De eerste week thuis
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg piet
22 Maart 2009 | Nederland, Udenhout
Beste allemaal,
2 dagen even niets van mij gehoord maar nu ben ik er weer even.
Veel mensen kom ik nu in de winkel en in het dorp tegen. Velen vragen of ik hier al weer een beetje gewend ben en of het geen grote overgang is.
Ja voel mij alweer vanaf de eerste dag thuis. Maar ik voelde mij in Nieuw Zeeland ook thuis. Ik voel wel steeds meer dat ik een goede beslissing genomen heb. Ik heb een heel ander en mooi verhaal in mijn hoofd. Ik ben er nog heel veel mee bezig en dat zal zo nog wel een tijdje blijven.
Ik noem het altijd "plekjes geven", plekjes in je hoofd, plekjes in je lijf en plekjes in mijn leven.
De mailtjes en telefoontjes die ik nu krijg vanuit Nieuw Zeeland zijn hartverwarmend en ik krijg er nog steeds Goosebumps van. Het contact met velen zal blijven en dat maakt deze reis eenmalig en uniek.
De eerste week is voorbij gevlogen. Boodschappen, het graf van Connepon gepoetst, in de tuin werken, de vogels verzorgen, "vogelen" met Rinus en Pierre. 4 keer een rondje gefietst. Zo'n 200 km deze week.
Afgelopen zaterdag was ik figuurlijk weer heel dicht in Nieuw Zeeland. Samen met Koos, Roos, Wil en rita de hele dag naar Zeeland en daar in de tuinen van de vakantiehuisjes van Koos en Roos gewerkt. Een prachtige zonnige dag en heel ontspannen. Een van de huisjes heet "Nieuw Zeeland" dus dat was wel heel toepasselijk. Het werd een super gezellige dag.
Wat ik wel voel is dat het alleen zijn nu weer veel heftiger voelbaar is. In Nieuw Zeeland werd ik elk moment van de dag verrast door de natuur en door de mensen. In wezen werd alle tijd gevuld met nieuwe ervaringen. Daarom ben ik blij dat de lange winteravonden daar in NZ voorbij zijn gegaan zonder het te merken.
Waar ik nog niet aan gewend ben is de "vrijheid". In NZ had ik daar geen "last" van. Maar hier denk ik telkens: " Rustig Piet want morgen heb je ook nog tijd".
Maar dat zal nog wel een tijdje zo blijven want tot nu toe was " de agenda van mijn leven" elke minuut van de dag gevuld. Vaak door jezelf maar vooral door anderen.
Nu mag ik dat zelf doen. Dat is een fijn maar soms onwezenlijk gevoel.
Beste allemaal, morgen hoop ik thuis weer op internet te kunnen en morgen maak ik een start om de duizenden foto's uit te gaan zoeken. Daar ben ik wel een paar weken mee bezig.
Daarna een fotoboek.
Ook wil ik jullie allemaal zeker laten meegenieten van de mooiste foto's, dus blijf kijken.
De komende weken ga ik een een datum plannen voor de BBQ waar jullie allemaal welkom zijn. Maar daarover later meer.
Ik wil ook iedereen bedanken voor de kaartjes " welkom" thuis die ik de afgelopen week in de brievenbus vond. GOOSEBUMPS mensen.
Voor nu leef en geniet,
Piet
2 dagen even niets van mij gehoord maar nu ben ik er weer even.
Veel mensen kom ik nu in de winkel en in het dorp tegen. Velen vragen of ik hier al weer een beetje gewend ben en of het geen grote overgang is.
Ja voel mij alweer vanaf de eerste dag thuis. Maar ik voelde mij in Nieuw Zeeland ook thuis. Ik voel wel steeds meer dat ik een goede beslissing genomen heb. Ik heb een heel ander en mooi verhaal in mijn hoofd. Ik ben er nog heel veel mee bezig en dat zal zo nog wel een tijdje blijven.
Ik noem het altijd "plekjes geven", plekjes in je hoofd, plekjes in je lijf en plekjes in mijn leven.
De mailtjes en telefoontjes die ik nu krijg vanuit Nieuw Zeeland zijn hartverwarmend en ik krijg er nog steeds Goosebumps van. Het contact met velen zal blijven en dat maakt deze reis eenmalig en uniek.
De eerste week is voorbij gevlogen. Boodschappen, het graf van Connepon gepoetst, in de tuin werken, de vogels verzorgen, "vogelen" met Rinus en Pierre. 4 keer een rondje gefietst. Zo'n 200 km deze week.
Afgelopen zaterdag was ik figuurlijk weer heel dicht in Nieuw Zeeland. Samen met Koos, Roos, Wil en rita de hele dag naar Zeeland en daar in de tuinen van de vakantiehuisjes van Koos en Roos gewerkt. Een prachtige zonnige dag en heel ontspannen. Een van de huisjes heet "Nieuw Zeeland" dus dat was wel heel toepasselijk. Het werd een super gezellige dag.
Wat ik wel voel is dat het alleen zijn nu weer veel heftiger voelbaar is. In Nieuw Zeeland werd ik elk moment van de dag verrast door de natuur en door de mensen. In wezen werd alle tijd gevuld met nieuwe ervaringen. Daarom ben ik blij dat de lange winteravonden daar in NZ voorbij zijn gegaan zonder het te merken.
Waar ik nog niet aan gewend ben is de "vrijheid". In NZ had ik daar geen "last" van. Maar hier denk ik telkens: " Rustig Piet want morgen heb je ook nog tijd".
Maar dat zal nog wel een tijdje zo blijven want tot nu toe was " de agenda van mijn leven" elke minuut van de dag gevuld. Vaak door jezelf maar vooral door anderen.
Nu mag ik dat zelf doen. Dat is een fijn maar soms onwezenlijk gevoel.
Beste allemaal, morgen hoop ik thuis weer op internet te kunnen en morgen maak ik een start om de duizenden foto's uit te gaan zoeken. Daar ben ik wel een paar weken mee bezig.
Daarna een fotoboek.
Ook wil ik jullie allemaal zeker laten meegenieten van de mooiste foto's, dus blijf kijken.
De komende weken ga ik een een datum plannen voor de BBQ waar jullie allemaal welkom zijn. Maar daarover later meer.
Ik wil ook iedereen bedanken voor de kaartjes " welkom" thuis die ik de afgelopen week in de brievenbus vond. GOOSEBUMPS mensen.
Voor nu leef en geniet,
Piet
-
22 Maart 2009 - 21:37
Ine:
Wat verrassend en fijn om je stem zojuist live vanuit Udenhout gehoord te hebben. Wat ben je toch nog steeds een ambitieus mannetje, wat een energie heb je toch Piet. Binnenkort hopen we op een gezellig samen zijn ook met André en Willemien.
Lieve groet Marcel & Ine -
23 Maart 2009 - 09:00
Hanny:
Hoi Piet,hou dit maar vol dat schrijven bedoel ik anders moeten we afkikken en dat hoeft nu niet.Goed om je conditie op peil te houden, en weer energie te stoppen in de komende lente en alle klusjes die gedaan moeten worden. Want je hebt gelijk dat je niet altijd op vakantie kunt zijn, dan is het geen vakantie meer.De weeek is weer begonnen, Herman gaat zo weer lekker de tuin in voor zolang het duurt, want hij geeft een beetje onstuimig. We wachten maar af, maar roert zijn staart.
Groetjes van ons uit Gennep.
Hanny -
23 Maart 2009 - 12:32
Riek:
Hoi, je hebt alweer veel gedaan, he. Ja daar in NZ had je meer rust, maar hier hoeft ook niet alles in een dag klaar. Je moet je tijden hier in Udenhout ook een beetje aanpassen. Sosm ook even niks doen en krantje of boek lezen. Jezelf iets meer rust gunnen.Dat moet men ook leren, hoor.
Luister maar goed naar je grote zus, hmmmm.
Doei, gisteren 15 km een tocht gewandeld met broer Harry en Nel, was super.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
