderen hadden een schriftje. Wat zou ik graag helpen maar helaas kon de juf geen Engels. Na een half uurtje weer verder en ik kwam al om 2 uur Thazi binnen rijden. 96 km. Maar 100 meter voor Wonderful Guesthouse mijn eerste lekke band. Mijnheer Win Binh had mij al gezien en naar zijn vrouw NU NU (noe, Noe) geroepen. Dat had ze niet verwacht om mij weer te zien en dat bleek wel uit de innige omhelzing die ik kreeg. En dat is hier bijzonder want het gekus en een dikke knuffel kennen ze hier niet zo.
eerst vertellen waarom ik weer tyerug was. Toen een heerlijke Noodle soep eten en toen onder de douche maar eerst weer alle vuile was geven zodat die nog kon drogen voor de volgende ochtend.
Samen met de heer des huizes de fiets gemaakt. Voor de zekerheid er toch maar een nieuwe band opgelegd want er zat weer een vervelend klein staaldraadje in dat we er niet uitkregen.
Weer even gaan kletsen bij het echtpaar met de naaimachines en nog wat eten in een restaurantje ben ik weer terug gegaan naar Wonderful Guesthouse en heb nog een uurtje zitten kletsen met vooral NU NU omdat zij redelijk wat Engels kon.
Morgen vroeg weer echt vroeg op want om kwart over 6 wil ik op de fiets zitten.
Maar dat is misschien voor straks.
Nogmaals leef en geniet van de komende dagen met al je dierbaren om je heen.
Een kerstknuffel vanuit Yangon. O ja vanavond kwam een groepje kinderen kerstliedjes zingen in mijn Guesthouse. Zoiets als Driekongen zingen hier. Dus toch nog een beetje een Kerstgevoel.
O ja en " mijn" NU NU zou ik nog een keertje heel onverwachts terugzien maar daarover later meer.
Piet
-
24 December 2010 - 08:38
Riek:
Nou, wat een geluk met die vrachtauto, ja hij pech. Let maar goed op.
Je hoeft het niet zelf te doen he.
Dikke Kerstknuffel
je zus -
26 December 2010 - 14:02
Herman En Hanny:
Een heerlijke 1ste kerstrdag achter de rug, nu bezig met de tweede.
Liefs uit Gennep
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
